Jan Englert
Jan Englert (2015) | |
Imię i nazwisko |
Jan Aleksander Englert |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
11 maja 1943 |
Zawód | |
Współmałżonek |
1. Barbara Sołtysik (rozwód), |
Lata aktywności |
od 1956 |
Zespół artystyczny | |
Teatr Polski im. Arnolda Szyfmana w Warszawie (1964–1969, 1981–1994) Teatr Współczesny w Warszawie (1969–1981) Teatr Narodowy w Warszawie (od 1997) | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() | |
![]() |
Jan Aleksander Englert (ur. 11 maja 1943 w Warszawie) – polski aktor teatralny i filmowy, reżyser teatralny, profesor sztuk teatralnych, pedagog.
Na wielkim ekranie zadebiutował w 1956 rolą Zefira w Kanale Andrzeja Wajdy. Zagrał także w produkcjach: Kazimierza Kutza (Sól ziemi czarnej, Perła w koronie), Janusza Zaorskiego (Baryton), Filipa Bajona (Magnat), Janusza Morgensterna (Kolumbowie, Polskie drogi), Jerzego Antczaka (Noce i dnie), Ryszarda Bera (Lalka) i Jana Łomnickiego (Dom).
W 1964 zadebiutował w teatrze. Od tamtej pory zagrał ponad 150 ról w teatrach stacjonarnych i 200 ról w Teatrze Telewizji[1]. Zagrał w przedstawieniach reżyserów, takich jak m.in. Erwin Axer, Jerzy Kreczmar, Kazimierz Dejmek, Andrzej Łapicki, Maciej Prus i Paweł Passini.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w Warszawie, ale w dzieciństwie wraz z rodziną często zmieniał miejsce zamieszkania; dorastał w Częstochowie, Sosnowcu, Polanicy i Kłodzku, a w 1950 znów zamieszkał w stolicy[2]. Jest starszym bratem reżysera teatralnego i aktora Macieja Englerta. Po rozwodzie rodziców był wychowywany przez matkę i dziadków, z ojcem miał sporadyczny kontakt[3]. Edukację szkolną rozpoczął w wieku sześciu lat[4]. W szkole podstawowej był prześladowany przez starszych kolegów[4].
Jako aktor filmowy zadebiutował w wieku 13 lat rolą łącznika Zefira w filmie Andrzeja Wajdy Kanał (1956)[5]. Będąc nastolatkiem, należał do kółka teatralnego działającego przy Pałacu Kultury i Nauki oraz trenował piłkę nożną w Polonii Warszawa[6]. Po ukończeniu nauki w 37. LO im. Jarosława Dąbrowskiego w Warszawie rozpoczął studia na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie; studiował na jednym roku m.in. Marianem Opanią, Maciejem Damięckim, Andrzejem Zaorskim, Ireną Karel, Barbarą Sołtysik i Jolantą Wołłejko[7]. Po obronie dyplomu w 1964 został aktorem Teatru Polskiego w Warszawie, w którym zadebiutował w roli Groźbego w Balladzie polskiej, dwa miesiące później premierowo zagrał starca w Psie ogrodnika, a poza tym statystował w Balladynie[8]. Po tym, jak w 1966 dyrektorem teatru został Jerzy Kreczmar, zaczął być obsadzany w większych rolach[9]. Zagrał m.in. Heliogabala w Irydionie i Drinkwatera w Nawróceniu kapitana Brassbounda[10]. W tym czasie zagrał także swoje pierwsze role w Teatrze Telewizji, m.in. kelnera w Duecie, bezwzględnego aplikanta w Dekrecie i oficera Fiedotika w Trzech siostrach[11]. W 1968 zagrał większą rolę w TT – Stefana Bielaka w Notesie[12]. Powrócił także na wielki ekran, grając m.in. w Kontrybucji (1967) Jana Łomnickiego[13].
W 1969 zagrał Erwina Malinioka, jednego z głównych bohaterów filmu Sól ziemi czarnej (1970), będącego pierwszą częścią tryptyku śląskiego Kazimierza Kutza, oraz czołgistę Janka Wolnego w radziecko-enerdowsko-polskim serialu Wyzwolenie (1970)[14]. W tym samym roku przeszedł do Teatru Współczesnego, w którym zadebiutował w spektaklu Konflikt, składającym się ze sztuk Metro i Sąsiedzi, a następnie zagrał m.in.: Ryszarda w Pokoju na godziny (1971), Banca w Macbetcie (1972), Leona Węgorzewskiego w Matce (1972), Jermołaja Łopachina w Wiśniowym sadzie (1976), Oficera w Grze snów i Gustawa w Dziadach kowieńskich (1978)[15].
