Tadeusz Czechowicz: Różnice pomiędzy wersjami

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Mathiasrex (dyskusja | edycje)
345 374 edycje
kat.
drobne merytoryczne, źródła/przypisy
Linia 24: Linia 24:


W 1959 przystąpił do [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza|Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej]]. W latach 1961–1964 kolejno sekretarz i przewodniczący Zarządu Łódzkiego [[Związek Młodzieży Socjalistycznej (1957–1976)|Związku Młodzieży Socjalistycznej]], a w latach 1963–1964 członek prezydium Zarządu Głównego ZMS. Od 1969 do 1976 był wiceprzewodniczącym Zarządu Głównego Związku Zawodowego Pracowników Przemysłu Włókienniczego, Odzieżowego i Skórzanego. W latach 1976–1977 kierował Ośrodkiem Doskonalenia Kadr Kierowniczych Przemysłu Lekkiego w Łodzi. W 1977 przeszedł do aparatu PZPR, gdzie sprawował funkcję sekretarza Komitetu Łódzkiego PZPR. W latach 1980–1986 był I sekretarzem Komitetu Łódzkiego PZPR. Na IX Nadzwyczajnym Zjeździe PZPR (lipiec 1981) wszedł w skład [[Komitet Centralny Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej|Komitetu Centralnego PZPR]] oraz został wybrany na członka [[Biuro Polityczne KC PZPR|Biura Politycznego KC PZPR]]. W latach 1981–1986 był również przewodniczącym Komisji Młodzieżowej KC PZPR. W Biurze Politycznym KC PZPR zasiadał do lipca 1986, po czym do 1990 był [[ambasador]]em [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej]] na [[Węgry|Węgrzech]].
W 1959 przystąpił do [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza|Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej]]. W latach 1961–1964 kolejno sekretarz i przewodniczący Zarządu Łódzkiego [[Związek Młodzieży Socjalistycznej (1957–1976)|Związku Młodzieży Socjalistycznej]], a w latach 1963–1964 członek prezydium Zarządu Głównego ZMS. Od 1969 do 1976 był wiceprzewodniczącym Zarządu Głównego Związku Zawodowego Pracowników Przemysłu Włókienniczego, Odzieżowego i Skórzanego. W latach 1976–1977 kierował Ośrodkiem Doskonalenia Kadr Kierowniczych Przemysłu Lekkiego w Łodzi. W 1977 przeszedł do aparatu PZPR, gdzie sprawował funkcję sekretarza Komitetu Łódzkiego PZPR. W latach 1980–1986 był I sekretarzem Komitetu Łódzkiego PZPR. Na IX Nadzwyczajnym Zjeździe PZPR (lipiec 1981) wszedł w skład [[Komitet Centralny Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej|Komitetu Centralnego PZPR]] oraz został wybrany na członka [[Biuro Polityczne KC PZPR|Biura Politycznego KC PZPR]]. W latach 1981–1986 był również przewodniczącym Komisji Młodzieżowej KC PZPR. W Biurze Politycznym KC PZPR zasiadał do lipca 1986, po czym do 1990 był [[ambasador]]em [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej]] na [[Węgry|Węgrzech]].

W latach 1983-1988 zastępca przewodniczącego Rady Obywatelskiej Budowy Pomnika Szpitala [[Centrum Zdrowia Matki Polki]]<ref> "[[Dziennik Łódzki]]", nr 104 (10320), 27-29 maja 1983, s. 5</ref>.


Odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim (1984) i Kawalerskim [[Order Odrodzenia Polski|Orderu Odrodzenia Polski]], Złotym [[Krzyż Zasługi|Krzyżem Zasługi]] oraz Srebrnym i Złotym [[Odznaczenie im. Janka Krasickiego|Odznaczeniem im. Janka Krasickiego]]. Z racji zasiadania w Biurze Politycznym KC PZPR otrzymał również m.in. bułgarski jubileuszowy Medal 100. Rocznicy Urodzin Georgi Dymitrowa (1983)<ref>„Wojskowy Przegląd Historyczny”, nr 1 (107), styczeń–marzec 1984, str. 116.</ref>, a w 1985 sowiecki [[medal jubileuszowy „Czterdzieści lat zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”]]<ref>„Wojskowy Przegląd Historyczny”, nr 4 (114), październik–grudzień 1985, str. 265.</ref>. Był również laureatem nagród Komitetu Nauki i Techniki oraz Ministerstwa Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki.
Odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim (1984) i Kawalerskim [[Order Odrodzenia Polski|Orderu Odrodzenia Polski]], Złotym [[Krzyż Zasługi|Krzyżem Zasługi]] oraz Srebrnym i Złotym [[Odznaczenie im. Janka Krasickiego|Odznaczeniem im. Janka Krasickiego]]. Z racji zasiadania w Biurze Politycznym KC PZPR otrzymał również m.in. bułgarski jubileuszowy Medal 100. Rocznicy Urodzin Georgi Dymitrowa (1983)<ref>„Wojskowy Przegląd Historyczny”, nr 1 (107), styczeń–marzec 1984, str. 116.</ref>, a w 1985 sowiecki [[medal jubileuszowy „Czterdzieści lat zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”]]<ref>„Wojskowy Przegląd Historyczny”, nr 4 (114), październik–grudzień 1985, str. 265.</ref>. Był również laureatem nagród Komitetu Nauki i Techniki oraz Ministerstwa Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki.

