Vallabhbhai Jhaverbhai Patel

Vallabhbhai Jhaverbhai Patel

31 października 1949
Data i miejsce urodzenia	31 października 1875 Nadiad
Data i miejsce śmierci	15 grudnia 1950 Mumbaj
Minister spraw wewnętrznych
Okres	od 15 sierpnia 1947 do 15 grudnia 1950
Przynależność polityczna	Indyjski Kongres Narodowy
Poprzednik	powstanie urzędu
Następca	Chakravarthi Rajagopalachari
Odznaczenia

{{Polityk infobox}} Nieoczekiwana grafika: "grafika".

Vallabhbhai Jhaverbhai Patel (gudźarati વલ્લભભાઈ પટેલ; ur. 31 października 1875, zm. 15 grudnia 1950) – indyjski prawnik, polityk i działacz niepodległościowy. Młodszy brat indyjskiego polityka Vithalbhai Patela (1873 – 1933).

W latach 1910–1913 kształcił się w Wielkiej Brytanii. Specjalizował się w prawie karnym. Po powrocie do kraju, przez kilka lat pracował jako adwokat w Allahabadzie. Od 1917 brał udział w ruchu biernego oporu. Wielokrotnie był więziony przez brytyjską administrację kolonialną. Trzykrotnie (1929, 1937 i 1945) kandydował na stanowisko przewodniczącego Indyjskiego Kongresu Narodowego, rywalizując z Nehru. Za każdym razem rezygnował na prośbę Mahatmy Gandhiego. Popierał zachowanie statusu dominium w ramach Wspólnoty Narodów przez Indie. Przychylnie odnosił się do koncepcji utworzenia Pakistanu. W polityce gospodarczej przeciwstawiał się socjalistycznym reformom podejmowanym przez premiera.

W latach 1947–1950 był wicepremierem i ministrem spraw wewnętrznych. Jego największym osiągnięciem było stworzenie trwałego systemu administracyjnego, w tym likwidacja księstw. Jako wpływowy działacz partyjny doprowadził do przekształcenia Kongresu w nowoczesną partię polityczną o sformalizowanych strukturach.

W 1991 został pośmiertnie uhonorowany najwyższym indyjskim odznaczeniem państwowym, Orderem Bharat Ratna.

Bibliografia

• Atlas historyczny PWN, edycja 2004