Silvana Mangano: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Fiszka (dyskusja | edycje)
Redaktorzy
19 977 edycji
m drobne merytoryczne, wikizacja
Fiszka (dyskusja | edycje)
Redaktorzy
19 977 edycji
m drobne redakcyjne
Linia 4: Linia 4:
|opis grafiki = Silvana Mangano w filmie ''Tama na Pacyfiku'' (1958)
|opis grafiki = Silvana Mangano w filmie ''Tama na Pacyfiku'' (1958)
|prawdziwe imię i nazwisko =
|prawdziwe imię i nazwisko =
|data urodzenia = [[21 kwietnia]] [[1930]]
|data urodzenia = [[21 kwietnia]] [[1930 w filmie|1930]]
|miejsce urodzenia = [[Rzym]] {{Państwo|ITA}}
|miejsce urodzenia = [[Rzym]] {{Państwo|ITA}}
|data śmierci = [[16 grudnia]] [[1989]]
|data śmierci = [[16 grudnia]] [[1989 w filmie|1989]]
|miejsce śmierci = [[Madryt]] {{Państwo|ESP}}
|miejsce śmierci = [[Madryt]] {{Państwo|ESP}}
|zawód =
|zawód =

Wersja z 07:55, 15 lut 2017

Silvana Mangano
Ilustracja
Silvana Mangano w filmie Tama na Pacyfiku (1958)
Data i miejsce urodzenia

21 kwietnia 1930
Rzym Włochy

Data i miejsce śmierci

16 grudnia 1989
Madryt Hiszpania

Współmałżonek

Dino De Laurentiis
(1949–1988 rozwód)

Silvana Mangano (ur. 21 kwietnia 1930 w Rzymie, zm. 16 grudnia 1989 w Madrycie) – włoska aktorka filmowa.

Była tancerką i modelką. W 1946 wygrała konkurs Miss Rzymu, by rok później wziąć udział w konkursie Miss Włoch (tytuł ten zdobyła inna przyszła gwiazda włoskiego kina - Lucia Bosé).

Debiutowała na ekranie w 1946, ale gwiazdą stała się dzięki filmowi Gorzki ryż (1949) Giuseppe De Santisa. Film wyprodukował Dino De Laurentiis, przyszły mąż Silvany, wówczas początkujący producent, który wkrótce stał się jedną z najbardziej wpływowych postaci w branży filmowej. Kariera Silvany nabrała również dzięki niemu zawrotnego tempa.

Początkowo występowała w dość lekkim repertuarze, w którym eksponowano zwłaszcza jej nieprzeciętną urodę i kobiece kształty. Z czasem zaczęła wyzwalać się ze swojego wizerunku seksbomby i stała się cenioną aktorką dramatyczną. Grała w filmach najwybitniejszych reżyserów włoskiego kina: Vittoria De Siki (Złoto Neapolu, Sąd ostateczny), Piera Paolo Pasoliniego (Król Edyp, Teoremat), Alberta Lattuady (Anna), Maria Monicellego (Wielka wojna), Luchina Viscontiego (Śmierć w Wenecji, Ludwig, Portret rodzinny we wnętrzu).

Wybrana filmografia

Linki zewnętrzne

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Silvana_Mangano&oldid=48538221”