Wersja z 21:21, 28 lut 2021

Tadeusz Czechowicz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 lipca 1935
Małecz

Data śmierci

25 października 2021

Poseł IX kadencji Sejmu PRL
Okres

od 13 października 1985
do 3 czerwca 1989

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Ambasador PRL na Węgrzech
Okres

od 27 sierpnia 1986
do 11 października 1990

Poprzednik

Jerzy Zieliński

Następca

Maciej Koźmiński

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Złota Odznaka im. Janka Krasickiego Srebrna Odznaka im. Janka Krasickiego Medal jubileuszowy „Czterdziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
Multimedia w Wikimedia Commons

Tadeusz Czechowicz (ur. 29 lipca 1935 w Małczu) – polityk polski, doktor nauk technicznych, działacz PZPR, pełniący m.in. funkcję I sekretarza Komitetu Łódzkiego PZPR[1]; poseł na Sejm PRL IX kadencji. Od 19 lipca 1981 do 3 lipca 1986 zasiadał w Biurze Politycznym KC PZPR. W latach 1986–1990 sprawował funkcję ambasadora PRL na Węgrzech.

Życiorys

W 1959 ukończył studia na Wydziale Włókienniczym Politechniki Łódzkiej. Od 1976 doktor nauk technicznych. Od 1958 do 1961 pracował jako podmistrz i mistrz w Zakładach Przemysłu Wełnianego im. Gwardii Ludowej, od 1961 pracował w Instytucie Włókiennictwa w Łodzi, gdzie w latach 1965–1969 był adiunktem.

W 1959 przystąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W latach 1961–1964 kolejno sekretarz i przewodniczący Zarządu Łódzkiego Związku Młodzieży Socjalistycznej, a w latach 1963–1964 członek prezydium Zarządu Głównego ZMS. Od 1969 do 1976 był wiceprzewodniczącym Zarządu Głównego Związku Zawodowego Pracowników Przemysłu Włókienniczego, Odzieżowego i Skórzanego. W latach 1976–1977 kierował Ośrodkiem Doskonalenia Kadr Kierowniczych Przemysłu Lekkiego w Łodzi. W 1977 przeszedł do aparatu PZPR, gdzie sprawował funkcję sekretarza Komitetu Łódzkiego PZPR. W latach 1980–1986 był I sekretarzem Komitetu Łódzkiego PZPR. Na IX Nadzwyczajnym Zjeździe PZPR (lipiec 1981) wszedł w skład Komitetu Centralnego PZPR oraz został wybrany na członka Biura Politycznego KC PZPR. W latach 1981–1986 był również przewodniczącym Komisji Młodzieżowej KC PZPR. W Biurze Politycznym KC PZPR zasiadał do lipca 1986, po czym do 1990 był ambasadorem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej na Węgrzech.

W latach 1983-1988 zastępca przewodniczącego Rady Obywatelskiej Budowy Pomnika Szpitala Centrum Zdrowia Matki Polki[2].

Odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim (1984) i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi oraz Srebrnym i Złotym Odznaczeniem im. Janka Krasickiego. Z racji zasiadania w Biurze Politycznym KC PZPR otrzymał również m.in. bułgarski jubileuszowy Medal 100. Rocznicy Urodzin Georgi Dymitrowa (1983)[3], a w 1985 sowiecki medal jubileuszowy „Czterdzieści lat zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”[4]. Był również laureatem nagród Komitetu Nauki i Techniki oraz Ministerstwa Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki.

Przypisy

  1. ↑ Informacje w BIP IPN. [dostęp 2018-04-12].
  2. ↑ "Dziennik Łódzki", nr 104 (10320), 27-29 maja 1983, s. 5
  3. ↑ „Wojskowy Przegląd Historyczny”, nr 1 (107), styczeń–marzec 1984, str. 116.
  4. ↑ „Wojskowy Przegląd Historyczny”, nr 4 (114), październik–grudzień 1985, str. 265.

Bibliografia

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tadeusz_Czechowicz&oldid=62482702”