Rada Komisarzy Ludowych RFSRR: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m AndrzejBełżyński przeniósł stronę Rada Komisarzy Ludowych do Rada Komisarzy Ludowych RFSRR: prawidłowa nazwa |
m →RKL RFSRR po powołaniu: drobne merytoryczne |
||
Linia 22: | Linia 22: | ||
* stanowisko Ludowego Komisarza do spraw Kolejnictwa tymczasowo pozostawiono nieobsadzonym. |
* stanowisko Ludowego Komisarza do spraw Kolejnictwa tymczasowo pozostawiono nieobsadzonym. |
||
== RKL RFSRR |
== RKL RFSRR == |
||
[[Wszechrosyjskie Zgromadzenie Ustawodawcze]], które miało zadecydować m.in. o dalszym losie Rady Komisarzy Ludowych RFSRR, rozpoczęło obrady 18 stycznia 1918. Przerwali je następnego dnia bolszewicy, wydając dekret Rady Komisarzy Ludowych o rozwiązaniu Konstytuanty jako zgromadzenia kontrrewolucyjnego<ref>[[Richard Pipes]] ''Rewolucja Rosyjska'' Warszawa [[1994]]; Wyd. [[Wydawnictwo Naukowe PWN|PWN]]; ISBN 83-01-11521-1, s.434-438.</ref>. |
[[Wszechrosyjskie Zgromadzenie Ustawodawcze]], które miało zadecydować m.in. o dalszym losie Rady Komisarzy Ludowych RFSRR, rozpoczęło obrady 18 stycznia 1918. Przerwali je następnego dnia bolszewicy, wydając dekret Rady Komisarzy Ludowych o rozwiązaniu Konstytuanty jako zgromadzenia kontrrewolucyjnego<ref>[[Richard Pipes]] ''Rewolucja Rosyjska'' Warszawa [[1994]]; Wyd. [[Wydawnictwo Naukowe PWN|PWN]]; ISBN 83-01-11521-1, s.434-438.</ref>. |
||
Po przyjęciu Konstytucji RFSRR w 1918 Rada przyjęła nazwę Rady Komisarzy Ludowych Rosyjskiej Federacyjnej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej. |
|||
Po utworzeniu 30 grudnia 1922 [[ZSRR]], 6 czerwca 1923 [[I Wszechzwiązkowy Zjazd Rad]] powołał Centralny Komitet Wykonawczy, ten zaś wyłonił [[Rada Komisarzy Ludowych ZSRR|Radę Komisarzy Ludowych ZSRR]] jako rząd [[Federacja|federacji]]. Rada Komisarzy Ludowych RFSRR została zachowana jako naczelny organ administracji Rosyjskiej Federacyjnej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej, z ograniczonym w stosunku do okresu 1917-1922 [[Kompetencja (prawo)|kompetencjami]]. Zgodnie z nową Konstytucją RFSRR z 1937 najwyższym organem władzy państwowej została Rada Najwyższa RFSRR. |
Po utworzeniu 30 grudnia 1922 [[ZSRR]], 6 czerwca 1923 [[I Wszechzwiązkowy Zjazd Rad]] powołał Centralny Komitet Wykonawczy, ten zaś wyłonił [[Rada Komisarzy Ludowych ZSRR|Radę Komisarzy Ludowych ZSRR]] jako rząd [[Federacja|federacji]]. Rada Komisarzy Ludowych RFSRR została zachowana jako naczelny organ administracji Rosyjskiej Federacyjnej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej, z ograniczonym w stosunku do okresu 1917-1922 [[Kompetencja (prawo)|kompetencjami]]. Zgodnie z nową Konstytucją RFSRR z 1937 najwyższym organem władzy państwowej została Rada Najwyższa RFSRR. |
Wersja z 14:39, 3 paź 2014
Rada Komisarzy Ludowych, Sownarkom (ros.) Сове́т наро́дных комисса́ров, СНК, Совнарко́м – nazwa tymczasowego rządu Rosyjskiej Federacyjnej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej, który został powołany dekretem II Wszechrosyjskiego Zjazdu Delegatów Rad Robotniczych, Żołnierskich i Chłopskich z 27 października 1917 (według starego kalendarza).
