Sobór św. Aleksandra Newskiego w Sofii: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m ilustracja, poprawa commonscat
RedBot (dyskusja | edycje)
m r2.7.2) (Robot poprawił nl:Alexander Nevski-kathedraal (Sofia)
Linia 94: Linia 94:
[[hu:Alekszandr Nyevszkij-székesegyház]]
[[hu:Alekszandr Nyevszkij-székesegyház]]
[[mk:Црква Свети Александар Невски (Софија)]]
[[mk:Црква Свети Александар Невски (Софија)]]
[[nl:Alexander Nevski-kathedraal]]
[[nl:Alexander Nevski-kathedraal (Sofia)]]
[[ja:アレクサンドル・ネフスキー大聖堂 (ソフィア)]]
[[ja:アレクサンドル・ネフスキー大聖堂 (ソフィア)]]
[[pt:Catedral de Alexandre Nevsky (Bulgária)]]
[[pt:Catedral de Alexandre Nevsky (Bulgária)]]

Wersja z 20:38, 10 kwi 2012

Sobór św. Aleksandra Newskiego w Sofii
sobór katedralny
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Bułgaria

Miejscowość

Sofia

Adres

{{{adres}}}

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Bułgarski Kościół Prawosławny

Wezwanie

św. Aleksander Newski

Położenie na mapie Bułgarii
Mapa konturowa Bułgarii
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building}
Strona internetowa

Sobór św. Aleksandra Newskiego w Sofii – główna świątynia patriarsza autokefalicznego Bułgarskiego Kościoła Prawosławnego.

Cerkiew została wybudowana na cześć rosyjskiego cara Aleksandra II, dzięki któremu Bułgaria uzyskała niepodległość w 1878 roku. Cerkiew przyjęła nazwę patrona carskiej rodziny św. Aleksandra Newskiego. Pierwszy kamień został położony w roku 1882. Budowę cerkwi zakończono w roku 1912. Cerkiew projektował rosyjski architekt Pomerancew w stylu neobizantyjskim, który był bardzo popularnym w XIX wieku w Rosji. Kopuły katedry są pozłacane, wejście zdobi marmur z Sienny i Carrary, trony dla cara i patriarchy zrobione są z onyksu i alabastru.

We wnętrzu świątyni znajduje się zespół fresków wykonanych przez artystów rosyjskich i bułgarskich: Antona Mitowa, Iwana Mrkwiczkę, Stefana Iwanowa, M. Miasojedowa, M. Sudkowskiego, I. Kisielewa. Dwie ikony w ikonostasie napisał Wiktor Wasniecow[1].

  1. M. Capienko, Sofia, Tyrnowo, Płowdiw, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, ISBN 83-221-0215-1, ss. 20-22