Bodzanowice: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
MastiBot (dyskusja | edycje)
m Bot: Dodanie tytułów do linków w przypisach (patrz FAQ); zmiany kosmetyczne
WP:SK standaryzacja
Linia 1: Linia 1:
{{Wieś infobox
{{Wieś infobox
|nazwa = Bodzanowice
|nazwa = Bodzanowice
|rodzaj miejscowości = wieś
|herb wsi =
|flaga wsi =
|herb wsi =
|herb artykuł =
|flaga wsi =
|dopełniacz wsi =
|herb artykuł =
|dopełniacz wsi =
|zdjęcie = Kościół Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Bodzanowicach.JPG
|zdjęcie = Kościół Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Bodzanowicach.JPG
|opis zdjęcia = Kościół Narodzenia Najświętszej Marii Panny
|opis zdjęcia = Kościół Narodzenia Najświętszej Marii Panny
Linia 10: Linia 11:
|powiat = [[Powiat oleski|oleski]]
|powiat = [[Powiat oleski|oleski]]
|gmina = [[Gmina Olesno (powiat oleski)|Olesno]]
|gmina = [[Gmina Olesno (powiat oleski)|Olesno]]
|sołectwo =
|sołectwo =
|wysokość =
|wysokość =
|liczba ludności = 1025
|liczba ludności = 1025
|rok = 2006
|rok = 2006
|strefa numeracyjna = (+48) 0-34
|strefa numeracyjna = 0-34
|kod pocztowy = 46-312
|kod pocztowy = 46-312
|tablice rejestracyjne = OOL
|tablice rejestracyjne = OOL
|SIMC =
|SIMC = 0139880
|mapa wsi =
|mapa wsi =
|kod mapy = PL-OP
|kod mapy = PL-OP
|stopniN = 50 |minutN = 55 |sekundN =
|stopniN = 50 |minutN = 55 |sekundN =
|stopniE = 18 |minutE = 37 |sekundE =
|stopniE = 18 |minutE = 37 |sekundE =
|commons =
|commons =
|wikisłownik =
|wikisłownik =
|www = http://www.bodzanowice.olesno.pl
|www = http://www.bodzanowice.olesno.pl
}}
}}
'''Bodzanowice''' ([[język niemiecki|niem.]] ''Botzanowitz''<ref name=autonazwa1>M. Choroś, Ł. Jarczak, S. Sochacka, ''Słownik nazw miejscowych Górnego Śląska'', Opole-Kluczbork 1997, s. 28.</ref>) – [[wieś]] w [[Polska|Polsce]] położona w [[województwo opolskie|województwie opolskim]], w [[powiat oleski|powiecie oleskim]], w [[gmina Olesno (powiat oleski)|gminie Olesno]]. Bodzanowice leżą przy granicy województw: opolskiego i [[województwo śląskie|śląskiego]] (granica na rzece [[Liswarta|Liswarcie]]). Największa wieś w gminie Olesno.
'''Bodzanowice''' ([[język niemiecki|niem.]] ''Botzanowitz''<ref name=autonazwa1>M. Choroś, Ł. Jarczak, S. Sochacka, ''Słownik nazw miejscowych Górnego Śląska'', Opole-Kluczbork 1997, s. 28.</ref>) – [[wieś]] w [[Polska|Polsce]] położona w [[województwo opolskie|województwie opolskim]], w [[powiat oleski|powiecie oleskim]], w [[gmina Olesno (powiat oleski)|gminie Olesno]]. Bodzanowice leżą przy granicy województw: opolskiego i [[województwo śląskie|śląskiego]] (granica na rzece [[Liswarta|Liswarcie]]). Największa wieś w gminie Olesno.


