Jefim Bogolubow: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
Linia 48: Linia 48:
* {{partie|id=10614}}
* {{partie|id=10614}}
* [http://www.mjae.com/bogoljubov.html Efim Bogoljubov raconté par Emil Diemer] {{lang|fr}}
* [http://www.mjae.com/bogoljubov.html Efim Bogoljubov raconté par Emil Diemer] {{lang|fr}}

{{Kontrola autorytatywna}}


{{DEFAULTSORT:Bogolubow, Jefim}}
{{DEFAULTSORT:Bogolubow, Jefim}}

Wersja z 20:02, 13 sie 2018

{{{imię i nazwisko}}}
ilustracja

Jefim Bogolubow, ros. Ефим Дмитриевич Боголюбов, niem. Efim Bogoljubow (ur. 14 kwietnia 1889 w Stanisławisku na Ukrainie, zm. 18 czerwca 1952 w Tribergu) – niemiecki szachista pochodzenia ukraińskiego, uczestnik meczów o mistrzostwo świata z Aleksandrem Alechinem, arcymistrz od roku 1951.

Życiorys

Jefim Bogolubow, Triberg
(1.4.1889 – 18.6.1952)

Był dwukrotnym mistrzem Rosji, w latach dwudziestych odniósł serię spektakularnych sukcesów w bardzo silnych turniejach szachowych. W 1922 roku wyprzedził Alechina na turnieju w Piszczanach, rok później podzielił pierwsze miejsce w Karlowych Warach. Zajął pierwsze miejsce na turnieju w Moskwie w 1925 roku, wyprzedzając m.in. Emanuela Laskera, Jose Raula Capablankę i Akibę Rubinsteina. Na turnieju w Bad Kissingen (1928) w pokonanym polu pozostawił Capablankę i Maksa Euwego.

W 1926 roku Bogolubow pozostał w Niemczech odmawiając powrotu do ZSRR, był drugim po Alechinie wielkim szachowym dysydentem. Na olimpiadzie szachowej w Pradze w 1931 roku był już liderem reprezentacji Niemiec, wynikiem (+9 -1 =7) zdobył srebrny medal na pierwszej szachownicy. Doskonałe występy w międzynarodowych turniejach doprowadziły go do meczów o mistrzostwo świata, w których musiał jednak uznać wyższość ówczesnego mistrza świata Alechina. Pierwszy mecz w 1929 roku zakończył się porażką Bogolubowa (+5 -11 = 9), w rewanżu w 1934 padł wynik (+3 -8 =15).

Wniósł duży wkład w rozwój teorii debiutów, jego nazwisko nosi obrona, która powstaje po posunięciach 1.d4 Sf6 2.c4 e6 3.Sf3 Gb4+.

Według systemu Chessmetrics, najwyższy ranking osiągnął w styczniu 1927 r., z wynikiem 2768 punktów zajmował wówczas pierwsze miejsce na świecie[1].

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne