Jan Świtka (polityk): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m wstawiam Szablon:Kontrola autorytatywna |
kat. |
||
| Linia 45: | Linia 45: | ||
[[Kategoria:Posłowie z okręgu Rzeszów (PRL)]] |
[[Kategoria:Posłowie z okręgu Rzeszów (PRL)]] |
||
[[Kategoria:Urodzeni w 1936]] |
[[Kategoria:Urodzeni w 1936]] |
||
[[Kategoria:Wyższa Szkoła Prawa i Administracji w Przemyślu]] |
|||
[[Kategoria:Wykładowcy uczelni w Polsce]] |
[[Kategoria:Wykładowcy uczelni w Polsce]] |
||
[[Kategoria:Wykładowcy WSPiA Rzeszowskiej Szkoły Wyższej]] |
|||
[[Kategoria:Wykładowcy Wydziału Zamiejscowego Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL w Tomaszowie Lubelskim]] |
[[Kategoria:Wykładowcy Wydziału Zamiejscowego Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL w Tomaszowie Lubelskim]] |
||
Wersja z 23:11, 2 lis 2018
| Data i miejsce urodzenia |
23 czerwca 1936 |
|---|---|
| Poseł I kadencji Sejmu | |
| Okres |
od 25 listopada 1991 |
| Przynależność polityczna | |
| Odznaczenia | |
| |
Jan Eugeniusz Świtka (ur. 23 czerwca 1936 w Majdanie Górnym) – polski naukowiec i polityk, nauczyciel akademicki, profesor KUL, poseł na Sejm X i I kadencji.
Życiorys
Ukończył w 1962 studia na Wydziale Filozoficznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Uzyskał następnie stopień naukowy doktora filozofii, po czym obronił habilitację. Pełnił funkcję dziekana Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, na którym otrzymał tytuł zawodowy magistra prawa w 1966. Zdał również egzamin sędziowski. Zajmował stanowisko profesora KUL, kierownika Katedry Kryminologii i Psychologii Kryminalnej KUL, kuratora Katedry Prawa Karnego i Postępowania Karnego KUL. Został dziekanem seniorem Wydziału Zamiejscowego Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL w Tomaszowie Lubelskim. Zajął się także prowadzeniem wykładów w Wyższej Szkole Prawa i Administracji w Przemyślu.
W 1960 wstąpił do Stronnictwa Demokratycznego, w latach 1981–1988 był członkiem Centralnego Komitetu SD i przewodniczącym Wojewódzkiego Komitetu SD w Rzeszowie. W latach 1989–1993 z ramienia SD sprawował mandat posła na Sejm kontraktowy, następnie na Sejm I kadencji, w którym był jedynym przedstawicielem SD. W wyborach w 1993 bez powodzenia ubiegał się o reelekcję z ramienia Bezpartyjnego Bloku Wspierania Reform[1]. Członek Rady Naczelnej SD (od 2009 nieuznającej przywództwa Pawła Piskorskiego w partii)[2].
Jest honorowym obywatelem Tomaszowa Lubelskiego. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1986).
Wybrane publikacje
- Autorytet i godność służb penitencjarnych a skuteczność metod resocjalizacyjnych (red., 2004)
- Nauczanie papieża Jana Pawła II do więźniów i służb penitencjarnych (red., 2006)
- Osobowość przestępcy a proces resocjalizacji (red., 2005)
- Rola wartości moralnych w procesie socjalizacji i resocjalizacji (red., 2005)
- Społeczno-moralna potrzeba bezpieczeństwa i porządku publicznego (red., 2007)
Przypisy
- ↑ Wyniki wyborów do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 19 września 1993 r. Cz. 1: Wyniki głosowania w okręgach wyborczych, Państwowa Komisja Wyborcza, Warszawa 1993, s. 321
- ↑ Członkowie Rady Naczelnej SD. sdrn.republika.pl.
Bibliografia
- Strona sejmowa posła I kadencji
- Profil na stronie Biblioteki Sejmowej
- {{{osoba}}}, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI).[martwy link]
- Absolwenci Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1944–1989)
- Politycy Bezpartyjnego Bloku Wspierania Reform
- Politycy Stronnictwa Demokratycznego
- Polscy kryminolodzy
- Posłowie na Sejm kontraktowy
- Posłowie z okręgu Rzeszów (PRL)
- Urodzeni w 1936
- Wykładowcy uczelni w Polsce
- Wykładowcy WSPiA Rzeszowskiej Szkoły Wyższej
- Wykładowcy Wydziału Zamiejscowego Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL w Tomaszowie Lubelskim