Słoweńska Domobrana: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
1 |
m drobne |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Slovensko domobranstvo''' '''(SD)''', [[język niemiecki|niem.]] '''''Slowenische Landeswehr''''' – [[kolaboracja|kolaboracyjna]] formacja pomocnicza o charakterze [[policja|policyjno]]-[[wojsko|wojskowym]], utworzona przez [[Niemcy|Niemców]] po kapitulacji [[Włochy|Włoch]] [[24 września]] [[1943]] r na terenie [[Słowenia|Słowenii]] na bazie oddziałów [[milicja|milicji]] [[antykomunizm|antykomunistycznej]] ([[Prostovoljna protikomunistična milica]]). SD funkcjonowało na podobnych zasadach jak inne oddziały pomocnicze w [[okupacja|okupowanej]] przez Niemców [[Europa|Europie]] podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]], lecz posiadało ograniczoną [[autonomia|autonomię]]. Domobrani wywodzili się ze środowisk [[konserwatyzm|konserwatywnych]], [[klerykalizm|klerykalnych]], [[antykomunizm|antykomunistycznych]] i [[faszyzm|profaszystowskich]], ale w czasie walk nierzadko siłą wcielano ludzi do Słoweńskiego Legionu Obrony Narodowej ('''Slovensko domobransko legijo'''). |
'''Slovensko domobranstvo''' '''(SD)''', [[język niemiecki|niem.]] '''''Slowenische Landeswehr''''' – [[kolaboracja|kolaboracyjna]] formacja pomocnicza o charakterze [[policja|policyjno]]-[[wojsko|wojskowym]], utworzona przez [[Niemcy|Niemców]] po kapitulacji [[Włochy|Włoch]] [[24 września]] [[1943]] r na terenie [[Słowenia|Słowenii]] na bazie oddziałów [[milicja|milicji]] [[antykomunizm|antykomunistycznej]] ([[Prostovoljna protikomunistična milica]]). |
||
SD funkcjonowało na podobnych zasadach jak inne oddziały pomocnicze w [[okupacja|okupowanej]] przez Niemców [[Europa|Europie]] podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]], lecz posiadało ograniczoną [[autonomia|autonomię]]. Domobrani wywodzili się ze środowisk [[konserwatyzm|konserwatywnych]], [[klerykalizm|klerykalnych]], [[antykomunizm|antykomunistycznych]] i [[faszyzm|profaszystowskich]], ale w czasie walk nierzadko siłą wcielano ludzi do Słoweńskiego Legionu Obrony Narodowej ('''Slovensko domobransko legijo'''). |
|||
Odziały SD przysięgały wierność [[III Rzesza|III Rzeszy]], współpracę z [[Schutzstaffel|SS]] i [[policja|policją]] w walce z [[komunizm|komunistami]] o "''słoweńską ojczyznę i wolną Europę''". Żołnierze byli utrzymywani i wyposażani przez Niemców. Na czele SD stał [[generał|gen.]] [[Leon Rupnik]] (szef administracji [[prowincja|prowincji]] [[Ljubljana]] pod okupacją niemiecką w [[1943]] r.) jako szef inspektor ([[1944]]), a następnie [[komendant]] ([[1945]]). Slovensko domobranstvo zorganizowane było początkowo w [[pluton]]y i [[kompania|kompanie]], następnie w [[batalion]]y lub w grupy bojowe ([[język słoweński|słow.]] ''bojna skupina'', [[język niemiecki|niem.]] ''Kampfgruppe''). W kwietniu [[1945]] r. istniało sześć batalionów SD. Liczbę domobrańców ocenia się na 13.500 (zapisanych ok. 17.000). |
Odziały SD przysięgały wierność [[III Rzesza|III Rzeszy]], współpracę z [[Schutzstaffel|SS]] i [[policja|policją]] w walce z [[komunizm|komunistami]] o "''słoweńską ojczyznę i wolną Europę''". Żołnierze byli utrzymywani i wyposażani przez Niemców. Na czele SD stał [[generał|gen.]] [[Leon Rupnik]] (szef administracji [[prowincja|prowincji]] [[Ljubljana]] pod okupacją niemiecką w [[1943]] r.) jako szef inspektor ([[1944]]), a następnie [[komendant]] ([[1945]]). Slovensko domobranstvo zorganizowane było początkowo w [[pluton]]y i [[kompania|kompanie]], następnie w [[batalion]]y lub w grupy bojowe ([[język słoweński|słow.]] ''bojna skupina'', [[język niemiecki|niem.]] ''Kampfgruppe''). W kwietniu [[1945]] r. istniało sześć batalionów SD. Liczbę domobrańców ocenia się na 13.500 (zapisanych ok. 17.000). |
||
| Linia 10: | Linia 12: | ||
