Silvertown

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Silvertown
Dzielnica Londynu
Ilustracja
Widok na Silvertown i Tamizę; na przeciwnym brzegu Woolwich
Państwo

 Wielka Brytania

Kraj

 Anglia

Region

Wielki Londyn

Miasto

Londyn

Gmina

Newham

Położenie na mapie gminy Newham
Mapa konturowa gminy Newham, na dole znajduje się punkt z opisem „Silvertown”
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii
Mapa konturowa Wielkiej Brytanii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Silvertown”
Położenie na mapie Anglii
Mapa konturowa Anglii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Silvertown”
Położenie na mapie Wielkiego Londynu
Mapa konturowa Wielkiego Londynu, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Silvertown”
Ziemia51°30′10″N 0°02′20″E/51,502778 0,038889

Silvertown – dzielnica przemysłowo-mieszkalna we wschodnim Londynie, w gminie Newham, w obrębie większej dzielnicy portowej (Docklands), położona nad północnym brzegiem Tamizy, na południe od doków Royal Victoria i Royal Albert Dock[1].

Początki dzielnicy sięgają lat 50. XIX wieku, kiedy to przedsiębiorstwo S.W. Silver and Co. otworzyło tu fabrykę wyrobów gumowych i kabli telegraficznych. Nazwa dzielnicy pochodzi od nazwy przedsiębiorstwa, a ta od nazwiska założyciela[1][2]. W kolejnych latach powstały tu zakłady chemiczne, maszynowe i spożywcze, a także rafineria ropy naftowej[1]. Od 1878 roku do dnia dzisiejszego funkcjonuje tu cukrownia Tate & Lyle[3]. W 1917 roku, podczas I wojny światowej, w działającej tu fabryce amunicji miała miejsce eksplozja trotylu, w wyniku której zginęły 73 osoby, ponad 400 zostało rannych, a ponad 600 okolicznych domów zostało całkowicie zniszczonych – była to największa tego typu katastrofa w historii Londynu[4]. Za sprawą skoncentrowanego tu przemysłu, Silvertown było celem intensywnych niemieckich nalotów bombowych podczas II wojny światowej[5][6]. W drugiej połowie XX wieku wiele zakładów przemysłowych oraz doki portowe zamknięto, a znaczna część dzielnicy popadła w ruinę[1][6]. Począwszy od lat 80. XX wieku, prowadzone są działania na rzecz jej rewitalizacji, w ramach których wybudowane zostały m.in. linia kolei miejskiej Docklands Light Railway, nowe osiedla mieszkaniowe i park Thames Barrier Park. W sąsiedztwie otwarty został port lotniczy Londyn-City (1987) oraz centrum wystawiennicze ExCeL[1]. Projekty rewitalizacyjne na terenie dzielnicy realizowane są do dnia dzisiejszego (2023)[7].

Do lokalnych zabytków należy zdesakralizowany kościół parafialny św. Marka z 1862 roku, wzniesiony według projektu Samuela Teulona[1][8].

Na Tamizie na wysokości dzielnicy Silvertown znajduje się ruchoma zapora wodna Thames Barrier, stanowiąca część londyńskiego systemu przeciwpowodziowego[9]. Na zachodnim skraju dzielnicy budowany jest przebiegający pod rzeką tunel drogowy Silvertown Tunnel (planowane otwarcie w 2025 r.)[10]. Przez Silvertown prowadzi linia kolejowa Elizabeth Line (brak stacji)[11].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Ben Weinreb, Christopher Hibbert, Julia Keay, John Keay: The London Encyclopaedia. Wyd. 3. Londyn: Macmillan, 2008, s. 839. ISBN 978-1-4050-4924-5. [dostęp 2023-06-25].
  2. S. W. Silver and Co. Grace's Guide. [dostęp 2023-06-25]. (ang.).
  3. History. Tate & Lyle. [dostęp 2023-06-25]. (ang.).
  4. Vyki Sparkes: Commemorating Silvertown: 100 years after London's largest explosion. Museum of London, 2017-01-17. [dostęp 2023-06-25]. (ang.).
  5. My Wartime Experience in Silvertown. [w:] WW2 People's War [on-line]. BBC, 2005-07-12. [dostęp 2023-06-25]. (ang.).
  6. a b How Silvertown has become one of London's biggest regeneration areas after falling into dereliction. Daily Mail, 2018-04-10. [dostęp 2023-06-25]. (ang.).
  7. Ian Mansfield: Derelict Silvertown site set for £3.5 billion development. ianVisits, 2023-01-18. [dostęp 2023-06-25]. (ang.).
  8. Former St Mark's Church (Brick Lane Music Hall). Historic England. [dostęp 2023-06-25]. (ang.).
  9. Thames Barrier. Subterranea Britannica. [dostęp 2023-06-25]. (ang.).
  10. Silvertown Tunnel. Transport for London. [dostęp 2023-06-25]. (ang.).
  11. Callum Marius: Crossrail: All the stations the Elizabeth line dodges and why. MyLondon, 2022-07-04. [dostęp 2023-06-25]. (ang.).