Seweryn Horoch (oficer)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Seweryn Horoch
Ilustracja
ppłk. dypl. Seweryn Horoch
podpułkownik dyplomowany artylerii podpułkownik dyplomowany artylerii
Data i miejsce urodzenia

24 sierpnia 1892
Chwałowice

Data śmierci

?

Przebieg służby
Lata służby

do 1930

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

12 Pułk Artylerii Polowej,
13 Dywizja Piechoty

Stanowiska

szef sztabu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Komandor Orderu Świętego Sawy (Serbia) Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie wojny) Krzyż Wojskowy Karola
Multimedia w Wikimedia Commons

Seweryn Horoch[a] (ur. 24 sierpnia 1892 w Chwałowicach, zm. ?) – podpułkownik dyplomowany artylerii Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 24 sierpnia 1892 w Chwałowicach[1][2][3]. Był synem Adama barona Horocha herbu Trąby (1850–1909) i Wandy z domu Karczewskiej herbu Jasieńczyk (1860–1922)[4][3]. Legitymował się tytułem barona[3]. Jego rodzeństwem byli: Zdzisław (1884–1945), Eustachy (1884–1953), Zenobia (1885–1964), Maria (ur. 1890), Ludwik (1895–1968)[3].

W czasie I wojny światowej walczył w szeregach C. K. Armii. Jego oddziałem macierzystym był dywizjon ciężkich haubic nr 10[5][6], a następnie do 1918 pułk ciężkiej artylerii polowej nr 2[7]. W czasie służby awansował na kolejne stopnie w korpusie oficerów rezerwy artylerii polowej: podporucznika (1 maja 1915)[8] i porucznika (1 maja 1917)[9].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego 29 grudnia 1918[10]. W szeregach 12 pułku artylerii polowej w stopniu porucznika uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej[11]. Jako dowódca baterii w stopniu porucznika odznaczył w walkach w lutym i w marcu 1920[12]. Ukończył II Kurs Normalny od 1921 do 1923 w Wyższej Szkole Wojennej[13]. Uzyskał tytuł oficera dyplomowanego. Został awansowany na stopień majora artylerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[13][14]. W latach 20. pozostawał z przydziałem do 12 pap w garnizonie Złoczów[15]. W 1924, jako oficer nadetatowy jednostki służył w 13 Dywizji Piechoty[16]. Został awansowany do stopnia podpułkownika artylerii ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928[17]. Jako oficer 12 pułku w 1928 służył w Oddziale III Sztabu Generalnego[18]. Z dniem 31 maja 1930 został przeniesiony w stan spoczynku[19]. W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Kraków Miasto. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr V. Był wówczas „w dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr V”[20].

Formalnie był zameldowany pod adresem ul. Franciszka Smolki 5 we Lwowie[2]. Został uznany osobą chorą umysłowoo i 19 maja 1930 przebywał w Państwowym Zakładzie dla Umysłowo i Nerwowo Chorych w Kobierzynie[21]. Sądownie ustanowionym kuratorem dla niego był jego krewny bar. dr Kajetan Horoch[22]. Po śmierci tegoż (1935) sprawy podpułkownika prowadził i nowym kuratorem został Ludwik Horoch[23].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ W ewidencji wojskowych C. K. Armii był określany w języku niemieckim jako „Severin Freiherr von Horoch”.
  2. ↑ Z uwagi na jego czyny bojowe z 1920 wnioskowowano o odzaczenie Krzyżem Złotym VM, zob. Kolekcja VM ↓, s. 1.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Seweryn Horoch. wbh.wp.mil.pl. [dostęp 2021-03-21].
  2. ↑ a b Kolekcja VM ↓, s. 19.
  3. ↑ a b c d Seweryn Horoch. sejm-wielki.pl. [dostęp 2016-04-06].
  4. ↑ Kolekcja VM ↓, s. 19, 23.
  5. ↑ Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1916. Wiedeń: 1916, s. 767.
  6. ↑ a b Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1917. Wiedeń: 1917, s. 1031.
  7. ↑ a b c Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1918. Wiedeń: 1918, s. 1253.
  8. ↑ Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1916. Wiedeń: 1916, s. 673.
  9. ↑ Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1918. Wiedeń: 1918, s. 1070.
  10. ↑ Kolekcja VM ↓, s. 5.
  11. ↑ Kolekcja VM ↓, s. 6, 7.
  12. ↑ Kolekcja VM ↓, s. 6, 8, 9.
  13. ↑ a b Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1501.
  14. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 739.
  15. ↑ a b Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 737.
  16. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 71, 658.
  17. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 451.
  18. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 430.
  19. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 14 maja 1930 roku, s. 148.
  20. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 342, 943.
  21. ↑ Kolekcja VM ↓, s. 1, 4, 11, 19, 23.
  22. ↑ Kolekcja VM ↓, s. 1, 4, 11.
  23. ↑ Kolekcja VM ↓, s. 13-15, 21, 25-26.
  24. ↑ Kolekcja VM ↓, s. 1.
  25. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 19 z 12 grudnia 1929 r., s. 361.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Seweryn_Horoch_(oficer)&oldid=71685026”