Wilfred Baddeley: Różnice pomiędzy wersjami

{{{imię i nazwisko}}}
Państwo	Wielka Brytania
Data i miejsce urodzenia	11 stycznia 1872 ; Bromley
Data i miejsce śmierci	24 stycznia 1929 ; Mentona
Gra	praworęczna
Status profesjonalny	1887
Zakończenie kariery	1903
	Gra pojedyncza
Wimbledon	W (1891, 1892, 1895)
	Gra podwójna
Wimbledon	W (1891, 1894–1896)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 16:15, 13 lut 2018

Wilfred Baddeley (ur. 11 stycznia 1872 w Bromley, zm. 24 stycznia 1929 w Mentonie) – brytyjski tenisista, trzykrotny zwycięzca Wimbledonu w grze pojedynczej i w grze podwójnej.

Kariera tenisowa

Praworęczny Baddeley po raz pierwszy triumfował na Wimbledonie w 1891 roku, kiedy w finale pokonał Joshuę Pima. Baddeley miał wówczas 19 lat i 6 miesięcy i przez prawie 100 lat należało do niego miano najmłodszego zwycięzcy Wimbledonu w grze pojedynczej panów^[1]. Młodszy był triumfator z 1985 roku, Niemiec Boris Becker.

W latach 1892–1896 Baddeley nieprzerwanie występował w meczach decydujących o tytule wimbledońskim. W 1892 roku ponownie pokonał Pima, by w dwóch kolejnych edycjach z tym samym rywalem przegrywać^[1]. W 1895 roku, pod nieobecność Pima, Baddeley pokonał w finale Wilberforce’a Eavesa, broniąc jednej piłki meczowej. Rozgrywki Wimbledonu 1895 obfitowały w walkowery i Baddeley rozegrał w walce o tytuł zaledwie dwa mecze (uczestniczyło osiemnastu tenisistów). Rok później w obronie tytułu przegrał w pięciu setach z Haroldem Mahonym.

Wilfred Baddeley tworzył skuteczną parę deblową z bratem bliźniakiem Herbertem. W latach 1891–1897 Baddeleyowie wystąpili w sześciu meczach decydujących o mistrzostwie Wimbledonu. W finale z 1891 roku pokonali broniących tytułu Joshuę Pima i Franka Stokera, rok później przegrali z Ernestem Lewisem i Haroldem Barlowem. W 1893 roku zakończyli udział w turnieju na finale pretendentów (All Comers). W 1894 roku odnieśli drugie zwycięstwo, po pokonaniu w finale All Comers Harolda Barlowa i Charlesa Martina (do obrony tytułu nie przystąpili Pim i Stoker). Do 1896 roku Baddeleyowie pozostawali na Wimbledonie niepokonani, w kolejnych finałach pokonując Ernesta Lewisa i Wilberforce Eavesa (1895) oraz Reginalda Doherty’ego i Harolda Nisbeta (1896). W 1897 roku doszło na Wimbledonie do finału par braterskich, Baddeleyowie zmierzyli się z braćmi Doherty (Reginald i Lawrence Doherty). W czterech setach lepsi okazali się bracia Doherty.

Wilfred Baddeley w deblu braterskim grał na lewej stronie kortu. Poza triumfami wimbledońskimi Baddeleyowie wygrali dwa razy mistrzostwa Irlandii (1896, 1897).

W 2013 roku został przyjęty do Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy.

Finały w turniejach wielkoszlemowych

Gra pojedyncza (3–3)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Zwycięzca	1.	1891	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Joshua Pim	6:4, 1:6, 7:5, 6:0
Zwycięzca	2.	1892	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Joshua Pim	4:6, 6:3, 6:3, 6:2
Finalista	1.	1893	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Joshua Pim	6:3, 1:6, 3:6, 2:6
Finalista	2.	1894	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Joshua Pim	8:10, 2:6, 6:8
Zwycięzca	3.	1895	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Wilberforce Eaves	4:6, 2:6, 8:6, 6:2, 6:3
Finalista	3.	1896	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Harold Mahony	2:6, 8:6, 7:5, 6:8, 3:6

Gra podwójna (4–2)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Zwycięzca	1.	1891	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Herbert Baddeley	Joshua Pim Frank Stoker	6:1, 6:3, 1:6, 6:2
Finalista	1.	1892	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Herbert Baddeley	Harold Barlow Ernest Lewis	6:4, 2:6, 6:8, 4:6
Zwycięzca	2.	1894	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Herbert Baddeley	Harold Barlow Charles Martin	6:1, 6:3, 1:6, 6:2
Zwycięzca	3.	1895	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Herbert Baddeley	Wilberforce Eaves Ernest Lewis	8:6, 5:7, 6:4, 6:3
Zwycięzca	4.	1896	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Herbert Baddeley	Reginald Doherty Harold Nisbet	1:6, 3:6, 6:4, 6:2, 6:1
Finalista	2.	1897	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Herbert Baddeley	Lawrence Doherty Reginald Doherty	4:6, 6:4, 6:8, 4:6

Przypisy

↑ ^a ^b Dutkowski 1979 ↓, Czempion okresu pionierskiego, s. 41–51.

