Bodzanowice

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bodzanowice
wieś
Ilustracja
Kościół Narodzenia Najświętszej Marii Panny
Państwo

 Polska

Województwo

 opolskie

Powiat

oleski

Gmina

Olesno

Liczba ludności (2022)

968[2]

Strefa numeracyjna

34

Kod pocztowy

46-312[3]

Tablice rejestracyjne

OOL

SIMC

0139880

Położenie na mapie gminy Olesno
Mapa konturowa gminy Olesno, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Bodzanowice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Bodzanowice”
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, blisko prawej krawędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Bodzanowice”
Położenie na mapie powiatu oleskiego
Mapa konturowa powiatu oleskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Bodzanowice”
Ziemia50°54′45″N 18°37′34″E/50,912500 18,626111[1]
Strona internetowa

Bodzanowice (niem. Botzanowitz[4]; Grunsruh (1938-1945)[5]) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie oleskim, w gminie Olesno.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

W alfabetycznym spisie miejscowości na terenie Śląska wydanym w 1830 roku we Wrocławiu przez Johanna Knie miejscowość występuje pod obecnie stosowaną, polską nazwą Bodzanowice oraz nazwą zgermanizowaną Bodsanowitz[6]. Polską nazwę Bodzanowice w książce Krótki rys jeografii Szląska dla nauki początkowej wydanej w Głogówku w 1847 wymienił śląski pisarz Józef Lompa[7].

Ze względu na słowiańskie pochodzenie nazwy, w okresie narodowo-socjalistycznym administracja tzw. III Rzeszy, należąca do NSDAP zmieniła zgermanizowaną nazwę, na nowo nadaną niemiecką – Grunsruh[4]. W 1946 r. Rzeczpospolita Polska nadała nazwę Bodzanowice[8].

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Bodzanowice leżą na Górnym Śląsku, przy granicy z historyczną Małopolską, którą wyznacza bieg rzeki Liswarty, oraz województwami opolskim i śląskim. Największa wieś Gminy Olesno.

Części wsi[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Bodzanowice[9][10]
SIMC Nazwa Rodzaj
0139910 Granicznik przysiółek
0139927 Kiki przysiółek
0139933 Obłąki przysiółek
0139896 Paprotna część wsi
0139904 Piaski część wsi
0139940 Pustkowie przysiółek

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza wzmianka historyczna pochodzi z 1447. W 1753 Bodzanowice kupił szlachcic Heinrich Leopold Reichenbach. Po nim wieś odziedziczył jego syn – Karl Heinrich Fabian Reichenbach. Sprzedał ją w 1780 za 80 tys. talarów. Po dawnych właścicielach wsi pozostał dwór. Około 1850 zbudowano w Bodzanowicach dwa wielkie piece, wydobywano rudę żelaza i wapień.

Region wieluński i częstochowski były terenami granicznymi zachodniej Polski od schyłku XIV wieku, a linię graniczną stanowiły rzeki Prosna i Liswarta. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, granica niemiecko-polska na Liswarcie została ustalona w 1918 r. i potwierdzona traktatem wersalskim 28 czerwca 1919 roku. Do 1945 r. na terenie wsi znajdowało się polsko-niemieckie przejście graniczne. We wsi istnieją budynki straży granicznej (II RP) (dzisiaj znajdują się w nich mieszkania).

Około połowy sierpnia 1939 r. w rejon Wichrowa i Bodzanowic przegrupowano 4 Dywizję Pancerną pod dowództwem Georga-Hansa Reinhardta. Dywizja liczyła ok. 15 tysięcy żołnierzy, 308 czołgów, 38 samochodów pancernych oraz sprzęt logistyczny. Rozpoczęły się akcje dywersyjne, ostrzeliwane były polskie patrole i placówki straży granicznej. 26 sierpnia 1939 o godzinie 9.30 w Przystajni patrol Straży Granicznej odparł atak żołnierzy niemieckich, którzy przedostali się na stronę polską. W przededniu wojny na terenach przygranicznych zostały rozmieszczenie na rozkaz władz polskich jednostki 7 Dywizji Piechoty. Ich głównym zadaniem była obrona rejonu częstochowskiego na odcinku około 40 km KrzepiceLubliniec. 31 sierpnia 1939 r. w Bodzanowicach żołnierze niemieccy skończyli budować most pontonowy, który w nocy przerzucili przez rzekę Liswartę.

Plebiscyt i powstanie

W 1910 roku 1135 mieszkańców mówiło w języku polskim, 1 w językach polskim i niemieckim, natomiast 102 osób posługiwało się jedynie językiem niemieckim. W wyborach komunalnych w listopadzie 1919 roku 125 głosów oddano na kandydatów z list polskich, którzy zdobyli łącznie 11 z 18 mandatów. Podczas plebiscytu w 1921 roku we wsi uprawnionych do głosowania było 988 mieszkańców (w tym 282 emigrantów). Za Polską głosowało 241 osób, za Niemcami 718 osób. W 1919 r. mieszkańcy założyli tu komórkę Polskiej Organizacji Wojskowej Górnego Śląska. Komórka wywiadowcza RP w marcu 1920 miała tu dwa posterunki. [11].

Przez Bodzanowice przebiegała postulowana w marcu 1921 linia Korfantego. Miejsce walk w III powstaniu śląskim opanowali tu miejscowi powstańcy w nocy z 3 na 4 maja 1921. 10 maja biuletyn dowództwa Grupy "Wschód" podał, że na skutek porozumienia się NKWP z władzami koalicyjnymi zaprzestano prowadzenia walk i ustalono linię demarkacyjną, przebiegającą m.in. przez Bodzanowice.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Bodzanowice.

Edukacja[edytuj | edytuj kod]

  • Publiczna Szkoła Podstawowa w Bodzanowicach (ul. Szkolna 1)
  • Publiczne Przedszkole w Bodzanowicach (ul. Szkolna 1)

Parafia[edytuj | edytuj kod]

We wsi działa Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny erygowana w 1447.

Znane osoby związane z Bodzanowicami[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 7513
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-05].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 71 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b M. Choroś, Ł. Jarczak, S. Sochacka, Słownik nazw miejscowych Górnego Śląska, Opole-Kluczbork 1997, s. 28.
  5. Konstanty Prus: Spis nazw miejscowości Śląska Opolskiego. Katowice: Wydawnictwo Instytutu Śląskiego, 1939, s. 19.
  6. Knie 1830 ↓, s. 52.
  7. Józef Lompa, Krótki rys jeografii Śląska dla nauki początkowej, Głogówek 1847, s. 28.
  8. Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262).
  9. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  10. GUS. Rejestr TERYT.
  11. Encyklopedia powstań śląskich, Opole: Instytut Śląski w Opolu, 1982.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]