Ogólnopolski rozgłos zyskał w 1970 rolą „Zygmunta” w serialu Janusza Morgensterna Kolumbowie[16]. W 1971 otrzymał od redakcji „Expressu Wieczornego” statuetkę Złotej Maski dla najlepszego aktora polskich filmów historycznych i kostiumowych, a także zagrał w drugiej części tryptyku śląskiego Kazimierza Kutza – Perła w koronie, ponownie wcielając się w postać Erwina Malinioka[17]. Kontynuował występowanie w Teatrze Telewizji, w 1975 zagrał m.in. tytułową rolę w Hamlecie i Don Juanie[18]. W 1975 zagrał Marcina Śniadowskiego w filmie Jerzego Antczaka Noce i dnie[19]. W tym samym roku za rolę jezuity Ricardo Leona Heredii, głównego bohatera filmu Wyło Radewa Dusze stracone, otrzymał nagrodę dla najlepszego aktora na międzynarodowym festiwalu filmowym w Warnie[20]. W 1977 otrzymał Złoty Krzyż Zasługi[21]. Pod koniec lat 70. był członkiem prezydium Związku Zawodowego Aktorów Polskich w Centralnej Radzie Związków Zawodowych, następnie został przewodniczącym warszawskiego oddziału SPATiF-u, a na początku lat 80. objął stanowisko wicepresesa ZASP[22].
W 1981 wyreżyserował Irydiona dla Teatru Telewizji oraz odszedł z Teatru Współczesnego i wrócił do Teatru Polskiego, w którym zagrał m.in.: Piotra M. w Ołtarzu wzniesionym sobie (1981), Konrada w Wyzwoleniu (1982), tytułowego bohatera w Vatzlavie (1982), Krzysztofa w Obłędzie (1983), Pana Młodego w Weselu (1984), Nieuda w Letnim dniu (1984; za rolę otrzymał nagrodę aktorską pierwszego stopnia na Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych we Wrocławiu), Gustawa w Ślubach panieńskich (1984; za rolę otrzymał nagrodę na festiwalu Opolskie Konfrontacje Teatralne w Warszawie), Morisa w Kontrakcie (1987), Bartodzieja w Portrecie (1987), Chlestakowa w Rewizorze (1989), Henryka w Ślubie (1991) i tytułową rolę w Ryszardzie III (1993)[23]. Oprócz tego wyreżyserował dla Teatru Polskiego: Matkę, Bezimienne dzieło i Onych Witkacego, Kordiana Słowackiego i Śluby panieńskie Fredry. Współpracował także z innymi teatrami: w 1990 wyreżyserował spektakl impresaryjny Pan Tadeusz – Kochajmy się…!, a w 1992 za gościnny występ w roli Kaliksta Bałandaszka w spektaklu Oni w Teatrze Powszechnym w Warszawie otrzymał nagrodę na Opolskich Konfrontacjach Teatralnych, a w 1993 wyreżyserował dla Teatru Telewizji: Kurkę Wodną Witkacego i Miesiąc na wsi Turgieniewa[24]. W 1996 odszedł z Teatru Narodowego, jednak występował gościnnie w roli Marka Antoniusza w Juliuszu Cezarze (1996)[25].
W 1997 wystąpił w roli Ferdynanda Lipskiego w filmie Juliusza Machulskiego Kiler[26]. W tym samym roku wyreżyserował Dziady Mickiewicza dla Teatru Telewizji oraz został aktorem Teatru Narodowego, którego od 2003 jest dyrektorem artystycznym[27][28]. Zagrał m.in. gen. Chłopickiego w Nocy listopadowej (1997), hrabiego Henryka w Nie–Boskiej komedii (2002), R w Duszyczce (2004), Tezeusza w Fedrze (2006), Eugeniusza w Weselu (2009), Witolda Gombrowicza w Dowodzie na istnienie drugiego (2014), Sira w Garderobianym (2016) i Wiktora w Sonacie jesiennej (2020)[29]. Wyreżyserował także m.in. Udrękę życia Levina oraz Trzy siostry i Iwanowa Czechowa oraz Dziady Mickiewicza (w 2008 i 2018 z okazji 40– i 50–lecia zdjęcia sztuki z afisza)[30]. Pozostając dyrektorem Teatru Narodowego, zagrał m.in. Paolo w przedstawieniu Grzegorza Jarzyny T.E.O.R.E.M.A.T. (2009) w TR Warszawa[31] oraz wyreżyserował dla Teatru Telewizji m.in. Mewę Czechowa.
W 1989 otrzymał tytuł profesora warszawskiej Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie, w której wcześniej pełnił funkcję dziekana Wydziału Aktorskiego (1981–1987)[32] i rektora (1987–1993, 1996–2002)[33], a od 2002 jest jej wykładowcą. Za jego kadencji rektorskiej odbudowano Teatr Collegium Nobilium i powołano Międzynarodowy Festiwal Szkół Teatralnych. W latach 1992–1993 był również członkiem Rady ds. Kultury przy Prezydencie RP. W 2001 otrzymał tytuł honorowego profesora Rosyjskiej Akademii Sztuki Teatralnej w Moskwie.
