Andrzej Krasicki

Andrzej Krasicki
Data i miejsce urodzenia	31 października 1918 ; Tarnów
Data i miejsce śmierci	15 stycznia 1996 ; Warszawa
Zawód	aktor
Lata aktywności	1945–1995
	Odznaczenia
	;

Andrzej Krasicki (ur. 31 października 1918 w Tarnowie, zm. 15 stycznia 1996^[1] w Warszawie) – polski aktor filmowy i teatralny, dyrektor teatrów.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Kazimierza. W 1937 zdał maturę w Gimnazjum im. Stanisława Staszica w Warszawie^[2]^[3]. Dyrektor administracyjny teatrów warszawskich: Miejskiego Teatru Dramatycznego (1945–1948), Powszechnego (1949–1951), Młodej Warszawy (1952–1953 i 1955–1957), Polskiego (1953–1955 i 1957–1981), Narodowego – zastępca dyrektora (1983–1990).

W 1979 otrzymał Dyplom Ministerstwa Kultury ZSRR.

Zmarł w Warszawie, pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera AII-13-18)^[4].

Filmografia (wybór)[edytuj | edytuj kod]

Grób Andrzeja Krasickiego
Kapelusz pana Anatola (1957) – kolega z pracy - gość na przyjęciu
Pan Anatol szuka miliona (1958) – sprzedawca w sklepie sportowym
Inspekcja pana Anatola (1959) – sprzedawca w komisie
Krzyżacy (1960) – Hughens
Powrót (1960) – recepcjonista hotelowy
Rok pierwszy (1960) – kierowca oficera UB
Zezowate szczęście (1960) – Witold Kropaczyński, mąż śledzony przez Piszczyka
Czas przeszły (1961) – prokurator na procesie Webera
Kwiecień (1961) – kapelan
Drugi brzeg (1962) – więzień kryminalny
Jadą goście jadą... (1962) – pasażer statku „Batory”
Mężczyźni na wyspie (1962) – główny inżynier
Między brzegami (1962) – letnik
Rodzina Milcarków (1962) – powstaniec
Pasażerka (1963) – delegat komisji międzynarodowej
Barbara i Jan (serial telewizyjny) (1964) – dentysta Stanisław Szubiakiewicz, właściciel nielegalnego kasyna (odc. 7 Willa na przedmieściu)
Panienka z okienka (1964) – admirał Seton
Podziemny front (serial telewizyjny) (1965) – niemiecki kolejarz (odc. 5)
Powrót doktora von Kniprode (1965) – niemiecki generał (odc. 2)
Morderca zostawia ślad (1967) – porucznik Adamski
Westerplatte (1967) – pułkownik Karl Henke, przyjmujący kapitulację
Hasło Korn (1968) – oficer kontrwywiadu
Hrabina Cosel (1968) – sekretarz Furstenberga
Hrabina Cosel (serial telewizyjny) (1968) – sekretarz Furstenberga
Stawka większa niż życie (serial telewizyjny) (1968) – Sturmbannführer Knoch (odc. 16. Akcja „Liść dębu”)
Czterej pancerni i pies (serial telewizyjny) (1969) – generał SS (odc. 13. Zakład o śmierć)
Jak rozpętałem drugą wojnę światową (1969) – kapitan francuskiego statku (cz. 2. Za bronią)
Znicz olimpijski (1969) – porucznik żandarmerii
Tylko umarły odpowie (1969) – jako oficer pionu bezpieczeństwa
Kolumbowie (serial telewizyjny) (1970) – oficer gestapo aresztujący radiotelegrafistów (odc. 3. A jeśli będzie wiosna...)
Przygody psa Cywila (serial telewizyjny) (1970) – profesor–myśliwy (odc. 3. Pościg)
Raj na ziemi (1970) – członek Werwolfu
Prawdzie w oczy (1970) – inspektor
Nie lubię poniedziałku (1971) – członek jury konkursu w „Zachęcie”
Chłopi (serial telewizyjny) (1972) – zarządca we dworze
Kopernik (1972) – zarządca lochów w Ferrarze
Kopernik (serial telewizyjny) (1972) – zarządca lochów w Ferrarze (odc. 1)
Poszukiwany, poszukiwana (1972) – dyrektor muzeum
Droga (serial telewizyjny) (1973) – członek komisji egzaminującej kandydatów do „Mazowsza” (odc. 3. Ostatnich gryzą psy)
Janosik (serial telewizyjny) (1973) – miecznik ze Zbyszyc
Nie ma mocnych (1974) – ksiądz spowiadający Pawlaka
Potop (1974) – Bergman
40-latek (1974–1977) – brydżysta w klubie przyzakładowym (odc. 5), uczestnik odprawy w dyrekcji zjednoczenia (odc. 13)
Kazimierz Wielki (1975) – kanclerz krakowski
Noce i dnie (1975) – Hipolit Niechcic, kuzyn Bogumiła
Dyrektorzy (1975) – inspektor Fedecki
07 zgłoś się (serial telewizyjny) (1976) – właściciel warsztatu samochodowego (odc. 4. 300 tysięcy w nowych banknotach)
Polskie drogi (serial telewizyjny) (1976) – młynarz Heimann, ojciec Johana
Daleko od szosy (serial telewizyjny) (1976) – recepcjonista w warszawskim hotelu
Lalka (serial telewizyjny) (1977) – hrabia, sekundant barona Krzeszowskiego
Sprawa Gorgonowej (1977) – sędzia Ostrega
Śmierć prezydenta (1977) – Antoni Kamieński, minister spraw wewnętrznych
Hallo Szpicbródka, czyli ostatni występ króla kasiarzy (1978) – Garwacki, komisarz policji
Zielona miłość (1978) – przewodniczący zebrania (odc. 3)
Ślad na ziemi (1978) – Kaliski, dyrektor naczelny
Życie na gorąco (serial telewizyjny) (1978) – inżynier Kwiatkowski, kierownik polskiej budowy w Tupanace (odc. 6. Tupanaca)
Sekret Enigmy (1979) – pułkownik Otto Brandt
Dom (serial telewizyjny) (1980–2000) – profesor Curyło, znajomy doktora Lawiny
Kariera Nikodema Dyzmy (serial telewizyjny) (1980) – minister skarbu
Polonia Restituta (1980) – książę Herman Hatzfeld rozmawiający z Józefem Piłsudskim w Berlinie
Zamach stanu (1980) – adwokat Ujazdowski, obrońca w procesie brzeskim
Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy (serial telewizyjny) (1981) – aptekarz Kolski
Znachor (1981) – sędzia
Blisko, coraz bliżej (serial telewizyjny) (1982) – niemiecki proboszcz (odc. 3 i 4)
Bluszcz (1982) – uczestnik sympozjum
Polonia Restituta (serial telewizyjny) (1982) – książę Herman Hatzfeld rozmawiający z Józefem Piłsudskim w Berlinie (odc. 4)
Popielec (serial telewizyjny) (1982) – Dobrowolski
Wielki Szu (1982) – barman
Katastrofa w Gibraltarze (1983) – Franklin Delano Roosevelt, prezydent USA
Pan na Żuławach (serial telewizyjny) (1984) – poseł Bosacki (odc. 1)
Chrześniak (1985) – ksiądz
Przyłbice i kaptury (serial telewizyjny) (1985) – o. Bartłomiej, przeor klasztoru w Koronowie
A żyć trzeba dalej (1986)
Ballada o Januszku (serial telewizyjny) (1987) – ordynator
Rzeczpospolitej dni pierwsze (1988) – Ignacy Daszyński
Pogranicze w ogniu (serial telewizyjny) (1988–1991) – generał Balicki
Gorzka miłość (1989) – książę
Gorzka miłość (serial telewizyjny) (1989) – książę (odc. 1 i 2)
Siwa legenda (1991) – Drucki

