Eberhard z Nysy: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne merytoryczne |
drobne merytoryczne, źródła/przypisy |
||
| Linia 42: | Linia 42: | ||
'''Eberhard z Nysy''' (ur. ok. 1250, zm. [[25 maja]] [[1326]] w [[Lidzbark Warmiński|Lidzbarku Warmińskim]]<ref>{{Cytuj|tytuł=Eberhard z Nysy - Encyklopedia Warmii i Mazur|czasopismo=Encyklopedia Warmii i Mazur|data dostępu=2017-03-09|url=http://encyklopedia.warmia.mazury.pl/index.php/Eberhard_z_Nysy|język=pl-PL}}</ref>) – trzeci [[biskupi warmińscy|biskup warmiński]]. |
'''Eberhard z Nysy''' (ur. ok. 1250, zm. [[25 maja]] [[1326]] w [[Lidzbark Warmiński|Lidzbarku Warmińskim]]<ref>{{Cytuj|tytuł=Eberhard z Nysy - Encyklopedia Warmii i Mazur|czasopismo=Encyklopedia Warmii i Mazur|data dostępu=2017-03-09|url=http://encyklopedia.warmia.mazury.pl/index.php/Eberhard_z_Nysy|język=pl-PL}}</ref>) – trzeci [[biskupi warmińscy|biskup warmiński]]. |
||
Eberhard w 1284 był notariuszem biskupa [[Henryk Fleming|Henryka Fleminga]]. Około 1287 roku otrzymał probostwo w [[Braniewo|Braniewie]]. W 1288 został kanonikiem warmińskim, a w 1289 kantorem kapituły warmińskiej. W 1290 był administratorem dóbr kapitulnych w komornictwie melzackim (obecnie [[Pasłęk]]). Był także długoletnim kanclerzem kapituły warmińskiej. Został [[biskup]]em [[Warmia|Warmii]] po śmierci skonfliktowanego z Zakonem krzyżackim biskupa [[Henryk Fleming|Henryka Fleminga]] i przyjął [[sakra|sakrę]] biskupią przed 6 października 1301. Kontynuował prace poprzednika nad kolonizacją [[diecezja|diecezji]], zasiedlając ją [[osadnictwo|osadnikami]] ze [[Śląsk]]a. Nadał prawa miejskie Fromborkowi 8 lipca 1310<ref>[http://frombork.art.pl/pl/wp-content/uploads/docs/770_poczet.pdf Poczet biskupów warmińskich]</ref>. W październiku 1310 r. Eberhard wraz z innymi biskupami z Prus wystosował list do papieża, biorąc w obronę Krzyżaków przed zarzutami wysuwanymi w kurii papieskiej przez swego zwierzchnika, Fryderyka - arcybiskupa Rygi. W 1311 roku Eberhard i inni biskupi pruscy zostali obłożeni klątwą rzuconą na nich przez sędziego papieskiego przejeżdżającego przez Prusy i Warmię. Powodem do tego kroku okazało się niewypłacenie przez władze diecezjalne należnych sędziemu diet z tytułu przejazdu i postojów. O zdjęcie kary starali się biskupi w ciągu dwóch kolejnych lat poprzez prokuratora krzyżackiego stale obecnego w [[Awinion|Awinionie]]. Analogicznie do akcji z 1310 roku zachowali się biskupi pruscy wraz z Eberhardem na jesieni roku 1323, gdy Krzyżacy starali się podważyć wiarygodność listów [[Giedymin|Giedymina]], skierowanych przez pogańskiego władcę do [[Jan XXII|Jana XXII]] w sprawie gotowości do schrystianizowania [[Wielkie Księstwo Litewskie|Litwy]]. Biskupi wystosowali więc pisma, w których, postępując zgodnie z polityką Zakonu, sugerowali nieszczerość deklaracji Giedymina. |
Eberhard w 1284 był notariuszem biskupa [[Henryk Fleming|Henryka Fleminga]]. Około 1287 roku otrzymał probostwo w [[Braniewo|Braniewie]]. W 1288 został kanonikiem warmińskim, a w 1289 kantorem kapituły warmińskiej. W 1290 był administratorem dóbr kapitulnych w komornictwie melzackim (obecnie [[Pasłęk]]). Był także długoletnim kanclerzem kapituły warmińskiej. Został [[biskup]]em [[Warmia|Warmii]] po śmierci skonfliktowanego z Zakonem krzyżackim biskupa [[Henryk Fleming|Henryka Fleminga]] i przyjął [[sakra|sakrę]] biskupią przed 6 października 1301. Kontynuował prace poprzednika nad kolonizacją [[diecezja|diecezji]], zasiedlając ją [[osadnictwo|osadnikami]] ze [[Śląsk]]a. Nadał prawa miejskie Fromborkowi 8 lipca 1310<ref>[http://frombork.art.pl/pl/wp-content/uploads/docs/770_poczet.pdf Poczet biskupów warmińskich]</ref>. W październiku 1310 r. Eberhard wraz z innymi biskupami z Prus wystosował list do papieża, biorąc w obronę Krzyżaków przed zarzutami wysuwanymi w kurii papieskiej przez