W 2013 wyreżyserował jednoaktówkę Nikt mnie nie zna z okazji 50-lecia istnienia Teatru Telewizji[34].
W 2019 otrzymał doktorat honoris causa Państwowej Akademii Sztuki Teatralnej i Filmowej w Sofii oraz odebrał Plakietę Honorową „Świętych Cyryla i Metodego” z rąk prezydenta Rumena Radewa[35]. W tym samym roku był nominowany do antynagrody Węża za „występ poniżej godności” w filmie Michała Kwiecińskiego Miłość jest wszystkim[36].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Kiedy miał 18 lat[37], ożenił się z aktorką Barbarą Sołtysik, z którą ma troje dzieci: syna Tomasza oraz córki - bliźniaczki Katarzynę i Małgorzatę. Z drugą żoną, aktorką Beatą Ścibakówną, ma córkę Helenę (ur. 2000), która również jest aktorką[38]. Jego młodszym bratem jest aktor i reżyser teatralny Maciej Englert, bratową aktorka Marta Lipińska, a bratankiem - operator i scenarzysta filmowy Michał Englert.
Filmografia[edytuj | edytuj kod]




Filmy[39] | |||
Rok | Tytuł | Rola | Uwagi |
1956 | Kanał | „Zefir” | debiut filmowy |
1962 | Miłość dwudziestolatków | kolega Basi | niewymieniony w napisach |
1966 | Noc generałów | polski partyzant w brązowej kurtce zeskakujący z balkonu | nie występuje w napisach |
1966 | Marysia i Napoleon | kolega Marysi | niewymieniony w napisach |
1966 | Kontrybucja | Pawełek, brat Anny | |
1966 | Bokser | bokser Kozłowski, członek polskiej drużyny | |
1968 | Hasło Korn | kamerzysta, pracownik kontrwywiadu | niewymieniony w napisach |
1969 | Sól ziemi czarnej | Erwin Maliniok | |
1969 | Wyzwolenie | czołgista Jan Wolny | |
1970 | Wawelski conventus dowódców | Franciszek Zubrzycki „Mały Franek” | film dokumentalny |
1971 | Perła w koronie | Erwin Maliniok | |
1971 | Kłopotliwy gość | członek komisji z elektrowni | |
1972 | Trzeba zabić tę miłość | szef Andrzeja, właściciel warsztatu samochodowego | |
1972 | Poślizg | Marek | |
1972 | Ocalenie | Andrzej Jezierski, współpracownik Adama | |
1973 | Pamiętnik Tadeusza Makowskiego | Tadeusz Makowski | film dokumentalny |
1973 | Nagrody i odznaczenia | chorąży Garstka | |
1975 | Dusze stracone | Ricardo Heredia | |
1975 | Noce i dnie | Marcin Śniadowski, mąż Agnieszki Niechcicówny | |
1975 | Doktor Judym | Tomasz Judym | |
1975 | Czerwone i białe | Edward Ocieski | |
1977 | Sprawa Gorgonowej | aspirant Respond | |
1977 | Akcja pod Arsenałem | Stanisław Broniewski „Stefan Orsza” | |
1978 | Roman i Magda | Grzegorz Klimecki | |
1979 | Ojciec królowej | kawaler de Charentes | |
1980 | Ukryty w słońcu | Janek | |
1980 | Mniejsze niebo | Marek Weber, dziennikarz telewizyjny | |
1981 | Okno | psychiatra, kolega Krzysztofa | |
1982 | Bluszcz | Andrzej, kochanek Kingi | |
1983 | Stan wewnętrzny | Jerzy, konstruktor łodzi, były mąż Ewy | |
1983 | Soból i panna | Stanisław Pucewicz | |
1983 | Marynia | Hipolit Apolinary Maszko | |
1984 | W starym dworku, czyli niepodległość trójkątów | Ryszard Korbowski | |
1984 | Baryton | Froelich, kuzyn Sophie | |
1985 | Rajska jabłoń | Jan Cichocki, prowizor w aptece męża Amelki, jej kochanek | |
1986 | Weryfikacja | Janusz Malicki, kierownik działu w redakcji „Tygodnika” | |
1986 | Magnat | Conrad, syn Hansa Heinricha | |
1987 | W klatce | dyrektor firmy polonijnej, sąsiad Władysława | |
1988 | Piłkarski poker | prezes „Czarnych” | |
1988 | Dziewczynka z hotelu Excelsior | playboy | |
1990 | Superwizja | Joachim | |
1992 | Wielka wsypa | Jarek Bronko vel Branicki | |
1992 | Białe małżeństwo | Wincenty, ojciec dziewcząt | |
1993 | Komedia małżeńska | Wiktor Kozłowski, mąż Marii | |
1994 | Śmierć w płytkiej wodzie | Dobos | |
1994 | Szczur | Jarek Bronko vel Branicki | także scenariusz i dialogi |
