Przejdź do zawartości

Skrajna Piarżysta Przełęcz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skrajna Piarżysta Przełęcz
Ilustracja
Widok z Zaworów
Państwo

 Słowacja

Wysokość

2230 m n.p.m.

Pasmo

Tatry, Karpaty

Sąsiednie szczyty

Piarżyste Czuby, Koprowy Wierch

Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Skrajna Piarżysta Przełęcz”
Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Skrajna Piarżysta Przełęcz”
Ziemia49°11′01,4″N 20°03′00,6″E/49,183722 20,050167

Skrajna Piarżysta Przełęcz (niem. Südwestliches Smrečiner Joch, słow. Smrečinské sedlo, Temnosmrečinské sedlo, węg. Délnyugati-Szmrecsini-hágó) – przełęcz położona w bocznej grani Tatr Wysokich, tzw. głównej grani odnogi Krywania pomiędzy Koprowym Wierchem (Kôprovský štít) a Piarżystymi Czubami[1]. Znajduje się na wysokości 2230 m[2]. Dawniej nazywana była Zachodnią Przełęczą pod Cubryną[1].

Przełęcz znajduje się w miejscu, w którym prawie poziomy odcinek grani Piarżystych Czub przechodzi w ostro wznoszący się stok Koprowego Wierchu[1]. Jest to najszersza i najłatwiej dostępna przełęcz w całej grani łączącej Cubrynę z Koprowym Wierchem[3]. Mimo iż przełęcz jest łatwo dostępna z Doliny Hińczowej, nigdy nie była popularnym przejściem łączącym tę dolinę z sąsiadującą z nią Doliną Ciemnosmreczyńską[4].

Taternictwo

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze odnotowane przejście: Władysław Kleczyński, Klimek Bachleda około 1894 r. Drogi wspinaczkowe:

  1. Od Skrajnej Piarżystej Przełęczy na Koprowy Wierch; III w skali tatrzańskiej, czas przejścia 1 godz. 30 min
  2. Z Doliny Hińczowej, od południowego wschodu; 0, od szlaku 50 min
  3. Z Doliny Piarżystej; I, od wejścia w ścianę 30 min[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Witold Henryk Paryski, Zofia Radwańska-Paryska. Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
  2. Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania [online].
  3. a b Władysław Cywiński. Grań Baszt. Przewodnik szczegółowy, tom 15. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2009, ISBN 978-83-7104-041-2.
  4. Witold Henryk Paryski. Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część V. Cubrynka – Skrajna Baszta. Warszawa: Sport i Turystyka, 1954