Skórnikowiec szarobrązowy
_Hjortstam_%26_Ryvarden_191732.jpg)
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
skórnikowiec szarobrązowy |
| Nazwa systematyczna | |
| Porostereum spadiceum (Pers.) Hjortstam & Ryvarden Syn. Fung. (Oslo) 4: 51 (1990) | |
_Hjortstam_%26_Ryvarden_191730.jpg)
Skórnikowiec szarobrązowy Porostereum spadiceum (Pers.) Hjortstam & Ryvarden – gatunek grzybów należący do rodziny korownicowatych (Phanerochaetaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Phaneropchaete, Phanerochaetaceae, Polyporales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1801 r. Christiaan Hendrik Persoon nadając mu nazwę Thelephora spadicea. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadali mu w 1990 r. Kurt Hjortstam i Leif Ryvarden, przenosząc go do rodzaju Porostereum[1].
Synonimów ma około 30. Niektóre z nich[2]:
- Crystallocystidium retirugum (Cooke) Rick 1940
- Duportella fulva (Lév.) G. Cunn. 1957
- Lopharia fulva (Lév.) Boidin 1959
- Lopharia spadicea (Pers.) Boidin 1959
- Porostereum fulvum (Lév.) Boidin & Gilles 2003
- Stereogloeocystidium spadiceum (Fr.) Rick 1940
- Stereum spadiceum Fr. 1838
Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r[3], wcześniej (w 1896 r.) gatunek ten opisywany był przez Franciszka Błońskiego jako skórnik cisawy[4].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Rozpostarty lub rozpostarto-odgięty. Górna powierzchnia lekko strefowana, gładka, lub z promienistymi grzbietami. Grubość 0,2-0,4 mm, na grzbietach do 1 mm. W stanie świeżym jest ciągły i ma barwę szarobrązową lub brązową, po wyschnięciu popękany i białawy. Obrzeże jaśniejsze[5].
- Cechy mikroskopowe
Strzępki szkieletowe i generatywne ze sprzążkami, o barwie od hialinowej do jasnobrązowej, o średnicy 3–6 μm. Szkieletocystydy cylindryczne, o długości 80–100 μm i średnicy 5–8 μm, brązowe, w młodych owocnikach gładkie, w starszych inkrustowane. Podstawki o kształcie od wrzecionowatego do cylindrycznego, rozmiarach 25-35 × 5-7 μm, 4-sterygmowe, ze sprzążką bazalną. Zarodniki cylindryczne, gładkie, cienkościenne, o rozmiarach 6–8 × 2,5–4 μm[5].
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Występuje w większości krajów Europy[5]. W Polsce gatunek rzadki. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status R – gatunek potencjalnie zagrożony z powodu ograniczonego zasięgu geograficznego i małych obszarów siedliskowych[6]. Znajduje się na listach gatunków zagrożonych także w Niemczech, Norwegii, Holandii[4].
Występuje w lasach mieszanych i liściastych, czasami także w parkach i ogrodach. Rozwija się na martwym drewnie drzew liściastych; na leżących na ziemi pniach i gałęziach. W Polsce notowany na klonie jesionolistnym, jaworze, buku, śliwie domowej, robinii akacjowej, wierzbach[4], w innych krajach także na moreli pospolitej, dębie omszonym, oleandrze pospolitym, eukaliptusie, chmielograbie europejskim, pistacji kleistej i Phyllirea angustifolia[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum. [dostęp 2017-10-25]. (ang.).
- ↑ Species Fungorum. [dostęp 2017-10-25]. (ang.).
- ↑ W. Wojewoda podaje nazwę skórniczek szarobrązowy (Porostereum spadiceum), jest to jednak ewidentny błąd, gdyż dla rodzaju Porostereum wymienia on nazwę skórnikowiec, nazwę skórniczek zaś dla rodzaju Amylostereum
- ↑ a b c Władysław Wojewoda, Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1
- ↑ a b c d Mycobank. Porostereum spadiceum. [dostęp 2017-10-25].
- ↑ Zbigniew Mirek: Red list of plants and fungi in Poland = Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany. Polish Academy of Sciences, 2006. ISBN 83-89648-38-5.