== Historia ==
=== Historia ===
Pierwsza wzmianka historyczna pochodzi z 1447. W 1753 Bodzanowice kupił szlachcic Henryk Leopold Reinchenbach. Po nim wieś odziedziczył jego syn - Karol Henryk Fabian. Sprzedał ją w [[1780]] za 80 tys. [[talar]]ów. Po dawnych właścicielach wsi pozostał dworek. Około 1850 zbudowano w Bodzanowicach dwa [[wielki piec|wielkie piece]], wydobywano [[ruda żelaza|rudę żelaza]] i [[wapień]].
Pierwsza wzmianka historyczna pochodzi z 1447. W 1753 Bodzanowice kupił szlachcic Henryk Leopold Reinchenbach. Po nim wieś odziedziczył jego syn - Karol Henryk Fabian. Sprzedał ją w [[1780]] za 80 tys. [[talar]]ów. Po dawnych właścicielach wsi pozostał dworek. Około 1850 zbudowano w Bodzanowicach dwa [[wielki piec|wielkie piece]], wydobywano [[ruda żelaza|rudę żelaza]] i [[wapień]].


Region [[wieluń]]ski i [[Częstochowa|częstochowski]] były terenami granicznymi zachodniej Polski od schyłku [[XIV]] wieku, a linię graniczną stanowiły rzeki [[Prosna]] i [[Liswarta]]. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, granica polsko-niemiecka na Liswarcie została ustalona w 1918 i potwierdzona [[traktat wersalski|traktatem wersalskim]] 28 czerwca 1919. Do 1945 na terenie wsi znajdowało się polsko-niemieckie przejście graniczne. We wsi istnieją budynki straży granicznej (dzisiaj znajdują się w nich mieszkania).
Region [[wieluń]]ski i [[Częstochowa|częstochowski]] były terenami granicznymi zachodniej Polski od schyłku [[XIV wiek|XIV]] wieku, a linię graniczną stanowiły rzeki [[Prosna]] i [[Liswarta]]. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, granica polsko-niemiecka na Liswarcie została ustalona w 1918 i potwierdzona [[traktat wersalski|traktatem wersalskim]] 28 czerwca 1919. Do 1945 na terenie wsi znajdowało się polsko-niemieckie przejście graniczne. We wsi istnieją budynki straży granicznej (dzisiaj znajdują się w nich mieszkania).


W okresie [[Narodowy socjalizm|hitlerowskiego reżimu]] w latach 1930-1945 miejscowość nosiła nazwę ''Grunsruh''<ref name=autonazwa1 />.
W okresie [[Narodowy socjalizm|hitlerowskiego reżimu]] w latach 1930-1945 miejscowość nosiła nazwę ''Grunsruh''<ref name=autonazwa1 />.
Linia 37: Linia 38:
Około połowy sierpnia 1939 w rejon Wichrowa i Bodzanowic przegrupowano 4 Dywizję Pancerną pod dowództwem [[Hans Reinhardt|Hansa Reinhardta]]. Dywizja liczyła ok. 15 tysięcy żołnierzy, 308 [[czołg]]ów, 38 samochodów pancernych oraz sprzęt logistyczny. Rozpoczęły się akcje dywersyjne, ostrzeliwane były polskie partole i placówki straży granicznej. 26 sierpnia 1939 o godzinie 9.30 w [[Przystajń|Przystajni]] patrol [[Straż Graniczna|Straży Granicznej]] odparł atak żołnierzy niemieckich, którzy przedostali się na stronę polską. W przededniu wojny na terenach przygranicznych zostały rozmieszczenie na rozkaz władz polskich jednostki [[7 Dywizja Piechoty (II RP)|7 Dywizji Piechoty]]. Ich głównym zadaniem była obrona rejonu częstochowskiego na odcinku około 40 km [[Krzepice]] - [[Lubliniec]]. 31 sierpnia 1939 w Bodzanowicach żołnierze niemieccy skończyli budować [[most pontonowy]], który w nocy przerzucili przez rzekę Liswartę.
Około połowy sierpnia 1939 w rejon Wichrowa i Bodzanowic przegrupowano 4 Dywizję Pancerną pod dowództwem [[Hans Reinhardt|Hansa Reinhardta]]. Dywizja liczyła ok. 15 tysięcy żołnierzy, 308 [[czołg]]ów, 38 samochodów pancernych oraz sprzęt logistyczny. Rozpoczęły się akcje dywersyjne, ostrzeliwane były polskie partole i placówki straży granicznej. 26 sierpnia 1939 o godzinie 9.30 w [[Przystajń|Przystajni]] patrol [[Straż Graniczna|Straży Granicznej]] odparł atak żołnierzy niemieckich, którzy przedostali się na stronę polską. W przededniu wojny na terenach przygranicznych zostały rozmieszczenie na rozkaz władz polskich jednostki [[7 Dywizja Piechoty (II RP)|7 Dywizji Piechoty]]. Ich głównym zadaniem była obrona rejonu częstochowskiego na odcinku około 40 km [[Krzepice]] - [[Lubliniec]]. 31 sierpnia 1939 w Bodzanowicach żołnierze niemieccy skończyli budować [[most pontonowy]], który w nocy przerzucili przez rzekę Liswartę.