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski
Order Sztandaru Pracy II klasy (1986)
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1976)
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1969)
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (11 lipca 1955)^[5]
Złoty Krzyż Zasługi (22 lipca 1953)^[6]
Srebrny Krzyż Zasługi (1952)
Medal 40-lecia Polski Ludowej (1984)
Medal 30-lecia Polski Ludowej (1974)
Medal 10-lecia Polski Ludowej (19 stycznia 1955)^[7]
Brązowy Medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju” (1975)
Medal Towarzystwa Przyjaźni Polsko Radzieckiej (1971)
Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” (1962)
Złota Odznaka Związków Zawodowych

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Nekrologi. wyborcza.pl
↑ Szkoła im. Stanisława Staszica w Warszawie 1906–1950.
↑ Znani absolwenci XIV Liceum Ogólnokształcącego im. Stanisława Staszica w Warszawie [dostęp 2023-10-10].
↑ Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-30].
↑ M.P. z 1955 r. nr 91, poz. 1144 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
↑ M.P. z 1953 r. nr 95, poz. 1316 „za zasługi w pracy zawodowej”.
↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Szkoła im. Stanisława Staszica w Warszawie 1906–1950. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1988, s. 118, 163–164, 207, 514, 586. ISBN 83-06-01691-2.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Andrzej Krasicki w bazie IMDb (ang.)
Andrzej Krasicki w bazie Filmweb
Andrzej Krasicki w bazie filmpolski.pl
Andrzej Krasicki, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2021-04-09] .
Andrzej Krasicki na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”

[1] Nekrologi. wyborcza.pl

[2] Szkoła im. Stanisława Staszica w Warszawie 1906–1950.

[3] Znani absolwenci XIV Liceum Ogólnokształcącego im. Stanisława Staszica w Warszawie [dostęp 2023-10-10].

[4] Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-30].

[5] M.P. z 1955 r. nr 91, poz. 1144 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.

[6] M.P. z 1953 r. nr 95, poz. 1316 „za zasługi w pracy zawodowej”.

[7] M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]