Józef Przyborowski: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Zamieniam Szablon:Przypisy-lista na Szablon:Przypisy |
m wstawiam Szablon:Kontrola autorytatywna |
||
Linia 33: | Linia 33: | ||
* [http://encyklopedia.pwn.pl/haslo/3963789/przyborowski-jozef.html Przyborowski Józef] – hasło w encyklopedii PWN |
* [http://encyklopedia.pwn.pl/haslo/3963789/przyborowski-jozef.html Przyborowski Józef] – hasło w encyklopedii PWN |
||
* [http://mojecmentarze.blogspot.com/2015/06/jozef-przyborowski.html Grób Józefa Przyborowskiego] na Starych Powązkach w Warszawie |
* [http://mojecmentarze.blogspot.com/2015/06/jozef-przyborowski.html Grób Józefa Przyborowskiego] na Starych Powązkach w Warszawie |
||
{{Kontrola autorytatywna}} |
|||
{{SORTUJ:Przyborowski, Józef}} |
{{SORTUJ:Przyborowski, Józef}} |
Wersja z 15:01, 12 sie 2018
Józef Tomasz Przyborowski | |
Data i miejsce urodzenia |
7 marca 1823 roku |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
13 maja 1896 roku |
Zawód, zajęcie |
Józef Tomasz Przyborowski (ur. 7 marca 1823 w Gałęzewie, zm. 13 maja 1896 w Warszawie) – polski filolog, archiwista, bibliotekarz, numizmatyk i archeolog. Profesor Szkoły Głównej Warszawskiej.
Życiorys
Był synem burgrabiego grodzkiego w Przedeczu Kazimierza Przyborowskiego oraz Marcjanny z domu Waliszewskiej[1]. W 1843 roku ukończył gimnazjum w Trzemesznie. Był także absolwentem studiów filologicznych we Wrocławiu. Uczył łaciny, greki i języka polskiego: w latach 1852–1854 w gimnazjum w Trzemesznie, a w latach 1854–1863 w poznańskim gimnazjum Marii Magdaleny. W Poznaniu pełnił również w latach 1857–1863 obowiązki archiwisty akt dawnych. Dysponując bogatym źródłem materiałów, publikował studia z dziedziny literatury, historii i numizmatyki w „Tygodniku Poznańskim”, „Ateneum” i „Bibliotece Warszawskiej”[2].
W 1862 roku w Szkole Głównej został profesorem języka polskiego i historii literatury polskiej i był w niej do 1869 roku wykładowcą oraz naczelnym bibliotekarzem Biblioteki Głównej. W latach 1871–1887 był lektorem języka niemieckiego po przekształceniu uczelni w uniwersytet rosyjski. W Bibliotece Zamoyskich był bibliotekarzem od roku 1872 do końca życia. Redagował w latach 1874–1882 „Wiadomości Archeologiczne”, a razem z Janem Aleksandrem Karłowiczem oraz Adamem Antonim Kryńskim zainicjował redagowanie Słownika języka polskiego. Zmarł 13 maja 1896 roku w Warszawie. Żonaty z Marianną Scholz od roku 1853[2].
Głównie poświęcał się studiom archeologicznym i językowym. W Poznaniu w 1861 roku wydał rozprawę z dziedziny gramatyki historii Vetustissima adiectivorum linquae polonae declinatio, monumentis ineditis illustrata. Współredaktor jubileuszowego wydania Dzieł wszystkich Jana Kochanowskiego w tomach 1-3, a wydanego w latach 1884–1886 oraz autor książki Wiadomości o życiu i pismach J. Kochanowskiego wydanego w Poznaniu w 1857 roku. Był autorem publikacji o literaturze staropolskiej. Badał osady wydmowe, a także opisał krzemienne grociki igiełkowe[2].
Przypisy
- ↑ Józef Tomasz Przyborowski, [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. XXIX, Instytut Historii PAN/Narodowy Instytut Audiowizualny, 1986 [dostęp 2017-06-29] .
- ↑ a b c Wielkopolski Słownik Biograficzny. Antoni Gąsiorowski, Jerzy Topolski (red.). Warszawa-Poznań: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1981, s. 598. ISBN 83-01-02722-3.
Linki zewnętrzne
- Przyborowski Józef – hasło w encyklopedii PWN
- Grób Józefa Przyborowskiego na Starych Powązkach w Warszawie