== Władza samorządowa ==
=== Władza samorządowa ===
Od [[1999]] [[Sołtys]]em wsi jest Jan Pisarek. W marcu [[2011]] Pisarek został wybrany sołtysem na czwartą kadencję.
Od [[1999]] [[Sołtys]]em wsi jest Jan Pisarek. W marcu [[2011]] Pisarek został wybrany sołtysem na czwartą kadencję.


== Edukacja ==
=== Edukacja ===
* Publiczna Szkoła Podstawowa w Bodzanowicach (ul. Szkolna 1)
* Publiczna Szkoła Podstawowa w Bodzanowicach (ul. Szkolna 1)
* Publiczne Przedszkole w Bodzanowicach (ul. Szkolna 1)
* Publiczne Przedszkole w Bodzanowicach (ul. Szkolna 1)


== Parafia ==
=== Parafia ===
Do [[parafia|Parafii]] Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Bodzanowicach należą wioski: Bodzanowice, Karmonki, Kucoby oraz Wichrów. Kościół Narodzenia NMP wspomniany jest w rejestrze świętopietrza z archiprezbiteriatu oleskiego z [[1447]]. Najstarszy zachowany dokument pochodzi z [[1666]] i jest to [[pergamin]] zawierający akt nadania roli, łąk i lasu Kościołowi przez hrabiego Jerzego Adama Gaszynę. Probostwo prowadziło działalność rolniczą do [[1954]]. Do dziś ziemie należące kiedyś do probostwa nazywa się zwyczajowo jako "farskie".
Do [[parafia|Parafii]] Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Bodzanowicach należą wioski: Bodzanowice, Karmonki, Kucoby oraz Wichrów. Kościół Narodzenia NMP wspomniany jest w rejestrze świętopietrza z archiprezbiteriatu oleskiego z [[1447]]. Najstarszy zachowany dokument pochodzi z [[1666]] i jest to [[pergamin]] zawierający akt nadania roli, łąk i lasu Kościołowi przez hrabiego Jerzego Adama Gaszynę. Probostwo prowadziło działalność rolniczą do [[1954]]. Do dziś ziemie należące kiedyś do probostwa nazywa się zwyczajowo jako "farskie".
Drewniany kościół zbudowany w 1447 spalono wraz z zabudowaniami w czasie wojny trzydziestoletniej. W [[1655]] (wg. Roczników Diecezji Opolskiej) o. Jakub Ślimański odbudował kościół, który został poświęcony w [[1679]]. Ponieważ nie istniały kroniki parafialne, ok. [[1758]] ks. Piotr Paweł Koss, proboszcz ([[1723]] - [[1761]]) bodzanowickiej parafii, spisał dzieje parafii w języku [[łacina|łacińskim]] i datował odbudowę na rok [[1648]] (wg. Instrumentum Benedictianis wydanym we [[Wrocław]]iu w [[1649]]).
Drewniany kościół zbudowany w 1447 spalono wraz z zabudowaniami w czasie wojny trzydziestoletniej. W [[1655]] (wg. Roczników Diecezji Opolskiej) o. Jakub Ślimański odbudował kościół, który został poświęcony w [[1679]]. Ponieważ nie istniały kroniki parafialne, ok. [[1758]] ks. Piotr Paweł Koss, proboszcz ([[1723]] - [[1761]]) bodzanowickiej parafii, spisał dzieje parafii w języku [[łacina|łacińskim]] i datował odbudowę na rok [[1648]] (wg. Instrumentum Benedictianis wydanym we [[Wrocław]]iu w [[1649]]).
Linia 59: Linia 60:


W kościele parafialnym znajdują się liczne zabytki. Do najcenniejszych należą:
W kościele parafialnym znajdują się liczne zabytki. Do najcenniejszych należą:
* [[ołtarz]] - [[tryptyk]] z pięcioma figurami pochodzącymi z końca [[XV w.]] szkoły Wita Stwosza
* [[ołtarz]] - [[tryptyk]] z pięcioma figurami pochodzącymi z końca [[XV wiek|XV w.]] szkoły Wita Stwosza
* [[chrzcielnica]] i pieta z [[1650]] także szkoły Wita Stwosza
* [[chrzcielnica]] i pieta z [[1650]] także szkoły Wita Stwosza


Linia 66: Linia 67:
Parafia Bodzanowice może poszczycić się wieloma powołaniami zarówno kapłańskimi jak i zakonnymi. Po wojnie księżmi zostali: ks. Edmund Kwapis, ks. Henryk Maj, ks. Norbert Dragon, ks. Franciszek Jędrak, ks. Alojzy Nowak, ks. Joachim Augustyniok, ks. Sylwester Pruski i o. Waldemar Stanuch. W 1958 księdzem został obecny ks. biskup Ordynariusz Diecezji Gliwickiej [[Jan Wieczorek]] (sakra biskupia w 1981). Z parafii wyszło również 39 sióstr zakonnych w pięciu zgromadzeniach. Obecnie proboszczem parafii jest ks. Jacek Kuczma.
Parafia Bodzanowice może poszczycić się wieloma powołaniami zarówno kapłańskimi jak i zakonnymi. Po wojnie księżmi zostali: ks. Edmund Kwapis, ks. Henryk Maj, ks. Norbert Dragon, ks. Franciszek Jędrak, ks. Alojzy Nowak, ks. Joachim Augustyniok, ks. Sylwester Pruski i o. Waldemar Stanuch. W 1958 księdzem został obecny ks. biskup Ordynariusz Diecezji Gliwickiej [[Jan Wieczorek]] (sakra biskupia w 1981). Z parafii wyszło również 39 sióstr zakonnych w pięciu zgromadzeniach. Obecnie proboszczem parafii jest ks. Jacek Kuczma.
{{Przypisy}}
{{Przypisy}}

== Linki zewnętrzne ==
=== Linki zewnętrzne ===
* [http://www.bodzanowice.olesno.pl Oficjalna strona wsi]
* [http://www.bodzanowice.olesno.pl Oficjalna strona wsi]
* [http://www.pspbodzanowice.strona.pl]
* [http://www.pspbodzanowice.strona.pl http://www.pspbodzanowice.strona.pl]
{{Gmina Olesno (powiat oleski)}}
{{Gmina Olesno (powiat oleski)}}



Wersja z 10:21, 2 lut 2013

Bodzanowice
wieś
{{{alt zdjęcia}}}
Kościół Narodzenia Najświętszej Marii Panny
Państwo opolskie
Powiat

oleski

Gmina

Olesno

Liczba ludności (2006)

1025

Strefa numeracyjna

0-34

Kod pocztowy

46-312

Tablice rejestracyjne

OOL

SIMC

0139880

Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:airport}
Strona internetowa

Bodzanowice (niem. Botzanowitz[1]) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie oleskim, w gminie Olesno. Bodzanowice leżą przy granicy województw: opolskiego i śląskiego (granica na rzece Liswarcie). Największa wieś w gminie Olesno.

Historia

Pierwsza wzmianka historyczna pochodzi z 1447. W 1753 Bodzanowice kupił szlachcic Henryk Leopold Reinchenbach. Po nim wieś odziedziczył jego syn - Karol Henryk Fabian. Sprzedał ją w 1780 za 80 tys. talarów. Po dawnych właścicielach wsi pozostał dworek. Około 1850 zbudowano w Bodzanowicach dwa wielkie piece, wydobywano rudę żelaza i wapień.

Region wieluński i częstochowski były terenami granicznymi zachodniej Polski od schyłku XIV wieku, a linię graniczną stanowiły rzeki Prosna i Liswarta. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, granica polsko-niemiecka na Liswarcie została ustalona w 1918 i potwierdzona traktatem wersalskim 28 czerwca 1919. Do 1945 na terenie wsi znajdowało się polsko-niemieckie przejście graniczne. We wsi istnieją budynki straży granicznej (dzisiaj znajdują się w nich mieszkania).

