Juliusz Kłos: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne merytoryczne |
→Realizacje: drobne merytoryczne |
||
Linia 29: | Linia 29: | ||
* kompleks koszar w [[Berezwecz|Berezweczu]] |
* kompleks koszar w [[Berezwecz|Berezweczu]] |
||
* Zaprojektował loggie na Wydziale Sztuk Pięknych wznoszącą się od strony Ogrodu Bernardyńskiego w Wilnie |
* Zaprojektował loggie na Wydziale Sztuk Pięknych wznoszącą się od strony Ogrodu Bernardyńskiego w Wilnie |
||
* remont i restauracja [[Kościół św. Ignacego Loyoli i klasztor Jezuitów w Wilnie|kościoła św. Ignacego Loyoli]] w Wilnie |
|||
* Zaprojektował hełmy na kościele Trynitarzy w Wilnie |
* Zaprojektował hełmy na kościele Trynitarzy w Wilnie |
||
* Przebudował [[Teatr na Pohulance|Teatr Reduta na Pohulance]] |
* Przebudował [[Teatr na Pohulance|Teatr Reduta na Pohulance]] |
Wersja z 14:50, 10 maj 2017
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie |
Juliusz Kłos (ur. 8 sierpnia 1881 w Warszawie, zm. 5 stycznia 1933 w Wilnie) – polski architekt, historyk architektury, profesor Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie.
Życiorys
Od 1920 był profesorem Uniwersytetu Stefana Batorego. Był dziekanem wydziału sztuk pięknych. W latach 1920–1929 kierował katedrą architektury. Później wykładał historię architektury. Zajmował się rekonstrukcją dziedzińca Piotra Skargi Uniwersytetu Stefana Batorego. Przeprojektował budynki Uniwersytetu Stefana Batorego, by umożliwić ich wykorzystanie jako sale wykładowe i gabinety oraz odsłonił krużganki.
Badał podziemia Katedry Świętego Stanisława, gdzie w 1931 roku odkrył wraz z prof. Lorentzem grób króla Aleksandra Jagiellończyka. Badał i inwentaryzował architektoniczne zabytki północno-wschodniej części kraju, i je fotografował. Tworzył albumy. Materiały te są obecnie przechowywane w archiwach muzeów. Opracował przewodnik po Wilnie (wydany w 1923, 1929 i 1937).
Zmarł na atak serca w drodze z pracy do domu. Pochowany został na Cmentarzu Na Rossie.
Realizacje
- Juliusz Kłos jest autorem osiedla urzędniczego zaprojektowanego w Brasławiu i Duniłowiczach w okresie II Rzeczypospolitej. Osiedle zostało zabudowane kilkurodzinnymi domkami w jednym stylu pośród zieleni na wzór miasta-ogrodu.
- Zaprojektował kryptę-mauzoleum pod katedrą w Wilnie
- kościół w Mieżanach
- kompleks koszar w Berezweczu
- Zaprojektował loggie na Wydziale Sztuk Pięknych wznoszącą się od strony Ogrodu Bernardyńskiego w Wilnie
- remont i restauracja kościoła św. Ignacego Loyoli w Wilnie
- Zaprojektował hełmy na kościele Trynitarzy w Wilnie
- Przebudował Teatr Reduta na Pohulance
- Prowadził wykopaliska archeologiczne podziemi barbakanu przed Ostrą Bramą oraz baszty na Górze Zamkowej.
- Prowadził nadzór nad restauracją Ostrej Bramy, kościoła św. Teresy w Wilnie, prezbiterium kościoła Bernardynów, dziedzińca Skargi na Uniwersytecie w Wilnie.
Prace
- Wilno. Przewodnik krajoznawczy Juliusza Kłosa, Prof. Uniwersytetu St. Batorego. Wydanie trzecie poprawione po zgonie autora, Wilno 1937.
Bibliografia
- Hanna Krzyżanowska, Kłos Juliusz, [w:] Polski słownik biograficzny konserwatorów zabytków, red. Henryk Kondziela, Hanna Krzyżanowska, z. 2, Poznań, Wyd. Poznańskie 2006, ISBN 83-7177-416-8.