Bibliografia

Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2015-07-20] (ang.).
ZbigniewZ. Dutkowski ZbigniewZ., T – jak tenis, JanJ. Lis (red.), wyd. I, Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1979 .
Sylwetka na stronie Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy. tennisfame.com. [dostęp 2015-07-20]. (ang.).
Bud Collins, Tennis Encyclopedia, Visible Ink Press, Detroit 1997
Martin Hedges, The Concise Dictionary of Tennis, Mayflower Books Inc, Nowy Jork 1978

[CITEREFDutkowski1979Czempion_okresu_pionierskiego41–51-1] Dutkowski 1979 ↓, Czempion okresu pionierskiego, s. 41–51.

[1]

@@ Linia 33: / Linia 33: @@
 == Kariera tenisowa ==
-Praworęczny Baddeley po raz pierwszy triumfował na Wimbledonie w 1891 roku, kiedy w finale pokonał [[Joshua Pim|Joshuę Pima]]. Baddeley miał wówczas 19 lat i 6 miesięcy i przez prawie 100 lat należało do niego miano najmłodszego zwycięzcy Wimbledonu w grze pojedynczej panów. Młodszy był triumfator z 1985 roku, Niemiec [[Boris Becker]].
+Praworęczny Baddeley po raz pierwszy triumfował na Wimbledonie w 1891 roku, kiedy w finale pokonał [[Joshua Pim|Joshuę Pima]]. Baddeley miał wówczas 19 lat i 6 miesięcy i przez prawie 100 lat należało do niego miano najmłodszego zwycięzcy Wimbledonu w grze pojedynczej panów{{odn|Dutkowski|1979|loc=Czempion okresu pionierskiego|s=41–51}}. Młodszy był triumfator z 1985 roku, Niemiec [[Boris Becker]].
-W latach 1892–1896 Baddeley nieprzerwanie występował w meczach decydujących o tytule wimbledońskim. W 1892 roku ponownie pokonał Pima, by w dwóch kolejnych edycjach z tym samym rywalem przegrywać. W 1895 roku, pod nieobecność Pima, Baddeley pokonał w finale [[Wilberforce Eaves|Wilberforce'a Eavesa]], broniąc jednej piłki meczowej. Rozgrywki Wimbledonu 1895 obfitowały w walkowery i Baddeley rozegrał w walce o tytuł zaledwie dwa mecze (uczestniczyło osiemnastu tenisistów). Rok później w obronie tytułu przegrał w pięciu setach z [[Harold Mahony|Haroldem Mahonym]].
+W latach 1892–1896 Baddeley nieprzerwanie występował w meczach decydujących o tytule wimbledońskim. W 1892 roku ponownie pokonał Pima, by w dwóch kolejnych edycjach z tym samym rywalem przegrywać{{odn|Dutkowski|1979|loc=Czempion okresu pionierskiego|s=41–51}}. W 1895 roku, pod nieobecność Pima, Baddeley pokonał w finale [[Wilberforce Eaves|Wilberforce’a Eavesa]], broniąc jednej piłki meczowej. Rozgrywki Wimbledonu 1895 obfitowały w walkowery i Baddeley rozegrał w walce o tytuł zaledwie dwa mecze (uczestniczyło osiemnastu tenisistów). Rok później w obronie tytułu przegrał w pięciu setach z [[Harold Mahony|Haroldem Mahonym]].
-Wilfred Baddeley tworzył skuteczną parę deblową z bratem bliźniakiem [[Herbert Baddeley|Herbertem]]. W latach 1891–1897 Baddeleyowie wystąpili w sześciu meczach decydujących o mistrzostwie Wimbledonu. W finale z 1891 roku pokonali broniących tytułu Joshuę Pima i [[Frank Stoker|Franka Stokera]], rok później przegrali z [[Ernest Lewis|Ernestem Lewisem]] i [[Harold Barlow|Haroldem Barlowem]]. W 1893 roku zakończyli udział w turnieju na finale pretendentów (''All Comers''). W 1894 roku odnieśli drugie zwycięstwo, po pokonaniu w finale ''All Comers'' Harolda Barlowa i Charlesa Martina (do obrony tytułu nie przystąpili Pim i Stoker). Do 1896 roku Baddeleyowie pozostawali na Wimbledonie niepokonani, w kolejnych finałach pokonując Ernesta Lewisa i Wilberforce Eavesa (1895) oraz [[Reginald Doherty|Reginalda Doherty'ego]] i [[Harold Nisbet|Harolda Nisbeta]] (1896). W 1897 roku doszło na Wimbledonie do finału par braterskich, Baddeleyowie zmierzyli się z braćmi Doherty (Reginald i [[Lawrence Doherty Doherty|Lawrence Doherty]]). W czterech setach lepsi okazali się bracia Doherty.
+Wilfred Baddeley tworzył skuteczną parę deblową z bratem bliźniakiem [[Herbert Baddeley|Herbertem]]. W latach 1891–1897 Baddeleyowie wystąpili w sześciu meczach decydujących o mistrzostwie Wimbledonu. W finale z 1891 roku pokonali broniących tytułu Joshuę Pima i [[Frank Stoker|Franka Stokera]], rok później przegrali z [[Ernest Lewis|Ernestem Lewisem]] i [[Harold Barlow|Haroldem Barlowem]]. W 1893 roku zakończyli udział w turnieju na finale pretendentów (''All Comers''). W 1894 roku odnieśli drugie zwycięstwo, po pokonaniu w finale ''All Comers'' Harolda Barlowa i Charlesa Martina (do obrony tytułu nie przystąpili Pim i Stoker). Do 1896 roku Baddeleyowie pozostawali na Wimbledonie niepokonani, w kolejnych finałach pokonując Ernesta Lewisa i Wilberforce Eavesa (1895) oraz [[Reginald Doherty|Reginalda Doherty’ego]] i [[Harold Nisbet|Harolda Nisbeta]] (1896). W 1897 roku doszło na Wimbledonie do finału par braterskich, Baddeleyowie zmierzyli się z braćmi Doherty (Reginald i [[Lawrence Doherty|Lawrence Doherty]]). W czterech setach lepsi okazali się bracia Doherty.
 Wilfred Baddeley w deblu braterskim grał na lewej stronie kortu. Poza triumfami wimbledońskimi Baddeleyowie wygrali dwa razy mistrzostwa Irlandii (1896, 1897).
@@ Linia 63: / Linia 63: @@
 {{Turniej ATP/wiersz| F | bg=Wielki Szlem | rodzaj=debel | nr=2. | data=1897 | turniej=Wimbledon 1897 | miasto=Wimbledon, Londyn | nawierzchnia=Trawiasta | partner={{flaga|GBR}} Herbert Baddeley | państwoprzec1=GBR | przec1=[[Lawrence Doherty]] | państwoprzec2=GBR | przec2=Reginald Doherty | wynik=4:6, 6:4, 6:8, 4:6}}
 {{Turniej ATP/koniec}}
+== Przypisy ==
+{{Przypisy}}
 == Bibliografia ==
 * {{Profile tenisowe|m|data=20 lipca 2015}}
+* {{Cytuj |odn = tak |autor = [[Zbigniew Dutkowski]] |tytuł = T – jak tenis |redaktor = Jan Lis |wydanie = I |miejsce = Warszawa |wydawca = [[Krajowa Agencja Wydawnicza]] |data = 1979}}
-* {{Cytuj stronę | url = https://www.tennisfame.com/hall-of-famers/inductees/wilfred-baddeley/ | tytuł = Sylwetka na stronie Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy | opublikowany = tennisfame.com | język = en | data dostępu = 2015-07-20}}
+* {{Cytuj stronę |url = https://www.tennisfame.com/hall-of-famers/inductees/wilfred-baddeley/ |tytuł = Sylwetka na stronie Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy |opublikowany = tennisfame.com |język = en |data dostępu = 2015-07-20}}
 * [[Bud Collins]], Tennis Encyclopedia, Visible Ink Press, Detroit 1997
 * [[Martin Hedges]], The Concise Dictionary of Tennis, Mayflower Books Inc, Nowy Jork 1978

