Sokołówka (Polanica-Zdrój)
50°23′05″N 16°30′45″E/50,384722 16,512500| część miasta | |
._Klasztor2.jpg) Klasztor sercanów w Sokołówce | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Miasto | |
| W granicach miasta |
1 stycznia 1973[1] |
| SIMC |
1061825 |
| Wysokość |
400–560[2] m n.p.m. |
| Strefa numeracyjna |
74 |
| Kod pocztowy |
57-320 |
| Tablice rejestracyjne |
DKL |
Położenie na mapie Polanicy-Zdroju  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego  | |
| 50°23′05″N 16°30′45″E/50,384722 16,512500
| |
Sokołówka (niem. Falkenhain) – część miasta Polanica-Zdrój w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Sokołówka leży w Górach Bystrzyckich, na północno-wschodnim stoku Kamiennej Góry, na południe od centrum Polanicy-Zdroju, na wysokości około 400–560 m n.p.m.[2]
Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]
Dawna wieś, wchodząca w okresie 28 czerwca 1946 – 29 września 1954 w skład gminy wiejskiej Polanica Zdrój, ostatecznie przyłączona do Polanicy w 1973[2]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego.
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Niemiecka nazwa pochodzi od nazwiska wolnego sędziego Friedricha von Falkenhaina, który założył osadę[3].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Sokołówka została założona w 1584 przez Friedricha von Falkenhaina[3]. Od początku miejscowa ludność zajmowała się przede wszystkim tkactwem[3]. W 1747 roku mieszkało tu 16 zagrodników i chałupników, a w 1787 miejscowość liczyła 19 domów, w tym kościół i leśniczówkę[2]. W 1840 roku w Sokołówce działało 20 warsztatów tkackich i gorzelnia[2]. W XIX wieku po powstaniu uzdrowiska w sąsiedniej Polanicy miejscowość stała się letniskiem i popularnym celem wycieczek kuracjuszy[3]. W XIX wieku powstała tu duża gospoda, a później liczne pensjonaty[3]. W 1927 roku powstał dom misyjny Christus Rex. Po 1945 roku Sokołówka początkowo była wsią rolniczą[2]. Obecnie jest to typowa dzielnica wczasowo-uzdrowiskowa[3].
Etnograficzne Muzeum Misyjne[edytuj | edytuj kod]
Budynek z XIX wieku, w którym pierwotnie była gospoda, w roku 1927 adaptowano na dom misyjny Christus Rex[3]. Od 1947 funkcjonuje tu klasztor sercanów, a od 1977 otwarto w nim muzeum misyjne[3]. Placówka prezentuje zbiory etnograficzne takie jak: stroje, ozdoby, instrumenty muzyczne i przedmioty codziennego użytku zgromadzone przez misjonarzy w Peru, Zairze, na Tahiti i Wyspie Wielkanocnej[3]. Zwiedzaniu muzeum towarzyszą prelekcje ilustrowane pokazami przeźroczy, wykonanymi przez misjonarzy w egzotycznych krajach[3]. Zbiory muzeum liczą około tysiąca eksponatów[3].
Na dziedzińcu przed budynkiem stoi pomnik Damiana De Veustera, misjonarza i członka zgromadzenia sercanów, który poświęcił się opiece nad chorymi na trąd na Hawajach, gdzie zmarł zarażony tą chorobą[3].
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
Przez Sokołówkę przechodzą dwa szlaki turystyczne[4]:
z Polanicy-Zdroju do Zieleńca,
z Polanicy-Zdroju do Bystrzycy Kłodzkiej
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Klasztor sercanów -
Pomnik Damiana De Veustera -
Dom przy ul. Kościuszki 10
._Klasztor.jpg)
._Klasztor1.jpg)
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 50, poz. 327
- ↑ a b c d e f Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 14: Góry Bystrzyckie i Orlickie. Warszawa; Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1992, s. 222–225. ISBN 83-7005-340-8.
- ↑ a b c d e f g h i j k l Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak: Ziemia Kłodzka. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2010, s. 434, 435. ISBN 978-83-89188-95-3.
- ↑ Mapa szlaków turystycznych. [dostęp 2018-04-03].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak, Iwona Chomiak, Ziemia Kłodzka, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2010, ISBN 978-83-89188-95-3, OCLC 751422625.
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 14: Góry Bystrzyckie i Orlickie. Warszawa; Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1992, ISBN 83-7005-340-8.
- Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13.12.2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części, część 2., s. 2015.
- Polanica Zdrój wczoraj i dziś, tom I (1347–1946) red. Henryk Grzybowski, Georg Wenzel, ISBN 978-83-88842-95-5, Spis treści t. 1; tom II (1946–2005) red. Krystyna Jazienicka-Wytyczak; Nowa Ruda-Polanica Zdrój 2006, ISBN 978-83-88842-98-6, Spis treści t. 2.