swego zwierzchnika, Fryderyka - arcybiskupa Rygi. W 1311 roku Eberhard i inni biskupi pruscy zostali obłożeni klątwą rzuconą na nich przez sędziego papieskiego przejeżdżającego przez Prusy i Warmię<ref name=":0">http://bazhum.muzhp.pl/media//files/Komunikaty_Mazursko_Warminskie/Komunikaty_Mazursko_Warminskie-r2002-t-n3/Komunikaty_Mazursko_Warminskie-r2002-t-n3-s345-372/Komunikaty_Mazursko_Warminskie-r2002-t-n3-s345-372.pdf</ref>. Powodem do tego kroku okazało się niewypłacenie przez władze diecezjalne należnych sędziemu diet z tytułu przejazdu i postojów. O zdjęcie kary starali się biskupi w ciągu dwóch kolejnych lat poprzez prokuratora krzyżackiego stale obecnego w [[Awinion|Awinionie]]. Analogicznie do akcji z 1310 roku zachowali się biskupi pruscy wraz z Eberhardem na jesieni roku 1323, gdy Krzyżacy starali się podważyć wiarygodność listów [[Giedymin|Giedymina]], skierowanych przez pogańskiego władcę do [[Jan XXII|Jana XXII]] w sprawie gotowości do schrystianizowania [[Wielkie Księstwo Litewskie|Litwy]]. Biskupi wystosowali więc pisma, w których, postępując zgodnie z polityką Zakonu, sugerowali nieszczerość deklaracji Giedymina<ref name=":0" />. |
||
Jego następcą na warmińskiej stolicy biskupiej był [[Jordan (biskup warmiński)|Jordan]]. |
Jego następcą na warmińskiej stolicy biskupiej był [[Jordan (biskup warmiński)|Jordan]]. |
||
Wersja z 12:31, 20 sie 2019
| |
| Data urodzenia |
ok. 1250 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
25 maja 1326 |
| biskup warmiński | |
| Okres sprawowania |
1301 - 1326 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Nominacja biskupia |
1301 |
| Sakra biskupia |
brak danych |
Eberhard z Nysy (ur. ok. 1250, zm. 25 maja 1326 w Lidzbarku Warmińskim[1]) – trzeci biskup warmiński.
Eberhard w 1284 był notariuszem biskupa Henryka Fleminga. Około 1287 roku otrzymał probostwo w Braniewie. W 1288 został kanonikiem warmińskim, a w 1289 kantorem kapituły warmińskiej. W 1290 był administratorem dóbr kapitulnych w komornictwie melzackim (obecnie Pasłęk). Był także długoletnim kanclerzem kapituły warmińskiej. Został biskupem Warmii po śmierci skonfliktowanego z Zakonem krzyżackim biskupa Henryka Fleminga i przyjął sakrę biskupią przed 6 października 1301. Kontynuował prace poprzednika nad kolonizacją diecezji, zasiedlając ją osadnikami ze Śląska. Nadał prawa miejskie Fromborkowi 8 lipca 1310[2]. W październiku 1310 r. Eberhard wraz z innymi biskupami z Prus wystosował list do papieża, biorąc w obronę Krzyżaków przed zarzutami wysuwanymi w kurii papieskiej przez swego zwierzchnika, Fryderyka - arcybiskupa Rygi. W 1311 roku Eberhard i inni biskupi pruscy zostali obłożeni klątwą rzuconą na nich przez sędziego papieskiego przejeżdżającego przez Prusy i Warmię[3]. Powodem do tego kroku okazało się niewypłacenie przez władze diecezjalne należnych sędziemu diet z tytułu przejazdu i postojów. O zdjęcie kary starali się biskupi w ciągu dwóch kolejnych lat poprzez prokuratora krzyżackiego stale obecnego w Awinionie. Analogicznie do akcji z 1310 roku zachowali się biskupi pruscy wraz z Eberhardem na jesieni roku 1323, gdy Krzyżacy starali się podważyć wiarygodność listów Giedymina, skierowanych przez pogańskiego władcę do Jana XXII w sprawie gotowości do schrystianizowania Litwy. Biskupi wystosowali więc pisma, w których, postępując zgodnie z polityką Zakonu, sugerowali nieszczerość deklaracji Giedymina[3].
Jego następcą na warmińskiej stolicy biskupiej był Jordan.
Przypisy
- ↑ Eberhard z Nysy - Encyklopedia Warmii i Mazur, „Encyklopedia Warmii i Mazur” [dostęp 2017-03-09] (pol.).
- ↑ Poczet biskupów warmińskich
- ↑ a b http://bazhum.muzhp.pl/media//files/Komunikaty_Mazursko_Warminskie/Komunikaty_Mazursko_Warminskie-r2002-t-n3/Komunikaty_Mazursko_Warminskie-r2002-t-n3-s345-372/Komunikaty_Mazursko_Warminskie-r2002-t-n3-s345-372.pdf