1995 | Pestka | Sewer, wspólnik Borysa | |
1996 | Wirus | komisarz Kujawa, ojciec Józka | |
1997 | Kiler | senator Ferdynand Lipski | |
1997 | Ciemna strona Wenus | Max Rosner | |
1998 | Złoto dezerterów | major „Jeremi” | |
1999 | Kiler-ów 2-óch | senator Ferdynand Lipski | |
2000 | Świąteczna przygoda | anioł Śmierć | |
2001 | Pieniądze to nie wszystko | prowadzący galę small-biznesu | |
2002 | Superprodukcja | występuje w roli samego siebie | |
2006 | S@motność w sieci | klient Marka | |
2006 | Bezmiar sprawiedliwości | mecenas Paweł Boś, adwokat Kutra | |
2007 | Katyń | generał | |
2008 | Skorumpowani | Witold Burzyński | |
2008 | Lejdis | Jan Korbowicz, ojciec „Korby” | |
2009 | Tatarak | doktor, mąż Marty | |
2009 | Popiełuszko. Wolność jest w nas | profesor | |
2013 | Tajemnica Westerplatte | podpułkownik Wincenty Sobociński | |
2013 | Ambassada | Oskar Reiter, stryj Przemka | |
2014 | Bogowie | profesor Wacław Sitkowski, szef Religi | |
2015 | Obce niebo | adwokat | |
2015 | Droga do Rzymu | lekarz | |
2018 | Miłość jest wszystkim | aktor August Szwarc, ojciec Krysi | |
2019 | II koncert na wiolonczelę i orkiestrę | sędzia | film krótkometrażowy |
2021 | To musi być miłość | Tadeusz | |
2021 | Dziewczyny z Dubaju | ojciec Bartka |
Produkcje telewizyjne[39] | |||
Rok | Tytuł | Rola | Uwagi |
1964 | Kandyd | żołnierz | spektakl telewizyjny |
1965 | Zapiski majora Pycia | chorąży | spektakl telewizyjny |
1965 | Stanisław i Bogumił | brat Paweł | spektakl telewizyjny |
1965 | Podziemny front | Marcin, żołnierz AL | serial telewizyjny, odcinki: 1, 2, 5 |
1966 | Śluby panieńskie | Albin | spektakl telewizyjny |
1966 | Stawka większa niż życie | podporucznik WP | spektakl telewizyjny, odcinek: 10 |
1966 | Duet | kelner | spektakl telewizyjny |
1967 | Wdowa po pułkowniku | chłopak | spektakl telewizyjny |
1967 | Pieniacz | Leander | spektakl telewizyjny |
1967 | Pajęczyna | oficer | spektakl telewizyjny |
1967 | Ojciec | Nojd | spektakl telewizyjny |
1967 | Nie igra się z miłością | wieśniak | spektakl telewizyjny |
1967 | Dekret | aplikant | spektakl telewizyjny |
1967 | Cyrograf dojrzałości | Wiktor Lewicki | film telewizyjny |
1968 | Stawka większa niż życie | Tadek | serial telewizyjny, odcinek: 9 |
1968 | Notes | Stefan Bielak | spektakl telewizyjny |
1968 | Eurydyka | Mateusz | spektakl telewizyjny |
1969 | Niewidzialna kochanka | Don Luis | spektakl telewizyjny |
1969 | Makbet | Malcolm, syn Duncana | spektakl telewizyjny |
1969 | Kryptonim Maks | Janik | spektakl telewizyjny |
1969 | Epilog norymberski | doktor G. Gilbert, psychiatra sądowy rozmawiający z oskarżonymi | spektakl telewizyjny |
1969 | Całe życie Sabiny | Jan | spektakl telewizyjny |
1970 | Złota kareta | Timosza | spektakl telewizyjny |
1970 | Umarłem, aby żyć | dr Leśniak | spektakl telewizyjny |
1970 | Pan generał | Dawid Edward Mendigales | spektakl telewizyjny |
1970 | Moralność pani Dulskiej | Zbyszko Dulski | spektakl telewizyjny |
1970 | Mała ankieta | redaktor Bilewicz | spektakl telewizyjny |
1970 | Kolumbowie | Zygmunt | serial telewizyjny, odcinki: 1, 2, 3, 4, 5 |
1970 | Epilog norymberski | doktor G. Gilbert, psychiatra sądowy rozmawiający z oskarżonymi | film telewizyjny |
1971 | Przyjdzie taki pod sam dom i ... | Tom Rhodes | spektakl telewizyjny |
1971 | Kwiaty dla matki | Marcin | spektakl telewizyjny |
1971 | Fantazy | Jan | spektakl telewizyjny |
1971 | Demon | Demon | spektakl telewizyjny |
1972 | Pod własnym dachem | Tom Midway | spektakl telewizyjny |
1972 | Lucy Crown | Tony | spektakl telewizyjny |
1972 | Kordian i cham | Kazimierz Deczyński | spektakl telewizyjny |
