Edmund Biernacki (aktor): Różnice pomiędzy wersjami

Edmund Biernacki
	; Edmund Biernacki (po lewej) i Władysław Hańcza w filmie "Stalowe serca" (1947)
Data i miejsce urodzenia	16 listopada 1886 ; Warszawa
Data i miejsce śmierci	18 czerwca 1974 ; Skolimów
Zawód	aktor
Współmałżonek	Gertruda Biernacka
Lata aktywności	1908 lub 1909 - 1966

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 14:09, 31 gru 2020

Edmund Biernacki (ur. 16 listopada 1886 w Warszawie, zm. 18 czerwca 1974 w Skolimowie) – polski aktor teatralny i filmowy.

Życiorys

Był uczniem warszawskiej Szkoły Aplikacyjnej (1908/1909). W 1908 lub 1909 roku debiutował w Lublinie na scenie teatralnej. W latach 1909-1911 był członkiem zespołu Henryka Czarneckiego, grając we Włocławku, Płocku i Lublinie. Następnie grał w Teatrze Komedii w Płocku (1911-1912) oraz w Teatrze Artystycznym w Kaliszu (1912). W kolejnych latach grał w Lublinie (1912-1913), Wilnie (Teatr Polski na Pohulance, 1913-1914) oraz w Warszawie (Teatr Mały) oraz był członkiem objazdowego zespołu Marii Przybyłko-Potockiej. W latach 1915-1925 ponowie występował w Lublinie (Teatry: Wielki, Żołnierski, Miejski), natomiast w latach 1925-1939 grał na scenach warszawskich (Teatry: im. Wojciecha Bogusławskiego, Narodowy, Letni, Polski, Mały).

Podczas II wojny światowej mieszkał w Warszawie oraz Łodzi, pracując w Państwowym Zakładzie Ubezpieczeń Wzajemnych. Po zakończeniu walk powrócił do pracy scenicznej, występując m.in. w łódzkim Teatrze Wojska Polskiego (1948-1949). Następnie został członkiem zespołu Teatru im. Stefana Żeromskiego w Kielcach i Radomiu, gdzie pracował aż do przejścia na emeryturę we wrześniu 1966 roku. W listopadzie tegoż roku zamieszkał w Domu Artystów Weteranów Scen Polskich w Skolimowie, gdzie zmarł.

Filmografia

Strachy (1938) - sprzedawca w sklepie obuwniczym
Robert i Bertrand (1938) - kasjer na dworcu
Florian (1938) - organista
Geniusz sceny (1939) - chłop w "Niespodziance"
Nawrócony (1947)
Stalowe serca (1948) - Hanzel
Skarb (1948) - urzędnik USC udzielający ślubu Krysi i Witkowi
Za wami pójdą inni (1949) - gość na urodzinach Anny
Czarci żleb (1949)
Przygoda na Mariensztacie (1953) - dozorca budowy
Miasteczko (1958) - Józef Ptasiński
Tysiąc talarów (1959) - Tymoteusz Krupa, przedstawiciel domu starców

Bibliografia

Ryszard Klimczak: Edmund Biernacki (1886 - 1974). dziennikteatralny.pl, 2018-11-17. [dostęp 2020-12-31]. (pol.).

Linki zewnętrzne

Edmund Biernacki w bazie filmpolski.pl

@@ Linia 21: / Linia 21: @@
 == Życiorys ==
-Był uczniem warszawskiej Szkoły Aplikacyjnej (1908/1909). W 1908 lub 1909 roku debiutował w [[Lublin]]ie na scenie teatralnej. W latach 1909-1911 był członkiem zespołu [[Henryk Czarnecki (dyrektor teatrów)|Henryka Czarneckiego]], grając we [[Włocławek|Włocławku]], [[Płock]]u i Lublinie. Następnie grał w Teatrze Komedii w Płocku  (1911-1912) oraz w Teatrze Artystycznym w [[Kalisz]]u (1912). W kolejnych latach grał w Lublinie (1912-1913), [[Wilno|Wilnie]] (Teatr Polski na [[Pohulanka (Wilno)|Pohulance]], 1913-1914) oraz w Warszawie ([[Teatr Mały w Warszawie (1906–1939)|Teatr Mały]]) oraz był członkiem objazdowego zespołu [[Maria Przybyłko-Potocka|Marii Przybyłko-Potockiej]]. W latach 1915-1925 ponowie występował w Lublinie (Teatry: Wielki, Żołnierski, [[Teatr im. Juliusza Osterwy w Lublinie|Miejski]]), natomiast w latach 1925-1939 grał na scenach warszawskich (Teatry: im. Wojciecha Bogusławskiego, [[Teatr Narodowy (Warszawa)|Narodowy]], [[Teatr Letni w Warszawie|Letni]], [[Teatr Polski im. Arnolda Szyfmana w Warszawie|Polski]], Mały).
+Był uczniem warszawskiej Szkoły Aplikacyjnej (1908/1909). W 1908 lub 1909 roku debiutował w [[Lublin]]ie na scenie teatralnej. W latach 1909-1911 był członkiem zespołu [[Henryk Czarnecki (dyrektor teatrów)|Henryka Czarneckiego]], grając we [[Włocławek|Włocławku]], [[Płock]]u i Lublinie. Następnie grał w Teatrze Komedii w Płocku  (1911-1912) oraz w Teatrze Artystycznym w [[Kalisz]]u (1912). W kolejnych latach grał w Lublinie (1912-1913), [[Wilno|Wilnie]] (Teatr Polski na [[Pohulanka (Wilno)|Pohulance]], 1913-1914) oraz w Warszawie ([[Teatr Mały w Warszawie (1906–1939)|Teatr Mały]]) oraz był członkiem objazdowego zespołu [[Maria Przybyłko-Potocka|Marii Przybyłko-Potockiej]]. W latach 1915-1925 ponowie występował w Lublinie (Teatry: Wielki, Żołnierski, [[Teatr im. Juliusza Osterwy w Lublinie|Miejski]]), natomiast w latach 1925-1939 grał na scenach warszawskich (Teatry: [[Teatr im. Wojciecha Bogusławskiego w Warszawie|im. Wojciecha Bogusławskiego]], [[Teatr Narodowy (Warszawa)|Narodowy]], [[Teatr Letni w Warszawie|Letni]], [[Teatr Polski im. Arnolda Szyfmana w Warszawie|Polski]], Mały).
 Podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]] mieszkał w Warszawie oraz [[Łódź|Łodzi]], pracując w [[Powszechny Zakład Ubezpieczeń|Państwowym Zakładzie Ubezpieczeń Wzajemnych]]. Po zakończeniu walk powrócił do pracy scenicznej, występując m.in. w łódzkim [[Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi|Teatrze Wojska Polskiego]] (1948-1949). Następnie został członkiem zespołu [[Teatr im. Stefana Żeromskiego w Kielcach|Teatru im. Stefana Żeromskiego w Kielcach i Radomiu]], gdzie pracował aż do przejścia na emeryturę we wrześniu 1966 roku. W listopadzie tegoż roku zamieszkał w [[Dom Artystów Weteranów Scen Polskich|Domu Artystów Weteranów Scen Polskich w Skolimowie]], gdzie zmarł.