Istota: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
dopracować |
m MalarzBOT: dodanie daty do szablonu dopracować na podstawie edycji http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Istota&diff=prev&oldid=41799850 |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Inne znaczenia|pogdlądu filozoficznego|[[Istota (ujednoznacznienie)|inne znaczenia hasła istota]]}}{{dopracować|zweryfikować|źródła}} |
{{Inne znaczenia|pogdlądu filozoficznego|[[Istota (ujednoznacznienie)|inne znaczenia hasła istota]]}}{{dopracować|zweryfikować|źródła=2015-02}} |
||
'''Istota''', '''esencja''', '''eidos''' ([[język grecki|gr.]] είδος, [[Łacina|łac.]] essentia) – w [[filozofia|filozofii]] istota ma być samym sednem rzeczy, ich prawdziwą naturą, wiedzą, która wydaje się osiągalna, jeśli tylko jeszcze trochę wgłębimy{{styl}} się w poznanie świata. W prostszej wersji istota bytu to to{{styl}}, co sprawia, że [[byt]] jest taki jaki jest, albo że w ogóle jest. |
'''Istota''', '''esencja''', '''eidos''' ([[język grecki|gr.]] είδος, [[Łacina|łac.]] essentia) – w [[filozofia|filozofii]] istota ma być samym sednem rzeczy, ich prawdziwą naturą, wiedzą, która wydaje się osiągalna, jeśli tylko jeszcze trochę wgłębimy{{styl}} się w poznanie świata. W prostszej wersji istota bytu to to{{styl}}, co sprawia, że [[byt]] jest taki jaki jest, albo że w ogóle jest. |
||
Wersja z 20:53, 14 lut 2015
Ten artykuł należy dopracować |
Istota, esencja, eidos (gr. είδος, łac. essentia) – w filozofii istota ma być samym sednem rzeczy, ich prawdziwą naturą, wiedzą, która wydaje się osiągalna, jeśli tylko jeszcze trochę wgłębimy[styl do poprawy] się w poznanie świata. W prostszej wersji istota bytu to to[styl do poprawy], co sprawia, że byt jest taki jaki jest, albo że w ogóle jest.
Według Kanta sztuka i metafizyka mają ten sam cel - poznanie istoty bytu.
Martin Heidegger: twierdzi, że „Istota bytu ludzkiego zawarta jest w jego egzystencji”.
Niektórzy mistycy, tak Wschodu, jak Zachodu twierdzą, że istotę bytu można poznać poprzez medytację.
Wedyjskie pisma jako pierwotną istotę uważają Puruszę. Bóg, Najwyższa Osoba, jest doskonały i pełny sam w sobie. Jako że jest całkowicie doskonały, wszelkie Jego emanacje, takie jak ten zjawiskowy świat, są idealnie wyposażonymi, doskonałymi pełniami. Cokolwiek powstaje z Doskonalej Pełni, samo też jest pełne. Bóg jest Doskonałą Pełnią, dlatego – chociaż emanuje z Niego tyle doskonałych pełni – pozostaje On w doskonałej równowadze[1].
Zobacz też
- ↑ Śri Iśopanisad. Inwokacja. Śrila Bhaktivedanta Swami Prabhupada