1972 | Dama pikowa | Hermann Naumow | film telewizyjny z cyklu „Klasyka światowa” |
1972 | Diabelski zawód | Dawid | spektakl telewizyjny |
1973 | Beatryks Cenci | Giano Giani | spektakl telewizyjny |
1973 | Akwarium 2 | reporter radiowy | spektakl telewizyjny |
1973 | Akcja V | porucznik Stanisław Jończyk | spektakl telewizyjny, odcinki: 1, 2, 3, 4, 5, 6 |
1974 | S.O.S. | porucznik J. Jasło | serial telewizyjny, odcinki: 1, 5, 6, 7 |
1974 | Hamlet | Hamlet | spektakl telewizyjny |
1974 | Dwoje bliskich obcych ludzi | Maciek Bobrowski, mąż Barbary | film telewizyjny |
1974 | Don Juan czyli kamienny gość | Don Juan | spektakl telewizyjny |
1975 | Wieczór trzech króli | Orsino | spektakl telewizyjny |
1975 | Ucieczka z Betlejemu | Wielgut | spektakl telewizyjny |
1975 | Nora | Torwald Helmer | spektakl telewizyjny |
1976 | Sidła | Julek | spektakl telewizyjny |
1976 | Próba generalna | Jack | spektakl telewizyjny |
1976-1977 | Polskie drogi | Jerzy, członek AK, kochanek Miszczykowej | serial telewizyjny, odcinek: 4, 7, 8 |
1976 | Mistrz zawsze traci | kominiarz | film telewizyjny z cyklu |
1976 | Mieszczanie | Nił | spektakl telewizyjny |
1976 | Kto daje | Artur | spektakl telewizyjny |
1976 | Hotel pod poległym alpinistą | Simon Simonet | spektakl telewizyjny |
1977 | Noce i dnie | Marcin Śniadowski, mąż Agnieszki Niechcicówny | serial telewizyjny, odcinki: 8, 9, 10 |
1977 | Lalka | Mraczewski, subiekt w sklepie Wokulskiego | serial telewizyjny, odcinki: 1, 3, 4, 9 |
1978 | Życie na gorąco | Charles Clermont, pracownik Komisji Narkotyków ONZ | serial telewizyjny, odcinek: 7 |
1978 | Rodzina Połanieckich | Hipolit Apolinary Maszko | serial telewizyjny, odcinki: 1-7 |
1978 | Justyna | reżyser Tadeusz, partner Teresy | film telewizyjny |
1978 | Filomena Marturano | Ricardo | spektakl telewizyjny |
1979 | Największa świętość | Michaj Gruja | spektakl telewizyjny |
1979 | Klątwa | ksiądz | spektakl telewizyjny |
1979 | Fircyk w zalotach | Fircyk | spektakl telewizyjny |
1979 | Dzień przyjazdu, dzień odjazdu | Prokopienko | spektakl telewizyjny |
1980 | Wielki człowiek | Billy | spektakl telewizyjny |
1980-2000 | Dom | Rajmund Wrotek | serial telewizyjny, odcinki: 1-6, 8-25 |
1981 | Wesele | dziennikarz | spektakl telewizyjny |
1981 | W agonii | Ivan Kriżowec | spektakl telewizyjny |
1981 | Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy | hrabia Maciej Mielżyński, przyjaciel Marcinkowskiego | serial telewizyjny, odcinki: 3, 4, 5 ,6 |
1982 | Dzień jego powrotu | Ksawery Ilecki | spektakl telewizyjny |
1984 | Ziarno fotografii | Piotr | film telewizyjny |
1984 | Hania | doktor Staś | film telewizyjny |
1984 | 5 dni z życia emeryta | Stanisław Bzowski, ojciec Adama | film telewizyjny |
1985 | Śluby panieńskie czyli magnetyzm serca | Gustaw | spektakl telewizyjny |
1985 | Gorące ślady | Heinrich | serial telewizyjny |
1986 | Zmiennicy | aktor Wojciech Rawicz | serial telewizyjny, odcinki: 5, 12 |
1986 | Biała wizytówka | Conrad von Teuss, syn Hansa Heinricha | serial telewizyjny, odcinki: 3, 4, 5, 6 |
1987 | Rzeka kłamstwa | January Strzembosz | serial telewizyjny, odcinki: 5, 7 |
1988 | Tym razem żegnaj na zawsze | prokurator | spektakl telewizyjny |
1988 | Mistrz i Małgorzata | Kajfasz, arcykapłan Judei | serial telewizyjny, odcinek: 1 |
1989 | Vatzlav | Vatzlav | spektakl telewizyjny |
1989 | Szczególny dzień | Gabriele | spektakl telewizyjny |
1989 | Pokój na godziny | Ryszard | spektakl telewizyjny |
1989 | Modrzejewska | Feliks Benda, brat Modrzejewskiej | serial telewizyjny, odcinki: 1, 2, 3, 4, 6, 7 |
1989 | Kontrakt | Moris | spektakl telewizyjny |
1990 | Portret | Bartodziej | spektakl telewizyjny |
