Stanisław Ostaszewski: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m zamieniam magiczny ISBN na szablon |
|||
Linia 39: | Linia 39: | ||
Sprawował szereg funkcji honorowych i należał do towarzystw rolniczych. 27 maja 1904 został wybrany członkiem zarządu Powiatowych Kółek Rolniczych w Sanoku<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Zgromadzenie Powiat. Kółek Rolniczych w Sanoku | czasopismo = Gazeta Sanocka | strony = 3 | data = Nr 22 z 29 maja 1904 | url = http://sanockabibliotekacyfrowa.pl/dlibra/docmetadata?id=365}}</ref>. Był prezesem Towarzystwa Gospodarskiego Jasielskiego, Gorlickiego i Krośnieńskiego. Należał do [[Sodalicja Mariańska|Sodalicji Mariańskiej]]. Był rezerwowym nadporucznikiem [[3 Pułk Ułanów Cesarstwa Austriackiego|3 pułku ułanów w wojsku austriackim]].<ref>niem. Oberleutnant. Był nadporucznikiem od 1 listopada 1891, zob: [https://library.hungaricana.hu/hu/view/Landwehr_1895/?pg=397&layout=s Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1895 (Wien, 1895)]</ref> |
Sprawował szereg funkcji honorowych i należał do towarzystw rolniczych. 27 maja 1904 został wybrany członkiem zarządu Powiatowych Kółek Rolniczych w Sanoku<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Zgromadzenie Powiat. Kółek Rolniczych w Sanoku | czasopismo = Gazeta Sanocka | strony = 3 | data = Nr 22 z 29 maja 1904 | url = http://sanockabibliotekacyfrowa.pl/dlibra/docmetadata?id=365}}</ref>. Był prezesem Towarzystwa Gospodarskiego Jasielskiego, Gorlickiego i Krośnieńskiego. Należał do [[Sodalicja Mariańska|Sodalicji Mariańskiej]]. Był rezerwowym nadporucznikiem [[3 Pułk Ułanów Cesarstwa Austriackiego|3 pułku ułanów w wojsku austriackim]].<ref>niem. Oberleutnant. Był nadporucznikiem od 1 listopada 1891, zob: [https://library.hungaricana.hu/hu/view/Landwehr_1895/?pg=397&layout=s Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1895 (Wien, 1895)]</ref> |
||
Zmarł 30 maja 1915 w Klimkówce<ref>Ilustrowany Kuyer Codzienny, Nr 136, 6 czerwca 1915: ''Dnia 31 maja zmarł w Klimkówce ś.p. Stanisław Ostoja Ostaszewski, syn ś.p. Teofila i Emmy z hr. Załuskich, pozostawiając żonę i czworo małoletnich dzieci. Zmarły był wzorem obywatela, pilnym i dobrym gospodarzem, opiekunem i przyjacielem swego ludu, dla którego całe życie usilnie pracował.''</ref> Z małżeństwa z Anielą z Sękowskich (1882-1937) pozostawił syna [[Józef Feliks Ostaszewski|Józefa (1904-1989)]] i trzy córki: Marię (Rodich-Laskowską), [[Zofia Tarnowska z Ostaszewskich|Zofię (Tarnowską)]] i [[Izabella Zielińska|Izabellę (Zielińską)]]. W 2016 roku został opublikowany dziennik jego żony, Anieli z Sękowskich Ostaszewskiej, napisany w latach 1914-1915 <ref>Aniela Ostaszewska, ''Dziennik Klimkówka 2 VIII 1914 – 24 IV 1915. Dwór Ostaszewskich. Galicyjski epizod z wielkiej wojny'', opr. Krzysztof Sołtysik, wyd. Ruthenus, 2016, ISBN |
Zmarł 30 maja 1915 w Klimkówce<ref>Ilustrowany Kuyer Codzienny, Nr 136, 6 czerwca 1915: ''Dnia 31 maja zmarł w Klimkówce ś.p. Stanisław Ostoja Ostaszewski, syn ś.p. Teofila i Emmy z hr. Załuskich, pozostawiając żonę i czworo małoletnich dzieci. Zmarły był wzorem obywatela, pilnym i dobrym gospodarzem, opiekunem i przyjacielem swego ludu, dla którego całe życie usilnie pracował.''</ref> Z małżeństwa z Anielą z Sękowskich (1882-1937) pozostawił syna [[Józef Feliks Ostaszewski|Józefa (1904-1989)]] i trzy córki: Marię (Rodich-Laskowską), [[Zofia Tarnowska z Ostaszewskich|Zofię (Tarnowską)]] i [[Izabella Zielińska|Izabellę (Zielińską)]]. W 2016 roku został opublikowany dziennik jego żony, Anieli z Sękowskich Ostaszewskiej, napisany w latach 1914-1915 <ref>Aniela Ostaszewska, ''Dziennik Klimkówka 2 VIII 1914 – 24 IV 1915. Dwór Ostaszewskich. Galicyjski epizod z wielkiej wojny'', opr. Krzysztof Sołtysik, wyd. Ruthenus, 2016, {{ISBN|9788375304367}}</ref> |
||
Wersja z 22:53, 14 cze 2018
Ostoja | |
Rodzina | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Ojciec | |
Matka | |
Żona |
Aniela z Sękowskich |
Dzieci |
Maria Laskowska |
Stanisław Ostaszewski herbu Ostoja (ur. 30 września 1862 we Wzdowie, zm. 30 maja 1915 w Klimkówce) – przemysłowiec, wynalazca i promotor nowoczesnych technologii; hodowca; organizator towarzystw hodowlanych.
