Sól potasowa

Sól potasowa

Sól potasowa, sylwinit – skała osadowa, chemiczna powstała podczas wysychania mórz i słonych jezior.

Strącanie się soli następuje, gdy parowanie przewyższa dopływ wody słodkiej do odciętych zatok lub mórz otoczonych pustynnymi lądami. W ten sposób tworzą się osady soli kamiennej, soli glauberskiej, soli potasowych, soli magnezowych, gipsu.

Właściwości

Sól potasowa składa się przede wszystkim z sylwinu i halitu, także z polihalitu, anhydrytu, gipsu, kizerytu, kainitu, karnalitu, epsomitu i minerałów ilastych.

• Sól potasowa jest podobna w głównych cechach do soli kamiennej,
• jest miękka, plastyczna i łatwo rozpuszcza się w wodzie,
• ma drobno- lub średnioziarnistą strukturę
• ma masywną, przeważnie warstwowaną teksturę
• różni się:
  • smakiem (przeważnie gorzki),
  • nieco większą twardością
  • barwą: biała, szara, żółtawa, czerwonawa, niebieskawa, szarozielona.

Mielona używana jest jako nawóz mineralny.

Występowanie

Największe złoża na świecie znajdują się w:

• Rosji - Solikamsk na Uralu, zatoka Kara-Bogaz (wschodnie wybrzeże Morza Kaspijskiego)
• Białorusi - Soligorsk
• Kanadzie - prowincja Saskatchewan
• Niemczech - Hanower, Merkers
• W Polsce występuje w kujawskich słupach solnych w Inowrocławiu, Wapnie, Kłodawie.

Zobacz też

• mineralogia
• sól kuchenna
• sól warzona