1992 | Polowanie na karaluchy | On | spektakl telewizyjny |
1992 | Pelikan | zięć | spektakl telewizyjny |
1993 | Viva Espana | Steve | spektakl telewizyjny |
1993 | Sztuka przekładu | Wiktor Bielajew | spektakl telewizyjny |
1993 | Amadeusz | cesarz Józef II | spektakl telewizyjny |
1994 | Uciekła mi przepióreczka | Przełęcki | spektakl telewizyjny |
1994 | Trzy szkice miłosne | On | spektakl telewizyjny |
1994 | Testament Szekspira | doktor Hall | spektakl telewizyjny |
1994 | Rozdział drugi | Leo Schneider | spektakl telewizyjny |
1994 | Nieprzyjaciel | Filip | spektakl telewizyjny |
1994 | Na dnie | Waśka Piepieł | spektakl telewizyjny |
1994 | Kordian | car | spektakl telewizyjny |
1994 | Fotel na biegunach | Oswald | spektakl telewizyjny |
1994 | Dama kameliowa | Alexandre Dumas (syn) | film telewizyjny |
1994 | Aszantka | Edmund Łoński | spektakl telewizyjny |
1995 | Siostra | Hubert | spektakl telewizyjny |
1995–1998 | Matki, żony i kochanki | Jerzy Lipert, były chłopak Wiktorii | serial telewizyjny |
1995 | Madame Modjeska | James O’Neill | spektakl telewizyjny |
1996 | Życie Galileusza | Galileusz | spektakl telewizyjny |
1996 | Zabawa w morderstwo | Brian | spektakl telewizyjny |
1996 | Podróż | Jan | spektakl telewizyjny |
1996 | Pigmalion | profesor Higgins | spektakl telewizyjny |
1996 | Ekstradycja 2 | Kowalski | serial telewizyjny, odcinki: 1, 8, 9 |
1997 | Wilki w nocy | prokurator | spektakl telewizyjny |
1997 | Stan po zapaści | docent | spektakl telewizyjny |
1997 | Sława i chwała | Stanisław Huby, ojciec Huberta | serial telewizyjny, odcinki: 5, 6 |
1997 | Poczta | doktor | spektakl telewizyjny |
1997 | Heldenplatz. Plac bohaterów | Łukasz | spektakl telewizyjny |
1998 | Ukryty śmiech | Harry | spektakl telewizyjny |
1998 | Siedlisko | dziekan, przyjaciel Kalinowskiego | serial telewizyjny |
1998 | Ekstradycja 3 | Kowalski | serial telewizyjny, odcinki: 1, 2 |
1998 | Cesarski szaleniec | car Aleksander | spektakl telewizyjny |
1999 | Randka z diabłem | prokurator Wesoły | spektakl telewizyjny |
1999 | Od czasu do czasu | Julian | spektakl telewizyjny |
1999 | Herbatka u Stalina | lord Astor | spektakl telewizyjny |
2000 | Ostatnie kwadry | syn | spektakl telewizyjny |
2000 | Golden Joe | ojciec | spektakl telewizyjny |
2001 | Zazdrość | Leszek Stawiski | spektakl telewizyjny |
2001 | Miasteczko | mecenas Adam Pietras | serial telewizyjny, odcinki: 41, 42, 43, 44, 45, 46, 47, 50, 53, 55, 57, 58, 59, 60 |
2001 | Beatryks Cenci | kardynał Orsini | spektakl telewizyjny |
2002 | Święta wiedźma | Roland | spektakl telewizyjny |
2002 | Oszuści | Howard, mąż Grace | spektakl telewizyjny |
2002 | Lord Jim | J.C. | spektakl telewizyjny |
2003 | Siła komiczna | Chandler | spektakl telewizyjny |
2003 | Na dobre i na złe | Jerzy Różański | serial telewizyjny, odcinek: 141 |
2003 | Komedia na dworcu | Cherles | spektakl telewizyjny |
2003 | 19. południk | ambasador Niemiec | spektakl telewizyjny |
2004 | Duszyczka | R | spektakl telewizyjny |
2004 | Adwokat i róże | mecenas Wilcher | spektakl telewizyjny, także reżyseria |
2005 | Pieniądze i przyjaciele | Conrad | spektakl telewizyjny |
2005 | Juliusz Cezar | Juliusz Cezar | spektakl telewizyjny, także reżyseria |
2006 | Umarli ze Spoon River | John M. Church | spektakl telewizyjny |
2006 | S@motność w sieci | klient Marka | serial telewizyjny |
2006 | Oficerowie | Zenon Kaliński, właściciel stacji „TV Max”, ojciec Alicji Szymczyszyn | serial telewizyjny, odcinki: 1-13 |
2006 | Bezmiar sprawiedliwości | mecenas Paweł Boś, adwokat Kutra | serial telewizyjny, odcinki: 1, 2, 3, 4 |
2007 | Pseudonim Anoda | Kazimierz Rodowicz, ojciec Jana | spektakl telewizyjny |
