Ossip Zadkine: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Nie podano opisu zmian
usunięcie zbędnych linków do dat, WP:SK, drobne redakcyjne, drobne merytoryczne
Linia 1: Linia 1:
{{Galeria|Nazwa=''Rozdarte miasto'' – pomnik odsłonięty w Rotterdamie w 1953 roku . |wielkość=250|pozycja=right
{{Galeria|Nazwa=''Rozdarte miasto'' – pomnik odsłonięty w Rotterdamie w 1953 roku|wielkość=220|pozycja=right
|Plik:Rotterdam zadkine monument.jpg|
|Plik:Rotterdam zadkine monument.jpg|
|Plik:Zadkine rb I.jpg|
|Plik:Zadkine rb I.jpg|
Linia 5: Linia 5:
|Plik:Ossip Zadkine 2007 01.JPG|
|Plik:Ossip Zadkine 2007 01.JPG|
}}
}}
⚫
{{commons|Category:Ossip Zadkine}}


'''Ossip Zadkine''' (ur. [[14 lipca]] [[1890]], w Witebsku, zm. [[25 listopada]] [[1967]] w [[Paryż]]u) – francuski [[Rzeźba|rzeźbiarz]] pochodzenia białoruskiego.
'''Ossip Zadkine''' (ur. [[14 lipca]] [[1890]], w [[Witebsk]]u, zm. [[25 listopada]] [[1967]] w [[Paryż]]u) – francuski [[Rzeźba|rzeźbiarz]].


== Biografia ==
Urodził się w Witebsku w [[Żydzi|żydowsko]]-[[Szkocja|szkockiej]] rodzinie. Uczył się w [[Witebsk]]u . W [[1905]] roku wyjechał do Anglii, gdzie studiował na politechnice londyńskiej. W [[1909]] wyjechał do Paryża. Przez pół roku uczęszczał do École des Beaux-Arts. Podczas [[I wojna światowa|I wojny światowej]] służył jako ochotnik w armii francuskiej. W [[1917]] roku został na froncie zatruty gazem.
Urodził się w Witebsku w [[Żydzi|żydowsko]]-[[Szkocja|szkockiej]] rodzinie. Uczył się w [[Witebsk]]u. W 1905 roku wyjechał do Anglii, gdzie studiował na politechnice londyńskiej. W 1909 wyjechał do Paryża. Przez pół roku uczęszczał do [[École des Beaux-Arts]]. Podczas [[I wojna światowa|I wojny światowej]] służył jako ochotnik w armii francuskiej. W 1917 roku został na froncie zatruty gazem.


W roku [[1935]] odbył podróż do Grecji, którą opisał w książce ''Voyage en Gréce''.
W roku 1935 odbył podróż do Grecji, którą opisał w książce ''Voyage en Gréce''.


[[II wojna światowa|II wojnę światową]] spędził na emigracji w [[Stany Zjednoczone|Stanach Zjednoczonych]].
[[II wojna światowa|II wojnę światową]] spędził na emigracji w [[Stany Zjednoczone|Stanach Zjednoczonych]].


Po powrocie do Francji nauczał w swojej Szkole Rzeźby Zadkine'a (jego uczniem był m.in. [[Władysław Hasior]]).
Po powrocie do Francji nauczał w swojej Szkole Rzeźby Zadkine’a (jego uczniem był m.in. [[Władysław Hasior]]).


Ossip Zadkine zmarł w [[Paryż]]u w wieku lat 77 i został pochowany na cmentarzu [[Montparnasse]].
Ossip Zadkine zmarł w [[Paryż]]u w wieku lat 77 i został pochowany na cmentarzu [[Montparnasse]].


==Twórczość==
== Twórczość ==
Rzeźbiarzem, który wywarł na Zadkina znaczący wpływ był [[Auguste Rodin]]<ref> "Nie miałem żadnego mistrza, kochałem i zawsze kocham Rodina" {{cytuj książkę||autor =Adam Kotula|autor2 =Piotr Krakowski|tytuł =Malarstwo, rzeźba, architektura|strony=338}}</ref>.
Rzeźbiarzem, który wywarł na Zadkina znaczący wpływ był [[Auguste Rodin]]<ref>„Nie miałem żadnego mistrza, kochałem i zawsze kocham Rodina” {{Cytuj książkę|autor =Adam Kotula|autor2 =Piotr Krakowski|tytuł =Malarstwo, rzeźba, architektura|strony=338}}</ref>.
Wcześnie Ossip Zadkin zetkął się z rzeźbą murzyńską i sztuką prymitywną. Ich wpływ jest widoczny w jego twórczości w latach [[1914]] – [[1915]].
Wcześnie Ossip Zadkin zetkął się z rzeźbą murzyńską i sztuką prymitywną. Ich wpływ jest widoczny w jego twórczości w latach 1914–1915.


