Sól potasowa

Sól potasowa

Sól potasowa, sylwinit – skała osadowa, chemiczna, powstała podczas ewaporacji z mórz i słonych jezior. Głównym składnikiem jest chlorek potasu, KCl.

Strącanie się soli następuje, gdy parowanie przewyższa dopływ wody słodkiej do odciętych zatok lub mórz otoczonych pustynnymi lądami. W ten sposób tworzą się osady soli kamiennej, soli glauberskiej, soli potasowych, soli magnezowych, gipsu.

Właściwości

Sól potasowa składa się przede wszystkim z sylwinu i halitu, także z polihalitu, anhydrytu, gipsu, kizerytu, kainitu, karnalitu, epsomitu i minerałów ilastych. Jest podobna pod względem najważniejszych cech do soli kamiennej:

• jest miękka, plastyczna i łatwo rozpuszcza się w wodzie,
• ma drobno- lub średnioziarnistą strukturę
• ma masywną, przeważnie warstwowaną teksturę
• różni się:
  • smakiem (przeważnie gorzki),
  • nieco większą twardością
  • barwą: biała, szara, żółtawa, czerwonawa, niebieskawa, szarozielona, zielonoczerwonawa

W formie granulowanej używana jest jako potasowy nawóz mineralny dla roślin mało wrażliwych na chlorki.

Występowanie

Największe złoża na świecie znajdują się w:

• Rosji – Solikamsk na Uralu, zatoka Kara Bogaz Goł (wschodnie wybrzeże Morza Kaspijskiego)
• Białorusi – Soligorsk
• Kanadzie – prowincja Saskatchewan
• Niemczech – Hanower, Merkers
• W Polsce występuje w cechsztyńskich osadach na Niżu Polskim, m.in. w kujawskich słupach solnych w Inowrocławiu, Wapnie, Kłodawie.

Zobacz też

• mineralogia
• sole potasowe
• sól kuchenna
• sól warzona