RKL miała rządzić krajem jako tymczasowy rząd robotniczy i chłopski do czasu zwołania konstytuanty (Учредительного Собрания). Kierowanie różnymi gałęziami życia publicznego powierzono komisjom, których skład miał zabezpieczać wyegzekwowanie programu Zjazdu "w ścisłej jedności z masowymi organizacjami robotników, robotnic, marynarzy, żołnierzy, chłopów i urzędników". Rządy mieli sprawować przewodniczący zarządów tych komisji, tj. Rada Komisarzy Ludowych. Prawo kontroli nad jej działalnością i prawo dokonywania zmian w jej składzie przysługiwało Zjazdowi i jego Centralnemu Komitetowi Wykonawczemu[1].
Skład pierwszej RKL
W skład pierwszej Rady Komisarzy Ludowej dekretem Zjazdu weszli[1]:
- Przewodniczący Włodzimierz Uljanow (Lenin);
- Ludowy Komisarz Spraw Wewnętrznych Aleksiej Rykow;
- Ludowy Komisarz do spraw Reformy Rolnej Władimir Milutin;
- Ludowy Komisarz Pracy Aleksandr Szlapnikow;
- Komitet do spraw Wojskowych i Marynarki Wojennej w składzie Wasilij Awsiejenko, Nikołaj Krylenko i Pawieł Dybienko;
- Ludowy Komisarz do spraw Handlu i Przemysłu Wiktor Nogin;
- Ludowy Komisarz Edukacji Publicznej Anatolij Łunaczarski;
- Ludowy Komisarz Finansów Iwan Skworcow-Stiepanow;
- Ludowy Komisarz Spraw Zagranicznych L. Bronsztejn (Trocki);
- Ludowy Komisarz Sprawiedliwości Gieorgij Oppokow;
- Ludowy Komisarz do spraw Żywności Iwan Teodorowicz;
- Ludowy Komisarz Poczt i Telegrafów Nikołaj Awiłow;
- Ludowy Komisarz do spraw Narodowości Josif Dżugaszwili (Stalin);
- stanowisko Ludowego Komisarza do spraw Kolejnictwa tymczasowo pozostawiono nieobsadzonym.
RKL RFSRR
Wszechrosyjskie Zgromadzenie Ustawodawcze, które miało zadecydować m.in. o dalszym losie Rady Komisarzy Ludowych RFSRR, rozpoczęło obrady 18 stycznia 1918. Przerwali je następnego dnia bolszewicy, wydając dekret Rady Komisarzy Ludowych o rozwiązaniu Konstytuanty jako zgromadzenia kontrrewolucyjnego[2].
Po przyjęciu Konstytucji RFSRR w 1918 Rada przyjęła nazwę Rady Komisarzy Ludowych Rosyjskiej Federacyjnej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej.
Po utworzeniu 30 grudnia 1922 ZSRR, 6 czerwca 1923 I Wszechzwiązkowy Zjazd Rad powołał Centralny Komitet Wykonawczy, ten zaś wyłonił Radę Komisarzy Ludowych ZSRR jako rząd federacji. Rada Komisarzy Ludowych RFSRR została zachowana jako naczelny organ administracji Rosyjskiej Federacyjnej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej, z ograniczonym w stosunku do okresu 1917-1922 kompetencjami. Zgodnie z nową Konstytucją RFSRR z 1937 najwyższym organem władzy państwowej została Rada Najwyższa RFSRR.
- ↑ a b ДЕКРЕТ ОБ УЧРЕЖДЕНИИ СОВЕТА НАРОДНЫХ КОМИССАРОВ, Принят II Всероссийским Съездом Советов Рабочих, Солдатских и Крестьянских Депутатов 27 октября 1917 года
- ↑ Richard Pipes Rewolucja Rosyjska Warszawa 1994; Wyd. PWN; ISBN 83-01-11521-1, s.434-438.