Rzeźby ''Kobieta z wachlarzem'' ([[1914]]), ''Forma kobieca'' ([[1918]]) są przykładami rzeźb typowo kubistycznych. Zadkin korzystał z doświadczeń rzeźby kubistycznej, nigdy jednak nie uczestniczył we wspólnych wystawach z kubistami.
Rzeźby ''Kobieta z wachlarzem'' (1914), ''Forma kobieca'' (1918) są przykładami rzeźb typowo kubistycznych. Zadkin korzystał z doświadczeń rzeźby kubistycznej, nigdy jednak nie uczestniczył we wspólnych wystawach z kubistami.


W [[1919]] miał w Brukseli swoją pierwszą indywidualną wystawę <ref>{{cytuj książkę|autor =Adam Kotula|nazwisko2=Krakowski|autor2 =Piotr Krakowski|tytuł =Rzeźba współczesna| strony=118}}</ref>. Z tego okresu pochodzi wykonana w gipsie rzeźna ''Akordeonista'' (1918), ''Formy i światło'' (1918) z polerowanej miedzi. W 1918 wyrzeźbił w kamieniu ''Formy kobiece'' pokrewne rzeźbom [[Henri Laurens|Laurensa]].
W 1919 miał w Brukseli swoją pierwszą indywidualną wystawę<ref>{{Cytuj książkę|autor =Adam Kotula|nazwisko2=Krakowski|autor2 =Piotr Krakowski|tytuł =Rzeźba współczesna| strony=118}}</ref>. Z tego okresu pochodzi wykonana w gipsie rzeźna ''Akordeonista'' (1918), ''Formy i światło'' (1918) z polerowanej miedzi. W 1918 wyrzeźbił w kamieniu ''Formy kobiece'' pokrewne rzeźbom [[Henri Laurens|Laurensa]].


Artysta osiągnął w ramach kubizmu swój własny, zindywidualizowany styl, który charaktreryzował się tendencjami barokowymi i ekspesjonizującymi : ''Chrystus'' (1939), ''Więźniarka'' (1943), ''Krzyczący arlekin'' (1944), ''Poeta'' (1954), ''Orfeusz'' (1956). Jego najbardziej znaną pracą jest rzeźba ''Rozdarte miasto'', poświęcona niczym nieusprawiedliwionemu zniszczeniu centrum [[Rotterdam]]u przez Niemców w [[1940]].
Artysta osiągnął w ramach kubizmu swój własny, zindywidualizowany styl, który charaktreryzował się tendencjami barokowymi i ekspesjonizującymi: ''Chrystus'' (1939), ''Więźniarka'' (1943), ''Krzyczący arlekin'' (1944), ''Poeta'' (1954), ''Orfeusz'' (1956). Jego najbardziej znaną pracą jest rzeźba ''Rozdarte miasto'', poświęcona niczym nieusprawiedliwionemu zniszczeniu centrum [[Rotterdam]]u przez Niemców w 1940.


Obok wielkich masywnych kompozycji tworzył mniejsze złożone kompozycje : ''Muzykantki'' ([[1924]]), ''Zegar słoneczny'' ([[1929]]), ''Henk i Nel Wiegersma'' ([[1930]]) , ''Zakochani'' ([[1953]]), ''Las ludzki'' ([[1958]]) , ''Narodziny form'' (1958).
Obok wielkich masywnych kompozycji tworzył mniejsze złożone kompozycje: ''Muzykantki'' (1924), ''Zegar słoneczny'' (1929), ''Henk i Nel Wiegersma'' (1930), ''Zakochani'' (1953), ''Las ludzki'' (1958), ''Narodziny form'' (1958).


{{Przypisy}}
{{Przypisy}}


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
* {{cytuj książkę|nazwisko= Kotula|imię=Adam|autor =Adam Kotula|nazwisko2=Krakowski|imię2=Piotr|autor2 =Piotr Krakowski|tytuł =Rzeźba współczesna| wydawca =Wydawnictwo Artystyczne i Filmowe|miejsce= Warszawa|rok =1980 |strony=117,118,392| isbn =83-221-0068-X }}
* {{Cytuj książkę|nazwisko= Kotula|imię=Adam|autor =Adam Kotula|nazwisko2=Krakowski|imię2=Piotr|autor2 =Piotr Krakowski|tytuł =Rzeźba współczesna| wydawca =Wydawnictwo Artystyczne i Filmowe|miejsce= Warszawa|rok =1980 |strony=117,118,392| isbn =83-221-0068-X}}
* {{cytuj książkę|nazwisko=Couchoud|imię=Jean|autor =Jean Paul Couchoud| tytuł =Sztuka francuska| wydawca =Wydawnictwo Artystyczne i Filmowe|miejsce= Warszawa|rok =1985 |tom=2|strony=257| isbn =83-221-0107-4 }}
* {{Cytuj książkę|nazwisko=Couchoud|imię=Jean|autor =Jean Paul Couchoud| tytuł =Sztuka francuska| wydawca =Wydawnictwo Artystyczne i Filmowe|miejsce= Warszawa|rok =1985 |tom=2|strony=257| isbn =83-221-0107-4}}
* {{cytuj książkę|nazwisko= Kotula|imię=Adam|autor =Adam Kotula|nazwisko2=Krakowski|imię2=Piotr|autor2 =Piotr Krakowski|tytuł =Malarstwo, rzeźba, architektura| wydawca =Państwowe Wydawnictwo Naukowe|miejsce= Warszawa|rok =1978 |strony=338}}
* {{Cytuj książkę|nazwisko= Kotula|imię=Adam|autor =Adam Kotula|nazwisko2=Krakowski|imię2=Piotr|autor2 =Piotr Krakowski|tytuł =Malarstwo, rzeźba, architektura| wydawca =Państwowe Wydawnictwo Naukowe|miejsce= Warszawa|rok =1978 |strony=338}}