W okresie hitlerowskiego reżimu w latach 1930-1945 miejscowość nosiła nazwę Grunsruh[1].

Około połowy sierpnia 1939 w rejon Wichrowa i Bodzanowic przegrupowano 4 Dywizję Pancerną pod dowództwem Hansa Reinhardta. Dywizja liczyła ok. 15 tysięcy żołnierzy, 308 czołgów, 38 samochodów pancernych oraz sprzęt logistyczny. Rozpoczęły się akcje dywersyjne, ostrzeliwane były polskie partole i placówki straży granicznej. 26 sierpnia 1939 o godzinie 9.30 w Przystajni patrol Straży Granicznej odparł atak żołnierzy niemieckich, którzy przedostali się na stronę polską. W przededniu wojny na terenach przygranicznych zostały rozmieszczenie na rozkaz władz polskich jednostki 7 Dywizji Piechoty. Ich głównym zadaniem była obrona rejonu częstochowskiego na odcinku około 40 km Krzepice - Lubliniec. 31 sierpnia 1939 w Bodzanowicach żołnierze niemieccy skończyli budować most pontonowy, który w nocy przerzucili przez rzekę Liswartę.

Władza samorządowa

Od 1999 Sołtysem wsi jest Jan Pisarek. W marcu 2011 Pisarek został wybrany sołtysem na czwartą kadencję.

Edukacja

  • Publiczna Szkoła Podstawowa w Bodzanowicach (ul. Szkolna 1)
  • Publiczne Przedszkole w Bodzanowicach (ul. Szkolna 1)

Parafia

Do Parafii Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Bodzanowicach należą wioski: Bodzanowice, Karmonki, Kucoby oraz Wichrów. Kościół Narodzenia NMP wspomniany jest w rejestrze świętopietrza z archiprezbiteriatu oleskiego z 1447. Najstarszy zachowany dokument pochodzi z 1666 i jest to pergamin zawierający akt nadania roli, łąk i lasu Kościołowi przez hrabiego Jerzego Adama Gaszynę. Probostwo prowadziło działalność rolniczą do 1954. Do dziś ziemie należące kiedyś do probostwa nazywa się zwyczajowo jako "farskie". Drewniany kościół zbudowany w 1447 spalono wraz z zabudowaniami w czasie wojny trzydziestoletniej. W 1655 (wg. Roczników Diecezji Opolskiej) o. Jakub Ślimański odbudował kościół, który został poświęcony w 1679. Ponieważ nie istniały kroniki parafialne, ok. 1758 ks. Piotr Paweł Koss, proboszcz (1723 - 1761) bodzanowickiej parafii, spisał dzieje parafii w języku łacińskim i datował odbudowę na rok 1648 (wg. Instrumentum Benedictianis wydanym we Wrocławiu w 1649).

Kościół zbudowany we wsi w 1679 r. pod wezwaniem Narodzenia Najśw.Marii Panny, co potwierdzają protokoły wizytacyjne z lat 1679 i 1687, w czasie, gdy proboszczem był tam “Franciscus Slimonski”; protokół z 1679 r. podaje wymiary kościoła w łokciach: 30 x 15 (= 18,84 x 9,42 rn); protokół następny opisuje kościół dokladniej:

…po zmurszałyrn starym zbudowany na nowo przed ośmiu laty (…) nie jest konsekrowany, a jedynie pobłogosławiony. Jest cały drewniany, dość przestronny i jasny, przekrycie jest z desek całe w forrnie sklepienia, podłoga w prezbiterium ceglana, w nawie z belek (…) zakrystia drewniana, dosyć jasna (…) galeria 1 w nawie, kościół wewnątrz niemalowany (…) jest jedna krypta grobowa sklepiona, luteranie są grzebani w starym kościele (…) dzwonnica drewniana stara, stoi osobno z 2 dzwonarni, trzeci jest w wieżyczce nad kościołem…

W roku 1934 przeniesiony do Ciasnej; zwrócony prezbiterium ku południu; zrębowy, na podmurowanlu ceglanym. Wieża słupowa; nawa prostokątna; prezbiteriurn 3-bocznie zamknięte wewnątrz sklepienia; w połowie długości nawy belka z wypisanymi datami budowy i przenosin. Wyposażenie kościoła odnowione w XX wieku: ołtarz główny barokowy (II poł. XVTI w.) z rzeźbarni 2 świętych i z obrazem św.Trójcy; 2 ołtarze boczne (XVII w.); ambona barokowa (XVII w.); chrzcielnica drewniana barokowa (II poł. XVII w.); Stacje Drogi Krzyżowej (prawdopodobnie I połowa. XIX w.). Kościół spłonął w 1985 roku. W 1906 r. powstała w Bodzanowicach placówka Sióstr Służebniczek NMP. Budynek klasztorny znajdował się w obecnym Ośrodku Zdrowia. W 1934 z inicjatywy proboszcza ks. Izydora Przybysza wybudowano murowany kościół w stylu wiejskiego baroku oraz probostwo. Fundatorami dzwonów byli mieszkańcy Wichrowa. Kościół został poświęcony w 1935 przez delegata biskupa wrocławskiego ks. prałata Kubisa.

W dniu 20 stycznia 1945 r. przeszedł przez teren parafii front, a Bodzanowice włączono do państwa polskiego jako ziemie odzyskane. W 1948 odmalowano kościół. W 1954 na dwa lata parafię przejął ks. Karol Wypiór. Za jego proboszczostwa wprowadzono dodatkowe lekcje religii, rekolekcje wielkopostne, oraz jako nowość kazania pasyjne głoszone po Gorzkich Żalach. Również w 1954 wysiedlono decyzją władz Siostry Służebniczki. Zostały one wywiezione do miejscowości Wieliczka. W 1955 wybudowano i poświęcono w kościele organy. W 1956 powrócił do parafii ks. Izydor Przybysz oraz Siostry Służebniczki NMP. W dniu 6 czerwca 1965 Siostry Służebniczki NMP zostały przymusowo przeniesione ze swego domu zakonnego z centrum Bodzanowic na peryferie do zabudowań tzw. "Jegrowni". W 1975 proboszczem parafii został ks. Marian Lubas. W 1977 ks. biskup Alfons Nossol poświęcił nowe dzwony, które powstały w firmie Eugeniusza Felczyńskiego w Przemyślu (poprzednie zagrabiono w czasie wojny). Ks. Lubas założył ogrzewanie na probostwie, w kościele oraz nowym domu katechetycznym (zakonnym), który powstał na bazie byłych zabudowań gospodarczych probostwa. W domu tym zamieszkały w 1981 Siostry Służebniczki. W 1984 zmarł ks. Izydor Przybysz. W marcu 1990 parafia została właścicielem zdewastowanego kościółka protestanckiego znajdującego się na terenie parafii. Ze względu na zły stan techniczny obiektu został on rozebrany, a z odzyskanego materiału powstała kaplica cmentarna. Kaplicę poświęcił w 1996 ks. biskup Jan Bagiński. W 1990 wichura zerwała połowę górnego dachu kościoła (dach został pokryty blachą miedzianą).

W kościele parafialnym znajdują się liczne zabytki. Do najcenniejszych należą:

Własnością parafii była także pochodząca z 1380 Madonna Królująca, która została przekazana w latach 80. do Muzeum Opolskiego.

Parafia Bodzanowice może poszczycić się wieloma powołaniami zarówno kapłańskimi jak i zakonnymi. Po wojnie księżmi zostali: ks. Edmund Kwapis, ks. Henryk Maj, ks. Norbert Dragon, ks. Franciszek Jędrak, ks. Alojzy Nowak, ks. Joachim Augustyniok, ks. Sylwester Pruski i o. Waldemar Stanuch. W 1958 księdzem został obecny ks. biskup Ordynariusz Diecezji Gliwickiej Jan Wieczorek (sakra biskupia w 1981). Z parafii wyszło również 39 sióstr zakonnych w pięciu zgromadzeniach. Obecnie proboszczem parafii jest ks. Jacek Kuczma.

  1. a b M. Choroś, Ł. Jarczak, S. Sochacka, Słownik nazw miejscowych Górnego Śląska, Opole-Kluczbork 1997, s. 28.

Linki zewnętrzne