Wimbledon 1878: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy |
drobne merytoryczne |
||
Linia 29: | Linia 29: | ||
|www = |
|www = |
||
}} |
}} |
||
[[Wielki Szlem (tenis)|Wielkoszlemowy]] turniej [[tenis]]owy '''[[Wimbledon]]''' w [[1878]] rozegrano w dniach [[15 lipca|15]] – [[20 lipca]]<ref name="Little">2010 Wimbledon Compendium, by Alan Little (The All England Lawn Tennis and Croquet Club, Wimbledon</ref> Turniej wygrał [[Frank Hadow]] pokonując L. R. Erskine’a 6:4, 6:4, 6:4. Natomiast w walce o mistrzostwo pokonał obrońcę tytułu [[Spencer Gore|Spencera Gore’a]] 7:5, 6:1, 9:7<ref name="book">[http://www.wimbledon.com/en_GB/scores/draws/archive/1878/MS/rFs1.html wimbledon.org]</ref> |
[[Wielki Szlem (tenis)|Wielkoszlemowy]] turniej [[tenis]]owy '''[[Wimbledon]]''' w [[1878]] rozegrano w dniach [[15 lipca|15]] – [[20 lipca]]<ref name="Little">2010 Wimbledon Compendium, by Alan Little (The All England Lawn Tennis and Croquet Club, Wimbledon</ref> Turniej wygrał [[Frank Hadow]] pokonując L. R. Erskine’a 6:4, 6:4, 6:4. Natomiast w walce o mistrzostwo pokonał obrońcę tytułu [[Spencer Gore|Spencera Gore’a]] 7:5, 6:1, 9:7<ref name="book">[http://www.wimbledon.com/en_GB/scores/draws/archive/1878/MS/rFs1.html wimbledon.org]</ref>. Finał tej edycji turnieju oglądało 700 widzów<ref>{{Cytuj | autor = [[Zbigniew Dutkowski]] | tytuł = T – jak tenis | redaktor = Jan Lis | wydanie = I | miejsce = Warszawa | wydawca = [[Krajowa Agencja Wydawnicza]] | data = 1979 | rozdział = Czempion okresu pionierskiego| s = 41 }}</ref>. |
||
== Turniej Mężczyzn == |
== Turniej Mężczyzn == |
||
=== All Comers Final eight === |
=== All Comers Final eight === |
Wersja z 02:03, 13 lut 2018
Miejsce | |||
---|---|---|---|
Obiekt | |||
Nawierzchnia |
Trawiasta | ||
Data |
15–20.07.1877 | ||
ATP Tour | |||
Drabinka |
34S | ||
Zwycięzcy | |||
Gra pojedyncza Frank Hadow | |||
|
Wielkoszlemowy turniej tenisowy Wimbledon w 1878 rozegrano w dniach 15 – 20 lipca[1] Turniej wygrał Frank Hadow pokonując L. R. Erskine’a 6:4, 6:4, 6:4. Natomiast w walce o mistrzostwo pokonał obrońcę tytułu Spencera Gore’a 7:5, 6:1, 9:7[2]. Finał tej edycji turnieju oglądało 700 widzów[3].
Turniej Mężczyzn
All Comers Final eight
- Osobny artykuł:
Ćwierćfinały | Półfinały | Finał | ||||||||||||||||||||||
Lestocq Erskine | 6 | 3 | 6 | 3 | 6 | |||||||||||||||||||
C. G. Hamilton | 4 | 6 | 1 | 6 | 5 | Lestocq Erskine | 6 | 6 | 6 | |||||||||||||||
Herbert Lawford | 3 | 1 | 3 | |||||||||||||||||||||
Lestocq Erskine | 4 | 4 | 4 | |||||||||||||||||||||
Frank Hadow | 6 | 6 | 6 | Frank Hadow | 6 | 6 | 6 | |||||||||||||||||
A. T. Myers | 0 | 4 | 3 | Frank Hadow | ||||||||||||||||||||
wolny los | ||||||||||||||||||||||||
Challenge Round
Challenge Round | ||||||||
Spencer Gore | 5 | 1 | 7 | |||||
Frank Hadow | 7 | 6 | 9 |
Przypisy
- ↑ 2010 Wimbledon Compendium, by Alan Little (The All England Lawn Tennis and Croquet Club, Wimbledon
- ↑ wimbledon.org
- ↑ Zbigniew Dutkowski, Czempion okresu pionierskiego, [w:] Jan Lis (red.), T – jak tenis, wyd. I, Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1979, s. 41 .