2007 | Błądzenie | Witold III, Sobowtór, Cesarz | spektakl telewizyjny |
2008 | Skorumpowani | Witold Burzyński | serial telewizyjny |
2008 | Hamlet Stanisława Wyspiańskiego | Król - Makbet | spektakl telewizyjny, także reżyseria |
2008 | Czas honoru | rotmistrz Czesław Konarski, ojciec Władka i Michała | serial telewizyjny, odcinki: 1-13 |
2009 | Sprawiedliwi | profesor Kaniewski, szef Stefana | serial telewizyjny, odcinki: 1, 2, 5, 6 |
2009−2013 | Popiełuszko. Wolność jest w nas | profesor | serial telewizyjny |
2010 | Komedia romantyczna | Mundial | spektakl telewizyjny |
2011 | Układ warszawski | Antoni Rylski „Łapa”, stryj Marka | serial telewizyjny |
2012 | Tango | Eugeniusz | spektakl telewizyjny |
2012−2013 | Przepis na życie | Michał Drzewiecki | serial telewizyjny, odcinki: 37-40, 42-46, 48-65 |
2012 | Next-Ex | Eustachy | spektakl telewizyjny |
2014 | Przygoda | Péter Kádár, profesor medycyny | spektakl telewizyjny, także reżyseria i scenariusz |
2015 | Rybka canero | profesor Stefan Vogel | spektakl telewizyjny |
2016 | Mąż i żona | hrabia Wacław | spektakl telewizyjny, także reżyseria i scenariusz |
2017 | Śluby panieńskie | Radost | spektakl telewizyjny, także reżyseria i opracowanie tekstu |
2018 | Paradiso | Kazimierz Orsza | spektakl telewizyjny |
2018 | Młody Piłsudski | car Aleksander II | serial telewizyjny, odcinek: 1 |
2018 | Lato | doktor | spektakl telewizyjny, także reżyseria i scenariusz |
2018 | Kwiaty polskie. Fragmenty | spektakl telewizyjny, także reżyseria i scenariusz | |
2018–2019 | Diagnoza | Oliwier Krynicki | serial telewizyjny |
2019 | W małym dworku | Diapanazy Nibek | spektakl telewizyjny, także reżyseria i scenariusz |
2019 | Inkarno | profesor | spektakl telewizyjny |
2019 | Hamlet | Duch Ojca Hamleta | spektakl telewizyjny |
2020 | Mały zgon | prokurator | serial telewizyjny, odcinki: 8, 9 |
2021 | Chyłka. Oskarżenie | prokurator Stanisław Bauman | serial telewizyjny, odcinki: 1, 3, 4, 5, 6 |
Dubbing | |||
Rok | Tytuł | Rola | Uwagi |
1971 | Unkas – ostatni Mohikanin | David Gamut | |
1976 | Dusze stracone | Ricardo Heredia | |
1976 | Kto się boi Virginii Woolf? | Nick | |
1996 | Sommersby | John Robert Sommersby | |
1998 | Miłość i wojna | Domenico Caracciolo | |
2011 | Killzone 3 | kapitan ISA Jason Narville |
Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2001)[40]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1988)[potrzebny przypis]
- Złoty Krzyż Zasługi (1997)[potrzebny przypis]
- Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2005)[41]
- Odznaka Zasłużony Działacz Kultury (1977)[potrzebny przypis]
Nagrody[edytuj | edytuj kod]
- Nagroda Ministra Kultury i Sztuki II stopnia za wybitne kreacje aktorskie (1989)[potrzebny przypis]
- Nagroda im. Aleksandra Zelwerowicza – przyznawana przez redakcję miesięcznika „Teatr” – za sezon 1993/1994[potrzebny przypis]
- Super Wiktor (1999)[potrzebny przypis]
- Nagroda im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego za osiągnięcia aktorskie i reżyserskie oraz konsekwentne budowanie modelu Teatru Narodowego (2008)[potrzebny przypis]
- Nagroda im. Cypriana Kamila Norwida za reżyserię dramatu Udręka życia w Teatrze Narodowym w Warszawie (2012)[potrzebny przypis]
- Nagroda im. Cypriana Kamila Norwida w kategorii: Teatr (2012)[potrzebny przypis]
- Nagroda Gustaw za szczególne zasługi dla środowiska teatralnego (2014)[42]
- Ikona Polskiego Kina za całokształt twórczości artystycznej przyznana w Kołobrzegu podczas Suspense Film Festival (2018)[43]
- Nagroda Złotego Hipolita (2019)[44]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Englert i Drecka 2021 ↓, s. 210–211.
