Socjalistyczna Partia Serbii: Różnice pomiędzy wersjami

Socjalistyczna Partia Serbii
Państwo	{{{państwo}}}
Lider	Ivica Dačić
Adres siedziby	Belgrad
	[strona oficjalna Strona internetowa]

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 20:05, 27 kwi 2014

Socjalistyczna Partia Serbii (serb. Socijalistička partija Srbije / Социјалистичка партија Србије, SPS) – serbska partia polityczna o profilu socjalistycznym^[1]. Ugrupowanie postkomunistyczne założone przez Slobodana Miloševicia, w szczególności w latach 90. identyfikowane jako lewicowa partia serbskiego nacjonalizmu.

Historia

Partia powstała 16 czerwca 1990. Założył ją Slobodan Milošević, pierwszy sekretarz KC Związku Komunistów Serbii, a od 1989 także przewodniczący Prezydium Republiki. Utworzono ją na bazie serbskiego oddziału partii komunistycznej i Socjalistycznego Związku Ludu Pracującego Serbii. W latach 90., w tym w okresie konfliktów zbrojnych związanych z rozpadem Jugosławii SPS pozostaje głównym ugrupowaniem rządzącym. Jej przywódca od 1991 do 1997 urząd prezydenta Serbii, następnie objął stanowisko prezydenta federacji. Kolejni przedstawiciele SPS obejmowali też stanowisko premiera. Po wyborach w 1992 socjaliści zawiązali porozumienie z Serbską Partią Radykalną, szybki rozpad koalicji skutkował nowymi wyborami w 1993.

Po zwycięstwie i uzyskaniu 123 mandatów w 250-osobowym Zgromadzeniu Narodowym nowym premierem został Mirko Marjanović. W 1996 po wyborach lokalnych pod adresem SPS wysuwano zarzuty fałszerstw wyborczych. Na skutek protestów społecznych władza uznała w 1997 swoją porażkę w różnych miejscowościach, w tym w Belgradzie. W tym samym roku do wyborów parlamentarnych socjaliści przystąpili w sojuszu z marksistowską Jugosłowiańską Lewicą (partią Mirjany Marković, żony Slobodana Miloševicia) i Nową Demokracją. Główne partie opozycji (z wyjątkiem SPO) zbojkotowały te wybory. Mirko Marjanović z SPS pozostał na czele rządu, współtworzonego również przez nacjonalistycznych radykałów.

24 września 2000 przeprowadzono wybory samorządowe, parlamentarne na szczeblu federalnym, a także wybory na urząd prezydenta Federalnej Republiki Jugosławii. Zdecydowane zwycięstwo odniosła w nich zjednoczona pod szyldem DOS opozycja. Jej lider, Vojislav Koštunica, pokonał Slobodana Miloševicia w wyborach prezydenckich. Władza nie zamierzała uznać tych wyników, ostatecznie po wielotysięcznych protestach i zajęciu budynków rządowych przywódca socjalistów ustąpił 5 października 2000.

W przedterminowych wyborach do Skupsztiny przeprowadzonych dwa miesiące później SPS uzyskała tylko 37 miejsc w parlamencie, przechodząc po 10 latach rządów do opozycji. 28 czerwca 2001 Slobodan Milošević został wydany Międzynarodowemu Trybunałowi Karnemu dla byłej Jugosławii, gdzie został oskarżony o zbrodnie wojenne i zbrodnie przeciwko ludzkości. Zmarł w areszcie w Hadze 11 marca 2006 przed zakończeniem procesu, do końca formalnie pełniąc obowiązki przewodniczącego partii.

Faktycznie od 2003 SPS kierował Ivica Dačić, którego przywództwo zatwierdzono oficjalnie w 2006. Partia nadal traciła poparcie i reprezentację parlamentarną w kolejnych wyborach (2003 i 2007). W 2004 nieformalnie w Skupsztinie wspierała gabinet Vojislava Koštunicy. W 2008 socjaliści zawiązali koalicję wyborczą z Partią Zjednoczonych Emerytów Serbii i Zjednoczoną Serbią, zdobywając 20 mandatów, a następnie oficjalnie wchodząc do koalicji rządowej z Partią Demokratyczną. Sojusz SPS-PUPS-JS podwoił liczbę posłów w kolejnych wyborach w 2012, tym razem podpisując porozumienie ze zwycięskim obozem Serbskiej Partii Postępowej. Przywódca SPS Ivica Dačić stanął na czele nowego gabinetu.

W przedterminowych wyborach w 2014 koalicja została kolejny raz ponowiona, utrzymując dotychczasowy stan posiadania^[2]. SPS pozostała także ugrupowaniem koalicyjnym, współtworząc rząd Aleksandara Vučicia, w którym jej lider został pierwszym wicepremierem^[3].

Wybory do Zgromadzenia Narodowego

Wyniki wyborów do Skupsztiny^[1]^[4]:

1990 – 46,1% głosów i 194 mandaty
1992 – 28,8% głosów i 101 mandatów
1993 – 36,7% głosów i 123 mandaty
1997 – 38,7% głosów i 110 mandatów (koalicja z JUL i ND)
2000 – 13,8% głosów i 37 mandatów
2003 – 7,6% głosów i 22 mandaty
2007 – 5,6% głosów i 16 mandatów
2008 – 7,6% głosów i 20 mandatów (koalicja z PUPS i JS)
2012 – 14,5% głosów i 44 mandaty (koalicja z PUPS i JS)
2012 – 13,5% głosów i 44 mandaty (koalicja z PUPS i JS)

Zobacz też

Politycy Socjalistycznej Partii Serbii

↑ ^a ^b Parties and Elections in Europe – Serbia. [dostęp 2014-02-08]. (ang.).
↑ 64. sednica Republičke izborne komisije. parlament.gov.rs, 24 marca 2014. [dostęp 2014-03-25]. (serb.).
↑ Srbija dobila novu vlada. b92.net, 27 kwietnia 2014. [dostęp 2014-04-27]. (serb.).
↑ Parties and Elections in Europe – Serbia 2. [dostęp 2014-02-08]. (ang.).

Bibliografia

Socijalistička partija Srbije. b92.net. [dostęp 2014-02-04]. (serb.).

[pe-1] Parties and Elections in Europe – Serbia. [dostęp 2014-02-08]. (ang.).

[wyniki-2] 64. sednica Republičke izborne komisije. parlament.gov.rs, 24 marca 2014. [dostęp 2014-03-25]. (serb.).

[3] Srbija dobila novu vlada. b92.net, 27 kwietnia 2014. [dostęp 2014-04-27]. (serb.).

[pe1-4] Parties and Elections in Europe – Serbia 2. [dostęp 2014-02-08]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

@@ Linia 30: / Linia 30: @@
 Faktycznie od 2003 SPS kierował [[Ivica Dačić]], którego przywództwo zatwierdzono oficjalnie w 2006. Partia nadal traciła poparcie i reprezentację parlamentarną w kolejnych wyborach (2003 i 2007). W 2004 nieformalnie w Skupsztinie wspierała gabinet Vojislava Koštunicy. W 2008 socjaliści zawiązali koalicję wyborczą z [[Partia Zjednoczonych Emerytów Serbii|Partią Zjednoczonych Emerytów Serbii]] i [[Zjednoczona Serbia|Zjednoczoną Serbią]], zdobywając 20 mandatów, a następnie oficjalnie wchodząc do koalicji rządowej z [[Partia Demokratyczna (Serbia)|Partią Demokratyczną]]. Sojusz SPS-PUPS-JS podwoił liczbę posłów w kolejnych wyborach w 2012, tym razem podpisując porozumienie ze zwycięskim obozem [[Serbska Partia Postępowa|Serbskiej Partii Postępowej]]. Przywódca SPS Ivica Dačić stanął na czele nowego gabinetu.
-W przedterminowych [[Wybory parlamentarne w Serbii w 2014 roku|wyborach w 2014]] koalicja została kolejny raz ponowiona, utrzymując dotychczasowy stan posiadania<ref name="wyniki">{{Cytuj stronę|url=http://archive.is/7powT|tytuł=64. sednica Republičke izborne komisije|opublikowany=parlament.gov.rs|data=24 marca 2014|data dostępu=2014-03-25|język=sr}}</ref>.
+W przedterminowych [[Wybory parlamentarne w Serbii w 2014 roku|wyborach w 2014]] koalicja została kolejny raz ponowiona, utrzymując dotychczasowy stan posiadania<ref name="wyniki">{{Cytuj stronę|url=http://archive.is/7powT|tytuł=64. sednica Republičke izborne komisije|opublikowany=parlament.gov.rs|data=24 marca 2014|data dostępu=2014-03-25|język=sr}}</ref>. SPS pozostała także ugrupowaniem koalicyjnym, współtworząc [[rząd Aleksandara Vučicia]], w którym jej lider został pierwszym wicepremierem<ref>{{Cytuj stronę|url=http://www.b92.net/info/vesti/index.php?yyyy=2014&mm=04&dd=27&nav_category=11&nav_id=841336|tytuł=Srbija dobila novu vlada|opublikowany=b92.net|data=27 kwietnia 2014|data dostępu=2014-04-27|język=sr}}</ref>.
 == Wybory do Zgromadzenia Narodowego ==