Stanisław Radziejowski (wojewoda łęczycki): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Bofili (dyskusja | edycje)
123 edycje
Korekta linka
hrvat
Linia 12: Linia 12:
== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
* „Polski Słownik Biograficzny” (tom 30, str. 79)
* „Polski Słownik Biograficzny” (tom 30, str. 79)
* Hr. Seweryn Uruski „Rodzina. Herbarz Szlachty Polskiej” (tom 15, str. 133)
* Hrabia Seweryn Uruski „Rodzina. Herbarz Szlachty Polskiej” (tom 15, str. 133)


== Przypisy ==
== Przypisy ==
Linia 18: Linia 18:


{{Wojewodowie łęczyccy}}
{{Wojewodowie łęczyccy}}

{{SORTUJ:Radziejowski, Stanisław}}
{{SORTUJ:Radziejowski, Stanisław}}

[[Kategoria:Absolwenci i studenci Uniwersytetu w Würzburgu]]
[[Kategoria:Absolwenci i studenci Uniwersytetu w Würzburgu]]
[[Kategoria:Dworzanie Anny Jagiellonki (1523–1596)]]
[[Kategoria:Dworzanie Anny Jagiellonki (1523–1596)]]

Wersja z 13:47, 6 gru 2018

Herb Junosza

Stanisław Radziejowski herbu Junosza (ur. 1575, zm. w grudniu 1637[1]) – wojewoda łęczycki w latach 1628-1637, wojewoda rawski w latach 1618-1628, kasztelan rawski w latach 1611-1618, starosta sochaczewski w 1599 roku, starosta łomżyński w latach 1636-1637[potrzebny przypis], dworzanin królewski, podstoli i dworzanin królowej Anny Jagiellonki.

Syn Michała, wnuk Mikołaja (zm. 1567), kasztelana gostyńskiego, prawnuk Andrzeja (zm. 1517), kasztelana sochaczewskiego i wojewody płockiego. Poślubił kolejno córkę Marka Sobieskiego, kasztelana i wojewody lubelskiego Katarzynę, następnie córkę Jana Piotra Sapiehy, pułkownika królewskiego Krystynę.

Studiował w Würzburgu w 1590 roku[2].

W roku 1598 został wysłany jako delegat pokojowy do Moskwy. W roku 1606 był deputatem do korekty praw, następnie w latach 1617–1618 do Trybunału w Radomiu. Od 1608 roku starosta sochaczewski. Poseł na sejm 1611 roku z ziemi sochaczewskiej[3]. W latach 1613–1618 kasztelan rawski. W latach 1618–1628 wojewoda rawski. Deputat z Senatu na Trybunał Skarbowy Koronny w 1627 roku[4]. W latach 1628–1633 wojewoda łęczycki. W roku 1633 otrzymał dobra majątkowe: Opinogórę.

Synowie Stanisława: Hieronim, podkanclerzy koronny, Mikołaj Kazimierz, kasztelan łęczycki i [[Jan Szczęsny|Jan Szczęsny]], kasztelan wieluński. Córki: Eleonora Eulalia Niszczycka, po mężu kasztelonowa sierpecka; Katarzyna Brochowska, podkomorzyna zakroczymska.

Bibliografia

  • „Polski Słownik Biograficzny” (tom 30, str. 79)
  • Hrabia Seweryn Uruski „Rodzina. Herbarz Szlachty Polskiej” (tom 15, str. 133)

Przypisy

  1. ↑ Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 256.
  2. ↑ Marcin Broniarczyk, Wykształcenie świeckich senatorów w Koronie za Władysława IV, w: Kwartalnik Historyczny, rocznik CXIX, 2012, 2, s. 294.
  3. ↑ Janusz Byliński, Sejm z 1611 roku. W nowym opracowaniu., Wrocław 2016, s. 217.
  4. ↑ Volumina Legum, t. 3, Petersburg 1859, s. 261.
Wojewodowie łęczyccy

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stanisław_Radziejowski_(wojewoda_łęczycki)&oldid=55213487”