Cyrograf dojrzałości: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m clean up, replaced: [[Honor (pojęcie moralne) → [[Honor (etyka) |
m →top: bot usuwa podwójne wyróżnienie we wstępie |
||
| Linia 28: | Linia 28: | ||
| www = |
| www = |
||
}} |
}} |
||
'''Cyrograf dojrzałości''' – polski [[film fabularny]] w reżyserii [[Jan Łomnicki|Jana Łomnickiego]] z [[1967 w filmie|1967]] (premiera filmu miała miejsce trzy lata później). |
|||
Scenariusz filmu przygotował [[Jerzy Krzysztoń (pisarz)|Jerzy Krzysztoń]] na podstawie własnego opowiadania pod tym samym tytułem, którego było częścią zbioru ''Złote gody'' z 1964<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.wiez.pl/miesiecznik/;s,miesiecznik_szczegoly,id,360,art,8547|tytuł=Więź. Czerwiec 1964|opublikowany=wiez.pl|język=pl|data dostępu=2013-05-01}}</ref>. |
Scenariusz filmu przygotował [[Jerzy Krzysztoń (pisarz)|Jerzy Krzysztoń]] na podstawie własnego opowiadania pod tym samym tytułem, którego było częścią zbioru ''Złote gody'' z 1964<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.wiez.pl/miesiecznik/;s,miesiecznik_szczegoly,id,360,art,8547|tytuł=Więź. Czerwiec 1964|opublikowany=wiez.pl|język=pl|data dostępu=2013-05-01}}</ref>. |
||
Wersja z 15:42, 25 cze 2017
| Gatunek | |
|---|---|
| Rok produkcji |
1967 |
| Data premiery | |
| Kraj produkcji | |
| Język |
polski |
| Czas trwania |
51 min |
| Reżyseria | |
| Scenariusz | |
| Główne role | |
| Muzyka | |
| Zdjęcia | |
| Scenografia | |
| Kostiumy | |
| Montaż | |
| Produkcja | |
| Dystrybucja |
Cyrograf dojrzałości – polski film fabularny w reżyserii Jana Łomnickiego z 1967 (premiera filmu miała miejsce trzy lata później).
Scenariusz filmu przygotował Jerzy Krzysztoń na podstawie własnego opowiadania pod tym samym tytułem, którego było częścią zbioru Złote gody z 1964[1].
Za plenery przy realizacji posłużył Sulejówek i Piotrków Trybunalski. Śpiew w ścieżce dźwiękowej wykonała Wanda Warska (żona kompozytora muzyki do filmu, Andrzeja Kurylewicza).
Głównym bohaterem filmu jest Wiktor z niewielkiego miasta, który właśnie zdał egzamin dojrzałości i skończył 18 lat. Świeżo upieczony maturzysta odczuwa swobodę po zakończeniu nauki i ma zamiar zaznać rozrywki, jednak do tego celu potrzebuje pieniędzy, a mianowicie kwotę 50 złotych. Ojciec odmawia udzielenia mu takiej sumy, zachęcając go do pracy, więc syn wychodzi na miasto szukając źródła. Jego zuchwałość, dobry nastrój, odważne plany i marzenia na przyszłość przeplatają się z refleksyjną obserwacją świata i rozczarowaniem ludźmi. Niezależnie od tego zasadą Wiktora pozostaje honorowość[2].
Obsada
- Jan Englert – Wiktor Lewicki
- Aleksander Fogiel – stolarz Lewicki, ojciec Wiktora
- Wacław Kowalski – nauczyciel Wiktora
- Bohdana Majda – Danuta, żona nauczyciela Wiktora
- Jadwiga Andrzejewska – kwiaciarka przy cmentarzu
- Zdzisław Maklakiewicz – fryzjer Franek
- Krystyna Borowicz – żona fryzjera Franka
- Ewa Lefik – Basia, koleżanka Wiktora
- Barbara Sołtysik – uczennica zegarmistrza
- Lena Wilczyńska – kobieta na dworcu
- Zofia Wilczyńska – sąsiadka Lewickich
- Leonard Andrzejewski – pan Wicek, sprzedawca piwa na dworcu
- Bolesław Bolkowski – reżyser na planie filmu
- Arkadiusz Orłowski – pan Arek, kierownik produkcji filmu
- Janusz Bylczyński – ksiądz
- Janusz Gajos – aktor Janek
- Andrzej Krasicki – barman
- Czesław Piaskowski – żebrak udający niewidomego
- Maciej Rayzacher – kolega Wiktora ćwiczący chodzenie na rękach
- Tadeusz Pluciński – kierowca
- Edward Radulski – aktor Radulski na planie filmu
- Dubbing
- Janina Borońska jako Basia, koleżanka Wiktora (rola Ewy Lefik)
- Marek Piwowski jako pan Arek, kierownik produkcji filmu (rola Arkadiusza Orłowskiego)
- ↑ Więź. Czerwiec 1964. wiez.pl. [dostęp 2013-05-01]. (pol.).
- ↑ Cyrograf dojrzałości. fdb.pl. [dostęp 2013-05-01]. (pol.).
Bibliografia
- Cyrograf dojrzałości w bazie filmpolski.pl
- Cyrograf dojrzałości w bazie Filmweb