Życiorys
Był synem Teofila (1807-1889) i Emmy z Załuskich (1831-1912). Odziedziczył rodzinny majątek w Klimkówce, gdzie w w 1905 posiadał we wsi obszar 516,9 ha[1], a w 1911 posiadał 509 ha[2]
Scharakteryzowany w pamiętnikach wybitnego chemika, prof. Kazimierza Klinga, jako człowiek o "umyśle na wskroś twórczym, pionierskim, wynalazczym"[3] był inicjatorem i sponsorem nowatorskich przedsięwzięć. W swoim majątku w Klimkówce uruchomił eksperymentalną produkcję węgla aktywnego, produktu który miał stać się podstawą rozwoju nowoczesnych gałęzi przemysłu (według Klinga miała to być pierwsza na świecie fabryka tej substancji). Do spółki z kanadyjskim przemysłowcem Williamem Henrym McGarvey'em (1843-1914) zbudował w Klimkówce jedną z pierwszych kopalni ropy naftowej. Jego majątek był wysoko uprzemysłowiony. Założył w nim m.in. fabrykę nawozów sztucznych (superfosforatu kostnego).
Po ukończeniu studiów prawa w Krakowie, a następnie studiów rolnictwa w Halle, rozwinął z talentem aktywność hodowlaną. Jego osiągnięcia w rolnictwie były wyróżniane na wystawach krajowych i zagranicznych, a jego konie wygrywały biegi na wielu torach wyścigowych.
Sprawował szereg funkcji honorowych i należał do towarzystw rolniczych. 27 maja 1904 został wybrany członkiem zarządu Powiatowych Kółek Rolniczych w Sanoku[4]. Był prezesem Towarzystwa Gospodarskiego Jasielskiego, Gorlickiego i Krośnieńskiego. Należał do Sodalicji Mariańskiej. Był rezerwowym nadporucznikiem 3 pułku ułanów w wojsku austriackim.[5]
Zmarł 30 maja 1915 w Klimkówce[6] Z małżeństwa z Anielą z Sękowskich (1882-1937) pozostawił syna Józefa (1904-1989) i trzy córki: Marię (Rodich-Laskowską), Zofię (Tarnowską) i Izabellę (Zielińską). W 2016 roku został opublikowany dziennik jego żony, Anieli z Sękowskich Ostaszewskiej, napisany w latach 1914-1915 [7]
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Alojzy Zielecki, Życie gospodarcze, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995. s. 405.
- ↑ Skorowidz powiatu sanockiego wydany na podstawie dat zebranych w roku 1911. Sanok: 1911, s. 10.
- ↑ Ostaszewski Stanisław (1862-1915) w: Ziemianie polscy XX wieku. Słownik biograficzny. Część 11, Warszawa 2016, s. 51-56, oraz Kazimierz Kling, "Pamiętniki", Biblioteka Ossolineum, sygn. 17800
- ↑ Zgromadzenie Powiat. Kółek Rolniczych w Sanoku. „Gazeta Sanocka”, s. 3, Nr 22 z 29 maja 1904.
- ↑ niem. Oberleutnant. Był nadporucznikiem od 1 listopada 1891, zob: Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1895 (Wien, 1895)
- ↑ Ilustrowany Kuyer Codzienny, Nr 136, 6 czerwca 1915: Dnia 31 maja zmarł w Klimkówce ś.p. Stanisław Ostoja Ostaszewski, syn ś.p. Teofila i Emmy z hr. Załuskich, pozostawiając żonę i czworo małoletnich dzieci. Zmarły był wzorem obywatela, pilnym i dobrym gospodarzem, opiekunem i przyjacielem swego ludu, dla którego całe życie usilnie pracował.
- ↑ Aniela Ostaszewska, Dziennik Klimkówka 2 VIII 1914 – 24 IV 1915. Dwór Ostaszewskich. Galicyjski epizod z wielkiej wojny, opr. Krzysztof Sołtysik, wyd. Ruthenus, 2016, ISBN 978-83-7530-436-7
Bibliografia
- Aftanazy Roman: Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej. T. VIII Województwo ruskie: ziemia przemyska i sanocka. Wrocław: Ossolineum, 1995. ISBN 83-04-04238-X (t. 8), ISBN 83-04-03701-7 (całość).
- Ziemianie polscy XX wieku. Słownik biograficzny. Cz. 11. Warszawa: Wydawnictwo DiG, 2016, s. 51-56. ISBN 978-83-7181-961-2.
- Marcin Rosołowski, Stanisław Ostaszewski - nafciarz i przemysłowiec galicyjski, opr. we współpracy z Fundacją XX. Czartoryskich