Spencer Gore: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy |
|||
| Linia 28: | Linia 28: | ||
|D US = |
|D US = |
||
|www = |
|www = |
||
|commons = |
|commons = Category:Spencer Gore (sportsman) |
||
|wikicytaty = |
|wikicytaty = Spencer Gore |
||
}} |
}} |
||
'''Spencer William Gore''' (ur. [[10 marca]] [[1850]] w [[Londyn]]ie, zm. [[19 kwietnia]] [[1906]] w [[Ramsgate]]) – [[Wielka Brytania|brytyjski]] [[tenis]]ista, pierwszy zwycięzca [[Wimbledon]]u. |
'''Spencer William Gore''' (ur. [[10 marca]] [[1850]] w [[Londyn]]ie, zm. [[19 kwietnia]] [[1906]] w [[Ramsgate]]) – [[Wielka Brytania|brytyjski]] [[tenis]]ista, pierwszy zwycięzca [[Wimbledon]]u. |
||
| Linia 36: | Linia 36: | ||
== Kariera tenisowa == |
== Kariera tenisowa == |
||
Dysponował skutecznym serwisem i jako jeden z pierwszych tenisistów dążył do kończenia akcji wolejami, co stanowiło zaskoczenie dla rywali. Podobnemu stylowi gry sprzyjała odmienna od współczesnej wysokość siatki (około półtora metra z boku). |
Spencer Gore początkowo był graczem w [[rackets]], z którego czerpał charakterystyczne dla swej gry uderzenia. Dysponował skutecznym serwisem i jako jeden z pierwszych tenisistów dążył do kończenia akcji wolejami, co stanowiło zaskoczenie dla rywali. Podobnemu stylowi gry sprzyjała odmienna od współczesnej wysokość siatki (około półtora metra z boku){{odn|Dutkowski|1979|loc=Ewolucja przepisów|s=16–27}}. |
||
Dnia 19 lipca 1877 roku został pierwszym mistrzem [[Wimbledon]]u, pokonując w finale [[William Marshall|Williama Marshalla]]. Wygrał decydujący mecz 6:1, 6:2, 6:4, demonstrując ofensywny styl gry. Za wygrany mecz otrzymał główną nagrodę w wysokości 12 gwinei (ok 50 zł) |
Dnia 19 lipca 1877 roku został pierwszym mistrzem [[Wimbledon]]u, pokonując w finale [[William Marshall|Williama Marshalla]]. Wygrał decydujący mecz 6:1, 6:2, 6:4, demonstrując ofensywny styl gry. Za wygrany mecz otrzymał główną nagrodę w wysokości 12 gwinei (ok 50 zł)<ref>{{Cytuj|tytuł=Poznaj historie tenisa ziemnego|data dostępu=2017-01-24|opublikowany=Historia tenisa ziemnego. Od starożytności do Nadala.|url=http://tenisista.com.pl/historia-tenisa.html}}</ref>. Rok później, zgodnie z regulaminem, jego występ został ograniczony do tzw. challenge round, czyli meczu w obronie tytułu z przeciwnikiem wyłonionym w turnieju pretendentów (all comers). Jego rywalem został [[Frank Hadow]], z którym przegrał mecz 5:7, 1:6, 7:9{{odn|Dutkowski|1979|loc=Przyjdzie walec i wyrówna…|s=28–40}}. |
||
Gore podczas turniejów wimbledońskich wywoływał kontrowersje stylem gry – nie czekał aż piłka spadnie na ziemię, grając [[wolej]]ami, a także uderzał piłki, gdy te były jeszcze na połowie przeciwnika (co ówcześnie nie było zakazane){{odn|Dutkowski|1979|loc=Ewolucja przepisów|s=16–27}}. |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
=== Finały w turniejach wielkoszlemowych === |
=== Finały w turniejach wielkoszlemowych === |
||
| Linia 53: | Linia 55: | ||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
* [[Zbigniew Dutkowski]] |
* {{Cytuj | odn = tak | autor = [[Zbigniew Dutkowski]] | tytuł = T – jak tenis | redaktor = Jan Lis | wydanie = I | miejsce = Warszawa | wydawca = [[Krajowa Agencja Wydawnicza]] | data = 1979}} |
||
{{Triumfatorzy Wimbledonu w grze pojedynczej (XIX wiek)}} |
{{Triumfatorzy Wimbledonu w grze pojedynczej (XIX wiek)}} |
||
Wersja z 02:13, 10 lut 2018
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
10 marca 1850 |
| Data i miejsce śmierci |
19 kwietnia 1906 |
| Zakończenie kariery |
1878 |
| Gra pojedyncza | |
| Najwyżej w rankingu |
1 (1877, Karoly Mazak) |
| Wimbledon |
W (1877) |
Spencer William Gore (ur. 10 marca 1850 w Londynie, zm. 19 kwietnia 1906 w Ramsgate) – brytyjski tenisista, pierwszy zwycięzca Wimbledonu.
Nie był spokrewniony z późniejszym trzykrotnym mistrzem Wimbledonu, Arthurem Gorem.
Kariera tenisowa
Spencer Gore początkowo był graczem w rackets, z którego czerpał charakterystyczne dla swej gry uderzenia. Dysponował skutecznym serwisem i jako jeden z pierwszych tenisistów dążył do kończenia akcji wolejami, co stanowiło zaskoczenie dla rywali. Podobnemu stylowi gry sprzyjała odmienna od współczesnej wysokość siatki (około półtora metra z boku)[1].
Dnia 19 lipca 1877 roku został pierwszym mistrzem Wimbledonu, pokonując w finale Williama Marshalla. Wygrał decydujący mecz 6:1, 6:2, 6:4, demonstrując ofensywny styl gry. Za wygrany mecz otrzymał główną nagrodę w wysokości 12 gwinei (ok 50 zł)[2]. Rok później, zgodnie z regulaminem, jego występ został ograniczony do tzw. challenge round, czyli meczu w obronie tytułu z przeciwnikiem wyłonionym w turnieju pretendentów (all comers). Jego rywalem został Frank Hadow, z którym przegrał mecz 5:7, 1:6, 7:9[3].
Gore podczas turniejów wimbledońskich wywoływał kontrowersje stylem gry – nie czekał aż piłka spadnie na ziemię, grając wolejami, a także uderzał piłki, gdy te były jeszcze na połowie przeciwnika (co ówcześnie nie było zakazane)[1].
Gore zakończył grę w tenisa, uważając, że sport ten nie ma większej przyszłości, gdyż jest zbyt skomplikowany, by zainteresować widza[3]. W latach 1874–1879 występował w reprezentacji Anglii w krykiecie.
Finały w turniejach wielkoszlemowych
Gra pojedyncza (1–1)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 1877 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta |  William Marshall
|
6:1, 6:2, 6:4 |
| Finalista | 1. | 1878 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Frank Hadow
|
5:7, 1:6, 7:9 |
Przypisy
- ↑ a b Dutkowski 1979 ↓, Ewolucja przepisów, s. 16–27.
- ↑ Poznaj historie tenisa ziemnego [online], Historia tenisa ziemnego. Od starożytności do Nadala. [dostęp 2017-01-24].
- ↑ a b Dutkowski 1979 ↓, Przyjdzie walec i wyrówna…, s. 28–40.
Bibliografia
- Zbigniew Dutkowski, T – jak tenis, Jan Lis (red.), wyd. I, Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1979.