Monastyr Beočin: Różnice pomiędzy wersjami

Monastyr Beočin
Манастир Беочин
	; Kompleks świątynny
Państwo	Serbia
Miejscowość	Beočin
Kościół	Serbski Kościół Prawosławny
Rodzaj klasztoru	monastyr
Eparchia	sremska
Typ monasteru	żeński
Styl	bizantyjsko-serbski z elementami gotyku
Materiał budowlany	kamień
Data budowy	XVI wiek
Data zburzenia	1683-1695
Data reaktywacji	1732-1740
	Położenie na mapie Wojwodiny Monastyr Beočin
	Położenie na mapie Serbii Monastyr Beočin
	45°10′36″N 19°43′20″E/45,176800 19,722300

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 21:43, 6 gru 2020

Monastyr Beočin (Манастир Беочин) – świątynia prawosławna należąca do Serbskiego Kościoła Prawosławnego. Znajduje się u podnóża pasma górskiego Fruška Gora, kilka kilometrów na południe od miejscowości Beočin w Wojwodinie (północna Serbia).

Historia

Nie wiadomo kto i kiedy położył podwaliny pod budowę świątyni. Pierwsze udokumentowane zapiski, w których wspomina się o monastyrze, pochodzą z XVI wieku. W czasie piątej wojny austriacko-osmańskiej (1683-1699) klasztor został prawdopodobnie zniszczony. Odbudowali go mnisi serbscy, którzy przybyli na te tereny pod koniec XVII wieku w ramach wielkiej migracji Serbów, przeprowadzonej przez patriarchę Arsenija III Crnojevicia. Obecna świątynia powstała w latach 1732–1740 w tradycjonalnym stylu bizantyjsko-serbskim z elementami gotyku. Fundatorami klasztoru byli Milovije Milaković wraz ze swoim synem Piotrem, którzy wyłożyli 9000 forintów na odbudowę świątyni. Monastyr w Beočinie jest jedną z nielicznych prawosławnych świątyń Fruškiej Gory, które nie doznały poważnych uszkodzeń w czasie II wojny światowej.

Architektura

Dzisiejszy klasztor stanowi jednonawowy budynek, który usytuowany został w kierunku wschód-zachód. Całość wzniesiono z kamienia, a następnie zabudowano cegłami i otynkowano. Strzelistość konstrukcji, oraz obecność ostrołuków świadczą o wpływach gotyckich. Trzypiętrowa dzwonnica powstawała łącznie 59 lat. Do klasztoru z czasem dobudowano otwarty, barokowy ganek z arkadami oraz portal. Ikonostas pochodzi z połowy XVIII wieku. W skład kompleksu świątynnego wchodzą jeszcze dwie kapliczki, jedna pochodząca z XVIII wieku, a druga wybudowana na początku XX wieku.

Galeria

XX-wieczna kapliczka
Ikonostas świątyni
Monastyr

Bibliografia

@@ Linia 20: / Linia 20: @@
  |data =
  |język =
  |data dostępu =
  |klauzura                 =
  |typ zakonu               = żeński
@@ Linia 36: / Linia 36: @@
  |styl                     = bizantyjsko-serbski z elementami [[gotyk]]u
  |materiał budowlany       = [[kamień (frakcja)|kamień]]
  |data budowy              = [[XVI wiek]]
  |data zamknięcia          =
  |data zburzenia           = 1683-1695
@@ Linia 51: / Linia 51: @@
 == Historia ==
-Nie wiadomo kto i kiedy położył podwaliny pod budowę świątyni. Pierwsze udokumentowane zapiski, w których wspomina się o monastyrze, pochodzą z [[XVI wiek]]u. W czasie [[V wojna austriacko-turecka|piątej wojny austriacko-osmańskiej]] (1683-1699) klasztor został prawdopodobnie zniszczony. Odbudowali go [[mnich|mnisi]] serbscy, którzy przybyli na te tereny pod koniec [[XVII wiek]]u w ramach [[Wielka migracja Serbów|wielkiej migracji Serbów]], przeprowadzonej przez [[patriarcha|patriarchę]] [[Arsenije III Crnojević|Arsenija III Crnojevicia]]. Obecna świątynia powstała w latach 1732-1740 w tradycjonalnym [[styl bizantyjsko-serbski|stylu bizantyjsko-serbskim]] z elementami [[gotyk]]u. Fundatorami klasztoru byli Milovije Milaković wraz ze swoim synem Piotrem, którzy wyłożyli 9000 forintów na odbudowę świątyni. Monastyr w Beočinie jest jedną z nielicznych prawosławnych świątyń Fruškiej Gory, które nie doznały poważnych uszkodzeń w czasie [[II wojna światowa|drugiej wojny światowej]].
+Nie wiadomo kto i kiedy położył podwaliny pod budowę świątyni. Pierwsze udokumentowane zapiski, w których wspomina się o monastyrze, pochodzą z [[XVI wiek]]u. W czasie [[V wojna austriacko-turecka|piątej wojny austriacko-osmańskiej]] (1683-1699) klasztor został prawdopodobnie zniszczony. Odbudowali go [[mnich|mnisi]] serbscy, którzy przybyli na te tereny pod koniec [[XVII wiek]]u w ramach [[Wielka migracja Serbów|wielkiej migracji Serbów]], przeprowadzonej przez [[patriarcha|patriarchę]] [[Arsenije III Crnojević|Arsenija III Crnojevicia]]. Obecna świątynia powstała w latach 1732–1740 w tradycjonalnym [[styl bizantyjsko-serbski|stylu bizantyjsko-serbskim]] z elementami [[gotyk]]u. Fundatorami klasztoru byli Milovije Milaković wraz ze swoim synem Piotrem, którzy wyłożyli 9000 forintów na odbudowę świątyni. Monastyr w Beočinie jest jedną z nielicznych prawosławnych świątyń Fruškiej Gory, które nie doznały poważnych uszkodzeń w czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]].
 == Architektura ==
@@ Linia 65: / Linia 65: @@
 == Bibliografia ==
 * [http://www.manastiri-crkve.com/manastiri/manastir_beocin.htm/ Informacje o historii i architekturze monastyru] {{lang|sr}}
-* [http://spomenicikulture.mi.sanu.ac.rs/spomenik.php?id=462  Informacje o świątyni na stronie Spomenici kulture u Srbiji.rs] {{lang|sr}}
+* [http://spomenicikulture.mi.sanu.ac.rs/spomenik.php?id=462 Informacje o świątyni na stronie Spomenici kulture u Srbiji.rs] {{lang|sr}}
-[[Kategoria:Wojwodina]]
+{{kontrola autorytatywna}}
+[[Kategoria:Okręg południowobacki]]
+[[Kategoria:Monastery Fruškiej gory]]
+[[Kategoria:Eparchia sremska]]