Juliusz Kłos: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Realizacje: drobne merytoryczne |
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje) m Piotr Skarga - poprawa linkowań plus dr. red. |
||
| Linia 17: | Linia 17: | ||
== Życiorys == |
== Życiorys == |
||
Od 1920 był profesorem [[Uniwersytet Wileński|Uniwersytetu Stefana Batorego]]. Był dziekanem wydziału sztuk pięknych. W latach 1920–1929 kierował katedrą architektury. Później wykładał historię architektury. Zajmował się rekonstrukcją dziedzińca [[Piotr Skarga |
Od 1920 był profesorem [[Uniwersytet Wileński|Uniwersytetu Stefana Batorego]]. Był dziekanem wydziału sztuk pięknych. W latach 1920–1929 kierował katedrą architektury. Później wykładał historię architektury. Zajmował się rekonstrukcją dziedzińca [[Piotr Skarga|Piotra Skargi]] [[Uniwersytet Wileński|Uniwersytetu Stefana Batorego]]. Przeprojektował budynki Uniwersytetu Stefana Batorego, by umożliwić ich wykorzystanie jako sale wykładowe i gabinety oraz odsłonił krużganki. |
||
Badał podziemia [[Bazylika archikatedralna św. Stanisława Biskupa i św. Władysława w Wilnie|Katedry Świętego Stanisława]], gdzie w 1931 roku odkrył wraz z prof. Lorentzem grób króla Aleksandra Jagiellończyka. Badał i inwentaryzował architektoniczne zabytki północno-wschodniej części kraju, i je fotografował. Tworzył albumy. Materiały te są obecnie przechowywane w archiwach muzeów. Opracował przewodnik po Wilnie (wydany w 1923, 1929 i 1937). |
Badał podziemia [[Bazylika archikatedralna św. Stanisława Biskupa i św. Władysława w Wilnie|Katedry Świętego Stanisława]], gdzie w 1931 roku odkrył wraz z prof. Lorentzem grób króla Aleksandra Jagiellończyka. Badał i inwentaryzował architektoniczne zabytki północno-wschodniej części kraju, i je fotografował. Tworzył albumy. Materiały te są obecnie przechowywane w archiwach muzeów. Opracował przewodnik po Wilnie (wydany w 1923, 1929 i 1937). |
||
| Linia 36: | Linia 36: | ||
[[Plik:Brasłaŭ, Kalonija. Браслаў, Калёнія (XX).jpg|mały|lewo|Kolonia urzędnicza w Brasławiu, budynki w [[Styl zakopiański|stylu zakopiańskim]]]] |
[[Plik:Brasłaŭ, Kalonija. Браслаў, Калёнія (XX).jpg|mały|lewo|Kolonia urzędnicza w Brasławiu, budynki w [[Styl zakopiański|stylu zakopiańskim]]]] |
||
== |
== Publikacje == |
||
* ''Wilno. Przewodnik krajoznawczy Juliusza Kłosa, Prof. Uniwersytetu St. Batorego. Wydanie trzecie poprawione po zgonie autora'', Wilno 1937. |
* ''Wilno. Przewodnik krajoznawczy Juliusza Kłosa, Prof. Uniwersytetu St. Batorego. Wydanie trzecie poprawione po zgonie autora'', Wilno 1937. |
||
Wersja z 00:45, 24 maj 2017
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie | |
Juliusz Kłos (ur. 8 sierpnia 1881 w Warszawie, zm. 5 stycznia 1933 w Wilnie) – polski architekt, historyk architektury, profesor Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie.
Życiorys
Od 1920 był profesorem Uniwersytetu Stefana Batorego. Był dziekanem wydziału sztuk pięknych. W latach 1920–1929 kierował katedrą architektury. Później wykładał historię architektury. Zajmował się rekonstrukcją dziedzińca Piotra Skargi Uniwersytetu Stefana Batorego. Przeprojektował budynki Uniwersytetu Stefana Batorego, by umożliwić ich wykorzystanie jako sale wykładowe i gabinety oraz odsłonił krużganki.
Badał podziemia Katedry Świętego Stanisława, gdzie w 1931 roku odkrył wraz z prof. Lorentzem grób króla Aleksandra Jagiellończyka. Badał i inwentaryzował architektoniczne zabytki północno-wschodniej części kraju, i je fotografował. Tworzył albumy. Materiały te są obecnie przechowywane w archiwach muzeów. Opracował przewodnik po Wilnie (wydany w 1923, 1929 i 1937).
Zmarł na atak serca w drodze z pracy do domu. Pochowany został na Cmentarzu Na Rossie.
Realizacje
- Juliusz Kłos jest autorem osiedla urzędniczego zaprojektowanego w Brasławiu i Duniłowiczach w okresie II Rzeczypospolitej. Osiedle zostało zabudowane kilkurodzinnymi domkami w jednym stylu pośród zieleni na wzór miasta-ogrodu.
- Zaprojektował kryptę-mauzoleum pod katedrą w Wilnie
- kościół w Mieżanach
- kompleks koszar w Berezweczu
- Zaprojektował loggie na Wydziale Sztuk Pięknych wznoszącą się od strony Ogrodu Bernardyńskiego w Wilnie
- remont i restauracja kościoła św. Ignacego Loyoli w Wilnie
- Zaprojektował hełmy na kościele Trynitarzy w Wilnie
- Przebudował Teatr Reduta na Pohulance
- Prowadził wykopaliska archeologiczne podziemi barbakanu przed Ostrą Bramą oraz baszty na Górze Zamkowej.
- Prowadził nadzór nad restauracją Ostrej Bramy, kościoła św. Teresy w Wilnie, prezbiterium kościoła Bernardynów, dziedzińca Skargi na Uniwersytecie w Wilnie.
.jpg)
Publikacje
- Wilno. Przewodnik krajoznawczy Juliusza Kłosa, Prof. Uniwersytetu St. Batorego. Wydanie trzecie poprawione po zgonie autora, Wilno 1937.
Bibliografia
- Hanna Krzyżanowska, Kłos Juliusz, [w:] Polski słownik biograficzny konserwatorów zabytków, red. Henryk Kondziela, Hanna Krzyżanowska, z. 2, Poznań, Wyd. Poznańskie 2006, ISBN 83-7177-416-8.