Krzysztof Szwagrzyk: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m kat.
Linia 67: Linia 67:
[[Kategoria:Absolwenci Uniwersytetu Wrocławskiego]]
[[Kategoria:Absolwenci Uniwersytetu Wrocławskiego]]
[[Kategoria:Absolwenci Uniwersytetu Zielonogórskiego]]
[[Kategoria:Absolwenci Uniwersytetu Zielonogórskiego]]
[[Kategoria:Członkowie Kapituły Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)]]
[[Kategoria:Historycy IPN]]
[[Kategoria:Historycy IPN]]
[[Kategoria:Ludzie Roku Gazety Polskiej]]
[[Kategoria:Ludzie Roku Gazety Polskiej]]
[[Kategoria:Ludzie urodzeni w Strzegomiu]]
[[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)]]
[[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)]]
[[Kategoria:Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (III Rzeczpospolita)]]
[[Kategoria:Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (III Rzeczpospolita)]]
[[Kategoria:Wykładowcy uczelni we Wrocławiu]]
[[Kategoria:Wykładowcy uczelni we Wrocławiu]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1964]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1964]]
[[Kategoria:Ludzie urodzeni w Strzegomiu]]

Wersja z 00:12, 13 sie 2016

Krzysztof Szwagrzyk
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 lutego 1964
Strzegom

Zawód, zajęcie

historyk

Narodowość

 Polska

Pracodawca

Instytut Pamięci Narodowej

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Krzysztof Szwagrzyk (ur. 15 lutego 1964 w Strzegomiu) – polski historyk, doktor habilitowany, nauczyciel akademicki.

Życiorys

Dysertację pt. Obraz konspiracyjnych organizacji niepodległościowych działających na Dolnym Śląsku w latach 1945–1956 w świetle akt sądowych byłego Wojskowego Sądu Rejonowego we Wrocławiu obronił 19 czerwca 1996 w Instytucie Historycznym na Wydziale Nauk Historycznych i Pedagogicznych Uniwersytetu Wrocławskiego uzyskując stopień naukowy doktora nauk humanistycznych w zakresie historii ze specjalnością historia najnowsza[1]. W 2007 habilitował się na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Zielonogórskiego[2]. Jest profesorem nadzwyczajnym Dolnośląskiej Szkoły Wyższej[3], naczelnikiem Oddziałowego Biura Edukacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej we Wrocławiu, a także pełnomocnikiem Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej ds. poszukiwań miejsc pochówku ofiar terroru komunistycznego[4].

Prowadzi poszukiwania osób zamordowanych w okresie stalinowskim od 2003, kiedy to na polu 81 A Cmentarza Osobowickiego we Wrocławiu ekshumowano szczątki kpt. Włodzimierza Pawłowskiego[5]. Kieruje pracami ekshumacyjnymi w Kwaterze na Łączce na warszawskim Wojskowym Cmentarzu na Powązkach (rozpoczęte 23 lipca 2012), na Służewcu oraz Cmentarzu Bródnowskim w Warszawie. Zespół pod jego kierunkiem prowadził prace poszukiwawcze m.in. na Cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu, w Dworzysku w powiecie nyskim[6][7], w Białymstoku[8], Rzeszowie[9][10][11], na Cmentarzu Garnizonowym w Gdańsku[12] i wielu innych miejscach. Obecnie ofiary są identyfikowane również w Polskiej Bazie Genetycznej Ofiar Totalitaryzmów.

Został członkiem Kapituły Honorowej Nagrody im. Danuty Siedzikówny „Inki”[13].

Wybrane publikacje

  • Listy do Bieruta. Prośby o ułaskawienie z lat 1946-1956, Wrocław 1995.
  • Golgota wrocławska 1945-1956, Wrocław 1996.
  • Winni? Niewinni? Dolnośląskie podziemie niepodległościowe (1945-1956) w świetle dokumentów sądowych, Wrocław 1999.
  • Jaworzno. Historia więzienia dla młodocianych więźniów politycznych 1951-1955, Warszawa-Wrocław 1999.
  • Zbrodnie w majestacie prawa, Warszawa 2000.
  • Straceni na Dolnym Śląsku 1945-1956, Wrocław-Rzeszów 2002.
  • Skazani na karę śmierci przez Wojskowy Sąd Rejonowy we Wrocławiu (1946-1955) (redakcja), Wrocław 2002.
  • Prawnicy czasu bezprawia. Sędziowie i prokuratorzy wojskowi w Polsce 1944-1956, Kraków-Wrocław 2005.
  • Aparat bezpieczeństwa w Polsce. Kadra kierownicza, Tom I, 1944-1956 (red. naukowa), Warszawa 2005.
  • Twarze wrocławskiej bezpieki. Obsada stanowisk kierowniczych Urzędu Bezpieczeństwa i Służby Bezpieczeństwa we Wrocławiu 1945-1990 (współredaktorzy: Tomasz Balbus, Paweł Piotrowski), Wrocław 2006.
  • Jaroszów. Ośrodek Pracy Więźniów – Więzienie (1950-1965), Wrocław 2006.
  • Aparat bezpieczeństwa w Polsce. Kadra kierownicza, Tom III, 1975-1990 (red. naukowa), Warszawa 2008.
  • Kryptonim "mordercy" (sprawa ppor. Mieczysława Bujaka): studium prowokacji i terroru, Wrocław 2009.
  • Twarze dolnośląskiej bezpieki : obsada kierowniczych stanowisk Urzędu Bezpieczeństwa i Służby Bezpieczeństwa na Dolnym Śląsku 1945-1990. Informator personalny (współredaktorzy: Paweł Piotrowski, Wojciech Trębacz), Wrocław 2010.
  • Urząd Bezpieczeństwa na Dolnym Śląsku 1944-1956. Z badań nad organizacją i działalnością aparatu bezpieczeństwa (współredaktor: Robert Klementowski), Wrocław 2012.
  • Więzienia i obozy na Dolnym Śląsku (1945-1956). Przewodnik, Wrocław 2013.

