Era open

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Era open – okres w tenisie ziemnym, rozpoczęty w 1968 roku, kiedy to zezwolono na udział zawodników amatorskich oraz zawodowych w każdym turnieju (amatorskim i profesjonalnym).

W erze open jednym z najważniejszych osiągnięć zawodników jest zdobycie Klasycznego Wielkiego Szlema, czyli wygranie wszystkich czterech turniejów wielkoszlemowych w ciągu roku. Wśród mężczyzn ta sztuka udała się tylko Rodowi Laverowi w 1969. Wcześniej dokonał tego w 1962 roku. Spośród pań takim sukcesem mogą poszczycić się tylko dwie zawodniczki: Margaret Smith Court, która zdobyła Wielkiego Szlema w 1970 roku, i Steffi Graf, która oprócz czterech tytułów wielkoszlemowych w 1988 roku zdobyła również złoty medal olimpijski w Seulu. Przed nastaniem ery open tylko jedna tenisistka zdobyła Wielkiego Szlema – była nią Maureen Connolly.

Rekordy ery open w tenisie żeńskim[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Rekordy WTA.
  • Kim Clijsters
    • pierwsza tenisistka belgijska, która osiągnęła pozycję liderki rankingu kobiecego; pierwsza w historii liderka tego rankingu bez zwycięstwa wielkoszlemowego,
    • jedna z sześciu tenisistek, które jednocześnie były liderkami rankingu singlowego i deblowego.
  • Lindsay Davenport
    • jako pierwsza tenisistka w historii pokonała zawodniczkę z czołowej trójki światowego rankingu, nie oddając jej ani jednego gema (6:0, 6:0). Było to w półfinale Pacific Life Open w 2005 roku, w meczu z Mariją Szarapową. Davenport była wówczas zawodniczką rozstawioną z numerem 1, Szarapowa zaś z numerem 3,
    • Amerykanka to również pierwsza zawodniczka, która zanotowała 50 zwycięstw w turnieju Australian Open w erze open.
  • Chris Evert
    • posiada najwyższy w historii tenisa procent wygranych spotkań – wynosi on 90%.
  • Steffi Graf
    • jedyna w historii zdobywczyni Złotego Szlema, to jest triumfatorka wszystkich czterech turniejów wielkoszlemowych oraz złota medalistka igrzysk olimpijskich w jednym sezonie,
    • kiedy wygrała US Open 1995, została pierwszą i jedyną w historii tenisistką, która w każdym turnieju Wielkiego Szlema zwyciężała przynajmniej cztery razy;
    • została pierwszą tenisistką, która jako obrończyni tytułu w turnieju wielkoszlemowym odpadła już w pierwszej rundzie – miało to miejsce na Wimbledonie w 1994 roku.
    • była najdłużej na pozycji liderki rankingu – 377 tygodni.
  • Justine Henin
    • została pierwszą zawodniczką w erze open, która po zwycięstwie we French Open odpadła już w pierwszej rundzie Wimbledonu (2005),
    • w meczu finałowym Australian Open 2006 przeciwko Amélie Mauresmo poddała się na początku drugiego seta. To pierwszy przypadek w erze open, by w wielkoszlemowym finale rozstrzygnięcie nastąpiło poprzez krecz przeciwnika,
    • w 2006 roku osiągnęła finały wszystkich turniejów wielkoszlemowych, z których wygrała jeden – Roland Garros. To najlepszy wynik od osiągnięcia Martiny Hingis w 1997 roku,
    • piąta zawodniczka w historii, która w swoim debiucie w turniejach zawodowych odniosła zwycięstwo – turniej w Antwerpii w 1999 roku,
    • pierwsza tenisistka belgijska, która zdobyła tytuł gry pojedynczej na turnieju wielkoszlemowym – French Open 2003, w finale z rodaczką Kim Clijsters.
  • Martina Hingis
    • w 1997 roku osiągnęła finały wszystkich turniejów wielkoszlemowych, ulegając tylko Ivie Majoli we French Open. Zbliżony sukces odniosła dopiero Justine Henin-Hardenne w 2006 roku, jednak wygrała tylko French Open,
    • w 1998 roku osiągnęła Wielkiego Szlema w grze podwójnej,
    • najmłodsza liderka światowej klasyfikacji kobiet,
    • najmłodsza triumfatorka wielkoszlemowego Australian Open i Wimbledonu oraz jednocześnie najmłodsza triumfatorka turnieju wielkoszlemowego w grzej pojedynczej,
    • jedna z sześciu zawodniczek, które były jednocześnie liderkami rankingu singla i debla.
  • Martina Navrátilová
    • jest jedną z trzech tenisistek, które wygrały turniej wielkoszlemowy we wszystkich trzech dyscyplinach (singel, debel i mikst),
    • w wieku pięćdziesięciu lat zdobyła tytuł US Open 2006 w grze mieszanej,
    • dziewięciokrotnie zajmowała pozycję najlepszej tenisistki na świecie.
  • Arantxa Sánchez Vicario
    • druga w historii zawodniczka, która była jednocześnie liderką rankingu singlowego i deblowego,
    • wygrywając French Open w 1989 roku została wówczas najmłodszą triumfatorką tego turnieju, wynik ten rok później poprawiła Monica Seles.
  • Monica Seles
    • wygrywając French Open w 1990 roku została najmłodszą triumfatorką tego turnieju, poprawiając wyczyn Arantxy Sánchez Vicario rok wcześniej
    • w 1990 roku Monica stała się najmłodszą zwyciężczynią turnieju WTA Tour Championships. W finale zagrała z Gabrielą Sabatini i był to pierwszy pięciosetowy pojedynek w tenisie kobiecym od 1902 roku,
    • została najmłodszą liderką światowego rankingu kobiecego w 1991 roku. Wynik ten poprawiła później Martina Hingis.
  • Margaret Smith Court
    • zdobywczyni klasycznego Wielkiego Szlema w 1970 roku,
    • zawodniczka, która zdobyła najwięcej w historii tytułów wielkoszlemowych w grze pojedynczej (24, w tym 11 w erze open).
  • Serena Williams
    • czterokrotna mistrzyni olimpijska w konkurencjach gry pojedynczej i podwójnej
    • zdobywczyni Niekalendarzowego Wielkiego Szlema w grze pojedynczej i podwójnej, zdobywczyni Karierowego Złotego Wielkiego Szlema w grze pojedynczej i podwójnej
    • zdobywczyni 23 tytułów wielkoszlemowych w grze pojedynczej,
    • najstarsza liderka rankingu singlistek,
    • najstarsza triumfatorka turnieju wielkoszlemowego w grze pojedynczej.