== Linki zewnętrzne ==
== Linki zewnętrzne ==
⚫
{{Commonscat|Ossip Zadkine}}
* [http://www.paris.fr/portail/Culture/Portal.lut?page_id=6471 Muzeum Ossipa Zadkine'a w Paryżu]
* [http://www.paris.fr/portail/Culture/Portal.lut?page_id=6471 Muzeum Ossipa Zadkine’a w Paryżu]


{{Kontrola autorytatywna|VIAF=4938137|LCCN=n/81/55628|GND=118636057|TYP=p}}
{{#invoke:Kontrola autorytatywna|Pokaż}}


{{DEFAULTSORT:Zadkine, Ossip}}
{{DEFAULTSORT:Zadkine, Ossip}}

Wersja z 22:10, 13 sie 2013

Rozdarte miasto – pomnik odsłonięty w Rotterdamie w 1953 roku

Ossip Zadkine (ur. 14 lipca 1890, w Witebsku, zm. 25 listopada 1967 w Paryżu) – francuski rzeźbiarz.

Biografia

Urodził się w Witebsku w żydowsko-szkockiej rodzinie. Uczył się w Witebsku. W 1905 roku wyjechał do Anglii, gdzie studiował na politechnice londyńskiej. W 1909 wyjechał do Paryża. Przez pół roku uczęszczał do École des Beaux-Arts. Podczas I wojny światowej służył jako ochotnik w armii francuskiej. W 1917 roku został na froncie zatruty gazem.

W roku 1935 odbył podróż do Grecji, którą opisał w książce Voyage en Gréce.

II wojnę światową spędził na emigracji w Stanach Zjednoczonych.

Po powrocie do Francji nauczał w swojej Szkole Rzeźby Zadkine’a (jego uczniem był m.in. Władysław Hasior).

Ossip Zadkine zmarł w Paryżu w wieku lat 77 i został pochowany na cmentarzu Montparnasse.

Twórczość

Rzeźbiarzem, który wywarł na Zadkina znaczący wpływ był Auguste Rodin[1]. Wcześnie Ossip Zadkin zetkął się z rzeźbą murzyńską i sztuką prymitywną. Ich wpływ jest widoczny w jego twórczości w latach 1914–1915.

Rzeźby Kobieta z wachlarzem (1914), Forma kobieca (1918) są przykładami rzeźb typowo kubistycznych. Zadkin korzystał z doświadczeń rzeźby kubistycznej, nigdy jednak nie uczestniczył we wspólnych wystawach z kubistami.

W 1919 miał w Brukseli swoją pierwszą indywidualną wystawę[2]. Z tego okresu pochodzi wykonana w gipsie rzeźna Akordeonista (1918), Formy i światło (1918) z polerowanej miedzi. W 1918 wyrzeźbił w kamieniu Formy kobiece pokrewne rzeźbom Laurensa.

Artysta osiągnął w ramach kubizmu swój własny, zindywidualizowany styl, który charaktreryzował się tendencjami barokowymi i ekspesjonizującymi: Chrystus (1939), Więźniarka (1943), Krzyczący arlekin (1944), Poeta (1954), Orfeusz (1956). Jego najbardziej znaną pracą jest rzeźba Rozdarte miasto, poświęcona niczym nieusprawiedliwionemu zniszczeniu centrum Rotterdamu przez Niemców w 1940.

Obok wielkich masywnych kompozycji tworzył mniejsze złożone kompozycje: Muzykantki (1924), Zegar słoneczny (1929), Henk i Nel Wiegersma (1930), Zakochani (1953), Las ludzki (1958), Narodziny form (1958).

  1. ↑ „Nie miałem żadnego mistrza, kochałem i zawsze kocham Rodina” Adam Kotula, Piotr Krakowski: Malarstwo, rzeźba, architektura. s. 338.
  2. ↑ Adam Kotula, Krakowski: Rzeźba współczesna. s. 118.

Bibliografia

  • Adam Kotula, Piotr Krakowski: Rzeźba współczesna. Warszawa: Wydawnictwo Artystyczne i Filmowe, 1980, s. 117,118,392. ISBN 83-221-0068-X.
  • Jean Couchoud: Sztuka francuska. T. 2. Warszawa: Wydawnictwo Artystyczne i Filmowe, 1985, s. 257. ISBN 83-221-0107-4.
  • Adam Kotula, Piotr Krakowski: Malarstwo, rzeźba, architektura. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1978, s. 338.

Linki zewnętrzne

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ossip_Zadkine&oldid=37266657”