Katarzyna Habsburżanka: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne redakcyjne |
→Życiorys: drobne merytoryczne, źródła/przypisy |
||
| Linia 34: | Linia 34: | ||
Ostatecznie po udzieleniu Katarzynie i Zygmuntowi [[Dyspensa|dyspensy]] 20 maja 1553, doszło do zawarcia układu małżeńskiego pomiędzy przyszłymi małżonkami, podpisanego w Wiedniu 23 czerwca 1553<ref>Z. Wdowiszewski, ''Genealogia Jagiellonów i Domu Wazów w Polsce'', Kraków 2005, s. 153.</ref>. 29 lipca 1553 Zygmunt ożenił się z Katarzyną, a następnego dnia została ona koronowana na królową w [[Bazylika archikatedralna św. Stanisława i św. Wacława w Krakowie|katedrze wawelskiej]]<ref name="Spórna" />. W kwietniu 1554 Katarzyna ogłosiła, że jest w ciąży, jednakże w październiku oznajmiła, że do rozwiązania nie dojdzie. Wywołało to podejrzenia króla, jakoby ciąża była udawana. Po tym wydarzeniu władca odsunął się od żony. Prawdopodobnie królowa była w ciąży, gdyż na początku października przeszła krwotok<ref>M. Spórna, P. Wierzbicki, ''Słownik władców Polski i pretendentów do tronu polskiego'', Kraków 2003, s. 234–235.</ref>. W 1558, po pojawieniu się u Katarzyny oznak rodzinnej [[padaczka|padaczki]], Zygmunt całkowicie ją odtrącił<ref>M. Spórna, P. Wierzbicki, ''Słownik władców Polski i pretendentów do tronu polskiego'', Kraków 2003, s. 235.</ref>. |
Ostatecznie po udzieleniu Katarzynie i Zygmuntowi [[Dyspensa|dyspensy]] 20 maja 1553, doszło do zawarcia układu małżeńskiego pomiędzy przyszłymi małżonkami, podpisanego w Wiedniu 23 czerwca 1553<ref>Z. Wdowiszewski, ''Genealogia Jagiellonów i Domu Wazów w Polsce'', Kraków 2005, s. 153.</ref>. 29 lipca 1553 Zygmunt ożenił się z Katarzyną, a następnego dnia została ona koronowana na królową w [[Bazylika archikatedralna św. Stanisława i św. Wacława w Krakowie|katedrze wawelskiej]]<ref name="Spórna" />. W kwietniu 1554 Katarzyna ogłosiła, że jest w ciąży, jednakże w październiku oznajmiła, że do rozwiązania nie dojdzie. Wywołało to podejrzenia króla, jakoby ciąża była udawana. Po tym wydarzeniu władca odsunął się od żony. Prawdopodobnie królowa była w ciąży, gdyż na początku października przeszła krwotok<ref>M. Spórna, P. Wierzbicki, ''Słownik władców Polski i pretendentów do tronu polskiego'', Kraków 2003, s. 234–235.</ref>. W 1558, po pojawieniu się u Katarzyny oznak rodzinnej [[padaczka|padaczki]], Zygmunt całkowicie ją odtrącił<ref>M. Spórna, P. Wierzbicki, ''Słownik władców Polski i pretendentów do tronu polskiego'', Kraków 2003, s. 235.</ref>. |
||
7 października 1566 Katarzyna wyjechała do [[Austria|Austrii]] i nigdy już nie wróciła do [[Polska|Polski]]. Początkowo mieszkała w Wiedniu, później osiadła w Linzu, gdzie zmarła 28 lutego 1572. Do 1576 zwłoki królowej spoczywały w zamku w Linzu, po czym przeniesiono je do [[Klasztor Sankt Florian|opactwa Świętego Floriana]]. Uroczysty pogrzeb królowej odbył się dopiero 25–27 września 1614 z inicjatywy cesarza [[Maciej Habsburg|Macieja Habsburga]]<ref>Z. Wdowiszewski, ''Genealogia Jagiellonów i Domu Wazów w Polsce'', Kraków 2005, s. 154.</ref>. |
W latach 1563-1566 odsunięta przez męża przebywała na [[Zamek Królewski w Radomiu|zamku w Radomiu]]<ref>{{Cytuj|tytuł=Podróże władcy i architektura. Przebudowa królewskich rezydencji za panowania Zygmunta Starego, "Artium Quaestiones" XVII, 2006, s. 5-37.|czasopismo=www.academia.edu|data dostępu=2016-06-08|opublikowany=www.academia.edu|url=https://www.academia.edu/25971174/Podr%25C3%25B3%25C5%25BCe_w%25C5%2582adcy_i_architektura._Przebudowa_kr%25C3%25B3lewskich_rezydencji_za_panowania_Zygmunta_Starego_Artium_Quaestiones_XVII_2006_s._5-37}}</ref>. 7 października 1566 Katarzyna wyjechała do [[Austria|Austrii]] i nigdy już nie wróciła do [[Polska|Polski]]. Początkowo mieszkała w Wiedniu, później osiadła w Linzu, gdzie zmarła 28 lutego 1572. Do 1576 zwłoki królowej spoczywały w zamku w Linzu, po czym przeniesiono je do [[Klasztor Sankt Florian|opactwa Świętego Floriana]]. Uroczysty pogrzeb królowej odbył się dopiero 25–27 września 1614 z inicjatywy cesarza [[Maciej Habsburg|Macieja Habsburga]]<ref>Z. Wdowiszewski, ''Genealogia Jagiellonów i Domu Wazów w Polsce'', Kraków 2005, s. 154.</ref>. |
||
== Galeria == |
== Galeria == |
||
Wersja z 12:35, 8 cze 2016
Katarzyna Habsburżanka (ur. 15 września 1533 w Wiedniu, zm. 28 lutego 1572 w Linzu) – królowa polska, wielka księżna litewska, córka cesarza Ferdynanda I Habsburga i Anny Jagiellonki, córki Władysława II Jagiellończyka.