Rekordy ery open w tenisie męskim[edytuj | edytuj kod]

  • Rod Laver
    • jedyny tenisista w erze open, który osiągnął klasycznego Wielkiego Szlema – w 1969 roku (wcześniej dokonał tego w 1962 roku).
  • Rafael Nadal
    • wygrał 22 turnieje wielkoszlemowe
    • rekordzista w liczbie spotkań wygranych z rzędu na kortach ziemnych,
    • został pierwszym nastolatkiem od czasów Borisa Beckera, który osiągnął pozycję drugiego tenisisty na świecie,
    • pierwszy tenisista w erze open, który czternastokrotnie wygrał jeden turniej wielkoszlemowy (French Open).
  • Novak Đoković
    • wygrał 24 turnieje wielkoszlemowe – najwięcej w historii ery open,
    • odniósł najwięcej zwycięstw w turnieju Australian Open – dziesięć.
  • Patrick Rafter
    • lider rankingu tenisistów przez okres jednego tygodnia.

Inne rekordy[edytuj | edytuj kod]

Zwycięstwa w debiutanckich turniejach zawodowych[edytuj | edytuj kod]

(sześć tenisistek wygrało zawodowy turniej w swoim debiucie)

Jednocześni liderzy rankingów singla i debla[edytuj | edytuj kod]

Kobiety

  1. Martina Navrátilová – 1987
  2. Arantxa Sánchez Vicario – 1995
  3. Martina Hingis – 1997
  4. Lindsay Davenport – 1998
  5. Kim Clijsters – 2003
  6. Serena Williams – 2010

Wielki Szlem kobiet[edytuj | edytuj kod]

Klasyczny Wielki Szlem

Niekalendarzowy Wielki Szlem

  • Margaret Smith Court – US Open 1969 – Wimbledon 1970
  • Margaret Smith Court – Roland Garros 1970 – Australian Open 1971
  • Martina Navrátilová – Roland Garros 1984 – Australian Open 1985
  • Steffi Graf – Roland Garros 1993 – Australian Open 1994
  • Serena Williams – Roland Garros 2002 – Australian Open 2003
  • Serena Williams – US Open 2014 – Wimbledon 2015

Cztery finały turniejowe

Trzy wygrane turnieje w roku

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]