Filmografia

W 2007 był konsultantem historycznym w filmach dokumentalnych „Epitafium 169” i „Oskarżenie”. Na podstawie scenariusza pt. „Golgota wrocławska 1945-1956”, napisanego przez niego wspólnie z Piotrem Kokocińskim w 1996, powstał w 2008 spektakl telewizyjny „Golgota Wrocławska[14][15]. Był także autorem krótkometrażowego filmu dokumentalnego pt. Najwyższa niesprawiedliwość z 2006, dotyczącego uwięzienia franciszkanina o. Andrzeja Deptucha. Ponadto wystąpił w filmach dokumentalnych pt. Kwatera Ł (2013)[16] i Dzieci Kwatery „Ł” (2014)[17], poruszających temat prac ekshumacyjnych w tzw. Kwaterze na Łączce.

Odznaczenia, wyróżnienia i nagrody

  1. {{{osoba}}}, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB).
  2. Nadanie stopnia naukowego doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie historii, Wydział Humanistyczny Uniwersytetu Zielonogórskiego
  3. a b Nagrody im. Jerzego Ślaskiego dla profesorów Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
  4. Kolejni bohaterowie – ofiary terroru komunistycznego – odzyskują tożsamość
  5. Poszukiwania IPN Włodzimierz Pawłowski>
  6. Opolskie: odnaleziono szczątki partyzantów
  7. W Dworzysku odkryto szczątki żołnierzy NSZ?
  8. Prof. Krzysztof Szwagrzyk o odkrytych w Białymstoku grobach: "Obszar jest wyjątkowo trudny (...) pracowaliśmy w pobliżu dawnej świniarni i psiarni, przy płocie więziennym"
  9. Rafał Pasztelański: Setki mogił w katowni UB w Rzeszowie. Wśród ofiar żołnierze wyklęci i działacze niepodległościowi. tvp.info, 2015-09-03. [dostęp 2015-11-11].
  10. IPN poszukuje szczątków Żołnierzy Wyklętych w Rzeszowie. Prof. Szwagrzyk: Jesteśmy to winni bohaterom naszej wolności. telewizjarepublika.pl, 2015-09-04. [dostęp 2015-11-11].
  11. Rzeszów – zespół IPN odnalazł prawdopodobnie kolejne ofiary komunizmu. radiomaryja.pl, 2015-09-08. [dostęp 2015-11-11].
  12. Zakończenie drugiego etapu pracy zespołu prof. Krzysztofa Szwagrzyka na Cmentarzu Garnizonowym w Gdańsku. ipn.gov.pl, 2015-07-31. [dostęp 2015-11-11].
  13. Nagroda im. Danuty Siedzikówny „Inki” za rok 2015. fundacjaak.pl. [dostęp 2015-11-11].
  14. Krzysztof Szwagrzyk w bazie filmpolski.pl
  15. Rozmowa z Krzysztofem Szwagrzykiem (serwis e-teatr.pl)
  16. Kwatera Ł. filmpolski.pl. [dostęp 2015-11-11].
  17. Dzieci Kwatery „Ł”. filmpolski.pl. [dostęp 2015-11-11].
  18. M.P. z 2008 r. nr 5, poz. 59
  19. Prestiżowe wyróżnienie dla trzech profesorów UKSW. uksw.edu.pl, 2010-01-30. [dostęp 2013-11-22]. (pol.).
  20. Wręczenie nagród im. Jerzego Ślaskiego
  21. Krzysztof Szwagrzyk wyróżniony na festiwalu Niepokorni Niezłomni Wyklęci. niezalezna.pl, 2013-09-22. [dostęp 2015-11-11].
  22. Zarząd Ruchu Społecznego im. Lecha Kaczyńskiego przyznał Nagrodę prof. Krzysztofowi Szwagrzykowi
  23. Nagroda Człowieka Wolności przyznana!. wsieci.pl, 28 grudnia 2013. [dostęp 2 stycznia 2014].
  24. Ludzie Roku 2013 "Gazety Polskiej": Viktor Orbán i Krzysztof Szwagrzyk. niezalezna.pl, 1 stycznia 2014. [dostęp 2 stycznia 2014].
  25. Nagrody Instytutu Józefa Piłsudskiego. polskieradionyc.com, 2014-06-09. [dostęp 2015-11-11].
  26. Dr hab. Krzysztof Szwagrzyk nagrodzony przez Instytut Piłsudskiego w Ameryce – Nowy Jork. ipn.gov.pl, 2014-06-06. [dostęp 2015-11-11].
  27. Odznaczenia z okazji Narodowego Święta Niepodległości. prezydent.pl, 2015-11-11. [dostęp 2015-11-11].
  28. Prezydent powołał członków Kapituły Orderu Orła Białego oraz Kapituły Orderu Odrodzenia Polski. prezydent.pl. [dostęp 2016-08-12].