1887–1880	1877: Spencer Gore 1878: Frank Hadow 1879: John Hartley 1880: John Hartley
1881–1890	1881: William Renshaw 1882: William Renshaw 1883: William Renshaw 1884: William Renshaw 1885: William Renshaw 1886: William Renshaw 1887: Herbert Lawford 1888: Ernest Renshaw 1889: William Renshaw 1890: Willoughby Hamilton
1891–1900	1891: Wilfred Baddeley 1892: Wilfred Baddeley 1893: Joshua Pim 1894: Joshua Pim 1895: Wilfred Baddeley 1896: Harold Mahony 1897: Reginald Doherty 1898: Reginald Doherty 1899: Reginald Doherty 1900: Reginald Doherty

1884–1890	1884: W. Renshaw / E. Renshaw 1885: W. Renshaw / E. Renshaw 1886: W. Renshaw / E. Renshaw 1887: Wilberforce / Bowes-Lyon 1888: W. Renshaw / E. Renshaw 1889: W. Renshaw / E. Renshaw 1890: Pim / Stoker
1891–1900	1891: W. Baddeley / H. Baddeley 1892: Lewis / Barlow 1893: Pim / Stoker 1894: W. Baddeley / H. Baddeley 1895: W. Baddeley / H. Baddeley 1896: W. Baddeley / H. Baddeley 1897: R. Doherty / L. Doherty 1898: R. Doherty / L. Doherty 1899: R. Doherty / L. Doherty 1900: R. Doherty / L. Doherty