W maju [[1945]] r. większość domobrańców opuściła Słowenię i schroniła się na terenie [[Karyntia|Karyntii]], jednakże uciekinierzy zostali wydani przez [[Wielka Brytania|brytyjską]] administrację wojskową w ręce nowego [[komunizm|komunistycznego]] rządu [[Socjalistyczna Federalna Republika Jugosławii|Jugosławii]], a następnie [[rozstrzelanie|rozstrzelani]] (według szacunków około 10,000). [[4 września]] [[1946]] r. jako zdrajcę rozstrzelano także gen. [[Leon Rupnik|Rupnika]]. |
W maju [[1945]] r. większość domobrańców opuściła Słowenię i schroniła się na terenie [[Karyntia|Karyntii]], jednakże uciekinierzy zostali wydani przez [[Wielka Brytania|brytyjską]] administrację wojskową w ręce nowego [[komunizm|komunistycznego]] rządu [[Socjalistyczna Federalna Republika Jugosławii|Jugosławii]], a następnie [[rozstrzelanie|rozstrzelani]] (według szacunków około 10,000). [[4 września]] [[1946]] r. jako zdrajcę rozstrzelano także gen. [[Leon Rupnik|Rupnika]]. |
||
==Zobacz też== |
|||
[[domobrani]], [[Hrvatsko domobranstvo]], [[czetnicy]], [[Milizie volontarie anticomunista]], [[Kolaboracja pod okupacją niemiecką podczas II wojny światowej]] |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
[[Kategoria:Formacje kolaboranckie w służbie Niemiec hitlerowskich]] |
|||
[[en:Slovensko domobranstvo]] |
[[en:Slovensko domobranstvo]] |
||
Wersja z 14:06, 10 sty 2007
Slovensko domobranstvo (SD), niem. Slowenische Landeswehr – kolaboracyjna formacja pomocnicza o charakterze policyjno-wojskowym, utworzona przez Niemców po kapitulacji Włoch 24 września 1943 r na terenie Słowenii na bazie oddziałów milicji antykomunistycznej (Prostovoljna protikomunistična milica).
SD funkcjonowało na podobnych zasadach jak inne oddziały pomocnicze w okupowanej przez Niemców Europie podczas II wojny światowej, lecz posiadało ograniczoną autonomię. Domobrani wywodzili się ze środowisk konserwatywnych, klerykalnych, antykomunistycznych i profaszystowskich, ale w czasie walk nierzadko siłą wcielano ludzi do Słoweńskiego Legionu Obrony Narodowej (Slovensko domobransko legijo).
Odziały SD przysięgały wierność III Rzeszy, współpracę z SS i policją w walce z komunistami o "słoweńską ojczyznę i wolną Europę". Żołnierze byli utrzymywani i wyposażani przez Niemców. Na czele SD stał gen. Leon Rupnik (szef administracji prowincji Ljubljana pod okupacją niemiecką w 1943 r.) jako szef inspektor (1944), a następnie komendant (1945). Slovensko domobranstvo zorganizowane było początkowo w plutony i kompanie, następnie w bataliony lub w grupy bojowe (słow. bojna skupina, niem. Kampfgruppe). W kwietniu 1945 r. istniało sześć batalionów SD. Liczbę domobrańców ocenia się na 13.500 (zapisanych ok. 17.000).
Jednostki domobrańców początkowo uczestniczyło w organizowanych przez Niemców akcjach antypartyzanckich, później podejmowały także samodzielne działania wymierzone w lewicową partyzantkę (NOVJ) na terenie Słowenii.
Większość oddziałów stanowiły jednostki piechoty. Istniały także oddziały artylerii, ale rzadko były używane. Brak było jednostek pancernych (poza kilkoma pociągami pancernymi), mimo że kilkanaście załóg czołgowych odbyło stosowne przeszkolenie w Niemczech. Uzbrojenie i wyposażenie: początkowo głównie włoskie, potem niemieckie, a także wszelkiego rodzaju broń zdobyta na nieprzyjacielu.
W maju 1945 r. większość domobrańców opuściła Słowenię i schroniła się na terenie Karyntii, jednakże uciekinierzy zostali wydani przez brytyjską administrację wojskową w ręce nowego komunistycznego rządu Jugosławii, a następnie rozstrzelani (według szacunków około 10,000). 4 września 1946 r. jako zdrajcę rozstrzelano także gen. Rupnika.
Zobacz też
domobrani, Hrvatsko domobranstvo, czetnicy, Milizie volontarie anticomunista, Kolaboracja pod okupacją niemiecką podczas II wojny światowej