- ↑ Englert i Drecka 2021 ↓, s. 17–19.
- ↑ Englert i Drecka 2021 ↓, s. 27–28, 38–39.
- ↑ a b Englert i Drecka 2021 ↓, s. 22.
- ↑ Englert i Drecka 2021 ↓, s. 23.
- ↑ Englert i Drecka 2021 ↓, s. 48–49.
- ↑ Englert i Drecka 2021 ↓, s. 45, 58.
- ↑ Englert i Drecka 2021 ↓, s. 54, 67–68, 70, 74.
- ↑ Englert i Drecka 2021 ↓, s. 75.
- ↑ Englert i Drecka 2021 ↓, s. 75, 105.
- ↑ Englert i Drecka 2021 ↓, s. 79, 83.
- ↑ Englert i Drecka 2021 ↓, s. 79–80.
- ↑ Englert i Drecka 2021 ↓, s. 94.
- ↑ Englert i Drecka 2021 ↓, s. 87–88, 117.
- ↑ Englert i Drecka 2021 ↓, s. 66, 77, 99, 101, 104–106, 139, 223.
- ↑ Englert i Drecka 2021 ↓, s. 114.
- ↑ Englert i Drecka 2021 ↓, s. 137–138.
- ↑ Englert i Drecka 2021 ↓, s. 118–119, 128–131.
- ↑ Englert i Drecka 2021 ↓, s. 86.
- ↑ Englert i Drecka 2021 ↓, s. 92.
- ↑ Englert i Drecka 2021 ↓, s. 137.
- ↑ Englert i Drecka 2021 ↓, s. 165, 167, 171.
- ↑ Englert i Drecka 2021 ↓, s. 130, 172–181, 201, 205, 212–216, 224, 227.
- ↑ Englert i Drecka 2021 ↓, s. 237, 263.
- ↑ Englert i Drecka 2021 ↓, s. 232.
- ↑ Englert i Drecka 2021 ↓, s. 239–241.
- ↑ Zespół. narodowy.pl. [dostęp 2020-12-15]. (pol.).
- ↑ Englert i Drecka 2021 ↓, s. 291.
- ↑ Englert i Drecka 2021 ↓, s. 226–227, 245, 286–289, 300–301.
- ↑ Englert i Drecka 2021 ↓, s. 211, 273, 283–286.
- ↑ Englert i Drecka 2021 ↓, s. 91, 246–248.
- ↑ Englert i Drecka 2021 ↓, s. 171–172.
- ↑ https://www.kobieta.pl/artykul/jan-englert-buntuje-sie-juz-tylko-prywatnie
- ↑ Englert i Drecka 2021 ↓, s. 84.
- ↑ Englert i Drecka 2021 ↓, s. 91–92.
- ↑ Englert i Drecka 2021 ↓, s. 210.
- ↑ Englert i Drecka 2021 ↓, s. 20.
- ↑ Helena Englert, Filmpolski.pl [dostęp 2021-02-14] (pol.).
- ↑ a b Jan Englert w bazie filmpolski.pl
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 7 listopada 2001 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2002 r. nr 3, poz. 55).
- ↑ Wręczono złote medale „Gloria Artis”. e-teatr.pl, 2005-09-10. [dostęp 2012-12-03].
- ↑ Nagroda Gustawa dla Jana Englerta. e-teatr.pl, 2014-12-18. [dostęp 2014-12-22]. (pol.).
- ↑ marek, Rozdano nagrody 7. Suspense Film Festival. Jan Englert Ikoną Polskiego Kina, „Gminadygowo.pl – portal mieszkańców gminy Dygowo” [dostęp 2018-07-10] (pol.).
- ↑ Telewizja Polska S.A , Złote Hipolity przyznane, poznan.tvp.pl [dostęp 2021-03-17] (pol.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Jan Englert w bazie IMDb (ang.)
- Jan Englert w bazie Filmweb
- Jan Englert w bazie filmpolski.pl
- Jan Englert, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [online] [dostęp 2021-04-09] .
- Jan Englert na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
- Jan Englert w bazie Akademii Polskiego Filmu
- Jan Englert w bazie Ninateka.pl
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kamila Drecka , Jan Englert , Bez oklasków, Wydawnictwo Otwarte, 2021, ISBN 978-83-8135-130-0 .
- Absolwenci Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza
- Laureaci Nagrody Ministra Kultury i Sztuki (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
- Polscy reżyserzy filmowi
- Odznaczeni odznaką „Zasłużony Działacz Kultury”
- Polscy reżyserzy teatralni
- Polscy aktorzy filmowi
- Ludzie urodzeni w Warszawie
- Laureaci Mistrza Mowy Polskiej
- Laureaci nagrody Gustaw
- Laureaci nagrody specjalnej im. Konrada Swinarskiego
- Polscy doktorzy honoris causa uczelni w Bułgarii
- Rektorzy Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza
- Urodzeni w 1943
- Laureaci Nagrody im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego