Święty Benedykt (męczennik): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m Popups: Zmiana linku ze strony przekierowującej Modlitwa za pośrednictwem świętego na Modlitwa za wstawiennictwem świętego |
→Biografia: drobne techniczne |
||
Linia 28: | Linia 28: | ||
Źródłem wiedzy o jego życiu jest opis powstały ok. 1064 roku, autorstwa [[biskup|bp.]] Maurusa powstały na podstawie relacji św. Benedykta. Święty Benedykt prowadził życie pustelnicze wraz ze św. Andrzejem już w [[Tropie (województwo małopolskie)|Tropiu]], a następnie wyruszyli do benedyktyńskiego klasztoru św. Hipolita w [[Nitra (miasto)|Nitrze]]. |
Źródłem wiedzy o jego życiu jest opis powstały ok. 1064 roku, autorstwa [[biskup|bp.]] Maurusa powstały na podstawie relacji św. Benedykta. Święty Benedykt prowadził życie pustelnicze wraz ze św. Andrzejem już w [[Tropie (województwo małopolskie)|Tropiu]], a następnie wyruszyli do benedyktyńskiego klasztoru św. Hipolita w [[Nitra (miasto)|Nitrze]]. |
||
Inni utrzymują, że św. Benedykt był Słowakiem, a święci spotkali się dopiero w benedyktyńskim opactwie (klasztor na górze Zobor w ówczesnym[[Królestwo Węgier|Królestwie Węgier]])<ref>{{cytuj książkę|imię = o. Hugo |nazwisko =Hoever SOCist |tytuł = Żywoty świętych pańskich na każdy dzień roku |wydawca = Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne |miejsce = Olsztyn |rok = 1989 |strony = 490-493 |isbn =}}</ref>. Benedykt był przydzielony jako uczeń św. Andrzeja do pustelni, gdzie ćwiczyli się w [[asceza|ascezie]] i pracy przy karczowaniu lasów. Na każdą sobotę i niedzielę wracali do wspólnoty klasztornej. Po śmierci Świerada Benedykt kontynuował życie pustelnicze przez trzy lata. Pewnego dnia napadli na niego półdzicy rozbójnicy, zawlekli w okolice Skałki koło [[Trenczyn]]a, zabili a ciało wrzucili do [[Wag]]u. Legenda głosi, że przyleciał wtedy olbrzymi orzeł, który strzegł ciała przez cały rok, a gdy mnisi je znaleźli było w stanie nienaruszonym. |
Inni utrzymują, że św. Benedykt był Słowakiem, a święci spotkali się dopiero w benedyktyńskim opactwie (klasztor na górze Zobor w ówczesnym [[Królestwo Węgier|Królestwie Węgier]])<ref>{{cytuj książkę|imię = o. Hugo |nazwisko =Hoever SOCist |tytuł = Żywoty świętych pańskich na każdy dzień roku |wydawca = Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne |miejsce = Olsztyn |rok = 1989 |strony = 490-493 |isbn =}}</ref>. Benedykt był przydzielony jako uczeń św. Andrzeja do pustelni, gdzie ćwiczyli się w [[asceza|ascezie]] i pracy przy karczowaniu lasów. Na każdą sobotę i niedzielę wracali do wspólnoty klasztornej. Po śmierci Świerada Benedykt kontynuował życie pustelnicze przez trzy lata. Pewnego dnia napadli na niego półdzicy rozbójnicy, zawlekli w okolice Skałki koło [[Trenczyn]]a, zabili a ciało wrzucili do [[Wag]]u. Legenda głosi, że przyleciał wtedy olbrzymi orzeł, który strzegł ciała przez cały rok, a gdy mnisi je znaleźli było w stanie nienaruszonym. |
||
Pochowano go obok św. Andrzeja Świerada w opackim klasztorze. |
Pochowano go obok św. Andrzeja Świerada w opackim klasztorze. |
Wersja z 18:04, 27 paź 2010
{{{tytuły}}} | |
[[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt=Ilustracja|{{{podpis grafiki}}}]] {{{podpis grafiki}}} | |
Data i miejsce urodzenia |
{{{data urodzenia}}} |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
{{{data śmierci}}} |
Czczony przez |
{{{kościół}}} |
Beatyfikacja |
{{{data beatyfikacji}}} |
Kanonizacja |
{{{data kanonizacji}}} |
Wspomnienie |
{{{wspomnienie}}} |
Atrybuty |
{{{atrybuty}}} |
Patron |
{{{patron}}} |
Szczególne miejsca kultu |
{{{miejsce kultu}}} |
[[Plik:{{{faksymile}}}|130x100px|alt=Faksymile|{{{opis faksymile}}}]] {{{opis faksymile}}} |
Święty Benedykt, męczennik (zg. ok. 1037 na Skałce, nad Wagiem, k. Trenczyna) – uczeń i towarzysz św. Andrzeja Świerada, eremita, męczennik i święty Kościoła katolickiego.
Biografia
Źródłem wiedzy o jego życiu jest opis powstały ok. 1064 roku, autorstwa bp. Maurusa powstały na podstawie relacji św. Benedykta. Święty Benedykt prowadził życie pustelnicze wraz ze św. Andrzejem już w Tropiu, a następnie wyruszyli do benedyktyńskiego klasztoru św. Hipolita w Nitrze.
Inni utrzymują, że św. Benedykt był Słowakiem, a święci spotkali się dopiero w benedyktyńskim opactwie (klasztor na górze Zobor w ówczesnym Królestwie Węgier)[1]. Benedykt był przydzielony jako uczeń św. Andrzeja do pustelni, gdzie ćwiczyli się w ascezie i pracy przy karczowaniu lasów. Na każdą sobotę i niedzielę wracali do wspólnoty klasztornej. Po śmierci Świerada Benedykt kontynuował życie pustelnicze przez trzy lata. Pewnego dnia napadli na niego półdzicy rozbójnicy, zawlekli w okolice Skałki koło Trenczyna, zabili a ciało wrzucili do Wagu. Legenda głosi, że przyleciał wtedy olbrzymi orzeł, który strzegł ciała przez cały rok, a gdy mnisi je znaleźli było w stanie nienaruszonym.
Pochowano go obok św. Andrzeja Świerada w opackim klasztorze.
Kult
Około 1064 roku, Benedykt i Świerad zostali uroczyście proklamowani przez biskupów Węgier świętymi. Wtedy zapewne przeniesiono ich ciała, z klasztoru na górze Zobor, do katedry w Nitrze, gdzie spoczywają do dzisiejszego dnia.
Obaj święci są pierwszymi Polakami, wyniesionymi do chwały ołtarzy[2] przez Grzegorza VII. Kult świętych ogłosił legat papieski na synodzie węgierskim w Ostrzyhomiu w 1083 roku[3].
Relikwie św. Benedykta znajdują się wraz z relikwiami św. Andrzeja w srebrnej trumnie w kaplicy św. Barbary w Katedrze św. Emerama w Nitrze.
Wspomnienie liturgiczne św. Benedykta w Kościele katolickim obchodzone jest 13 lipca, razem ze św. Świeradem[4], razem ze św. Benedyktem, męczennikiem. W diecezji tarnowskiej ma rangę wspomnienia obowiązkowego.
Na Słowacji wspomnienie świętych obchodzone jest 17 lipca. Taką datę (17 lipca) zapisano wcześniej w Brewiarzu krakowskim w 1427 roku[5].
Kult obu świętych jest żywy do dziś w Polsce i na Słowacji.
W ikonografii często ukazuje się obu świętych razem.
Patron diecezji nitrzańskiej i tarnowskiej.
Zobacz też
Szablon:Portal|Szablon:Portal |
- modlitwa za pośrednictwem świętego
- Benedykt – inne znane postaci noszące to imię
- ↑ o. Hugo Hoever SOCist: Żywoty świętych pańskich na każdy dzień roku. Olsztyn: Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne, 1989, s. 490-493.
- ↑ po polskich kamedułach z eremu międzyrzeckiego: Izaaku, Mateuszu i Kryspinie, kanonizowanych przez papieża Jana XVIII (1004-1009)
- ↑ Święci Andrzej Świerad i Benedykt, pustelnicy na brewiarz.katolik.pl [ostatnia aktualizacja: 28.06.2010]
- ↑ przed reformą kalendarza liturgicznego (1969) 21 lipca
- ↑ Kalendarium historyczne Parafii Tropie i Sanktuarium śś. Świerada i Benedykta. na opoka.org.pl
<ref>
o nazwie „stopień”, zdefiniowany w <references>
, nie był użyty wcześniej w treści.Bibliografia
- Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 1: A-C. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 1997, s. 403/404. ISBN 83-7097-271-3.
- Święci Świerad i Benedykt nad Dunajcem,relikwie św Świerada i innych świętych i Skałka nad Wagiem na stronie Sanktuarium śś. Pustelników Andrzeja i Bernarda w Tropiu