Życiorys
.jpg)
17 marca 1543 został zawarty układ małżeński pomiędzy Katarzyną a księciem Mantui, Franciszkiem III Gonzagą[1]. Do ślubu doszło 22 października 1549. Mąż Katarzyny zmarł tragicznie zaledwie cztery miesiące po ślubie. Po śmierci męża siedemnastoletnia wdowa wróciła do Innsbrucka.
W 1552 Habsburgowie wysunęli propozycję ślubu Katarzyny z jej dawnym szwagrem, królem polskim Zygmuntem Augustem. Katarzyna, obwiniająca króla o śmierć starszej siostry, a jego pierwszej żony Elżbiety, nie chciała tego małżeństwa. Także sam Zygmunt, ogarnięty żalem po śmierci Barbary Radziwiłłówny oraz ogarnięty niechęcią do Habsburgów, niechętnie patrzył na to małżeństwo[2].
Ostatecznie po udzieleniu Katarzynie i Zygmuntowi dyspensy 20 maja 1553, doszło do zawarcia układu małżeńskiego pomiędzy przyszłymi małżonkami, podpisanego w Wiedniu 23 czerwca 1553[3]. 29 lipca 1553 Zygmunt ożenił się z Katarzyną, a następnego dnia została ona koronowana na królową w katedrze wawelskiej[2]. W kwietniu 1554 Katarzyna ogłosiła, że jest w ciąży, jednakże w październiku oznajmiła, że do rozwiązania nie dojdzie. Wywołało to podejrzenia króla, jakoby ciąża była udawana. Po tym wydarzeniu władca odsunął się od żony. Prawdopodobnie królowa była w ciąży, gdyż na początku października przeszła krwotok[4]. W 1558, po pojawieniu się u Katarzyny oznak rodzinnej padaczki, Zygmunt całkowicie ją odtrącił[5].
W latach 1563-1566 odsunięta przez męża przebywała na zamku w Radomiu[6]. 7 października 1566 Katarzyna wyjechała do Austrii i nigdy już nie wróciła do Polski. Początkowo mieszkała w Wiedniu, później osiadła w Linzu, gdzie zmarła 28 lutego 1572. Do 1576 zwłoki królowej spoczywały w zamku w Linzu, po czym przeniesiono je do opactwa Świętego Floriana. Uroczysty pogrzeb królowej odbył się dopiero 25–27 września 1614 z inicjatywy cesarza Macieja Habsburga[7].
Galeria
-
Portret Katarzyny Habsburżanki, Tycjan, 1548-49 r. -
Miniatura Katarzyny Habsburżanki, warsztat Lucasa Cranacha Młodszego, 1555 r. -
Portret Katarzyny Habsburżanki,
po 1557 r. -
Klasztor Sankt Florian w pobliżu Linzu, miejsce pochówku Katarzyny Habsburżanki
Genealogia
| Filip I Piękny ur. 22 VI 1478 zm. 25 IX 1506 |
Joanna Szalona ur. 6 XI 1479 zm. 12 IV 1555 |
Władysław II Jagiellończyk ur. 1 III 1456 zm. 13 III 1516 |
Anna de Foix ur. po 1469 zm. 26 VII 1502 | ||||||||||
| Ferdynand I Habsburg ur. 10 III 1503 zm. 25 VII 1564 |
Anna Jagiellonka ur. 23 VII 1503 zm. 27 I 1547 |
||||||||||||
| 1 Franciszek III Gonzaga ur. 10 III 1533 zm. 22 II 1550 OO 22 X 1549 |
Katarzyna Habsburżanka ur. 15 IX 1533 zm. 28 II 1572 |
2 Zygmunt II August ur. 1 VIII 1520 zm. 7 VII 1572 OO po 23 VI w 1553 |
|||||||
Zobacz też
- ↑ Z. Wdowiszewski, Genealogia Jagiellonów i Domu Wazów w Polsce, Kraków 2005, s. 152.
- ↑ a b M. Spórna, P. Wierzbicki, Słownik władców Polski i pretendentów do tronu polskiego, Kraków 2003, s. 234.
- ↑ Z. Wdowiszewski, Genealogia Jagiellonów i Domu Wazów w Polsce, Kraków 2005, s. 153.
- ↑ M. Spórna, P. Wierzbicki, Słownik władców Polski i pretendentów do tronu polskiego, Kraków 2003, s. 234–235.
- ↑ M. Spórna, P. Wierzbicki, Słownik władców Polski i pretendentów do tronu polskiego, Kraków 2003, s. 235.
- ↑ Podróże władcy i architektura. Przebudowa królewskich rezydencji za panowania Zygmunta Starego, "Artium Quaestiones" XVII, 2006, s. 5-37., www.academia.edu [dostęp 2016-06-08].
- ↑ Z. Wdowiszewski, Genealogia Jagiellonów i Domu Wazów w Polsce, Kraków 2005, s. 154.
Bibliografia
- Spórna M., Wierzbicki P., Słownik władców Polski i pretendentów do tronu polskiego, Zielona Sowa, Kraków 2003, ISBN 83-7389-189-7, s. 233–235.
- Wdowiszewski Z., Genealogia Jagiellonów i Domu Wazów w Polsce, Avalon, Kraków 2005, ISBN 83-918497-2-4, s. 152–155.