Kapucynka (rodzaj)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kapucynka
Cebus
Erxleben, 1777[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – młody samiec kapucynki białoczelnej (C. albifrons)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Infragromada

łożyskowce

Rząd

naczelne

Podrząd

wyższe naczelne

Infrarząd

małpokształtne

Parvordo

małpy szerokonose

Rodzina

płaksowate

Podrodzina

kapucynki

Rodzaj

kapucynka

Typ nomenklatoryczny

Simia capucina Linnaeus, 1758

Synonimy
Gatunki

4 gatunki – zobacz opis w tekście

Kapucynka[5] (Cebus) – rodzaj ssaków naczelnych z podrodziny kapucynek (Cebinae) w obrębie rodziny płaksowatych (Cebidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Południowej[6][7][8].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 33–51 cm, ogona 35–55 cm; masa ciała 1,7–4,7 kg[8][9].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1777 roku niemiecki przyrodnik i weterynarz Johann Christian Polycarp Erxleben w książce o tytule Systema regni animalis per classes, ordines, genera, species, varietates: cum synonymia et historia animalium[1]. Na gatunek typowy Erxleben wyznaczył kapucynkę czarno-białą (C. capucinus).

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Cebus: gr. κηβος kēbos „długoogoniasta małpa”[10].
  • Aegipan: w mitologii greckiej Aegipan (gr. Αιγιπαν Aigipan; αιξ aix, αιγος aigos „koza”; Παν Pan „Pan”) było inną nazwą Pana nadaną mu z powodu jego kozich kończyn, rogów i uszu[11].
  • Calyptrocebus: gr. καλυπτρα kaluptra „welon”; κηβος kēbos „długoogoniasta małpa”[12]. Gatunek typowy: Reichenbach wymienił 14 gatunków, nie określając gatunku typowego.
  • Eucebus: gr. ευ eu „dobry, typowy”; κηβος kēbos „długoogoniasta małpa”[13]. Gatunek typowy: Reichenbach wymienił 8 gatunków, nie określając gatunku typowego.
  • Otocebus: gr. ους ous, ωτος ōtos „ucho”; κηβος kēbos „długoogoniasta małpa”[14]. Gatunek typowy: Reichenbach wymienił 10 gatunków, nie określając gatunku typowego.
  • Pseudocebus: gr. ψευδος pseudos „fałszywy”; κηβος kēbos „długoogoniasta małpa”[15]. Gatunek typowy: Reichenbach wymienił 3 gatunki, nie określając gatunku typowego.

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

W obrębie rodzaju wyróżnia się od czterech[16] do piętnastu gatunków[9][6][5], zachodzi potrzeba gruntownej rewizji taksonomicznej rodzaju[16]; tutaj klasyfikacja za Mammal Diversity Database[16]:

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b J.Ch.P. Erxleben: Systema regni animalis per classes, ordines, genera, species, varietates: cum synonymia et historia animalium: Classis I. Mammalia. Lipsiae: Impensis Weygandianis, 1777, s. 44. (łac.).
  2. C.S. Rafinesque: Analyse de la nature, or, Tableau de l’univers et des corps organisés. Palerme: Aux dépens de l’auteur, 1815, s. 53. (fr.).
  3. a b c Reichenbach 1862 ↓, s. 55.
  4. Reichenbach 1862 ↓, s. 56.
  5. a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 38–39. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  6. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 190–192. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  7. D.E. Wilson & D.M. Reeder (red.): Genus Cebus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-11-05].
  8. a b A.B. Rylands, R.A. Mittermeier, B.M. Bezerra, F.P. Paim & H.L. Queiroz: Family Cebidae (Squirrel Monkeys and Capuchins). W: R.A. Mittermeier, A.B. Rylands & D.E. Wilson (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 3: Primates. Barcelona: Lynx Edicions, 2013, s. 407–414. ISBN 978-84-96553-89-7. (ang.).
  9. a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 123–124. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  10. Palmer 1904 ↓, s. 166.
  11. Palmer 1904 ↓, s. 81.
  12. Palmer 1904 ↓, s. 155.
  13. Palmer 1904 ↓, s. 272.
  14. Palmer 1904 ↓, s. 487.
  15. Palmer 1904 ↓, s. 590.
  16. a b c N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-09-13]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]