Leon Raszeja

Leon Raszeja (ur. 26 czerwca 1901 roku w Chełmnie, województwo kujawsko-pomorskie, zm. 9 września 1939 roku) – prawnik, działacz społeczno-polityczny, prezydent Torunia w latach 1936-1939.

Studia rozpoczął na Uniwersytecie Jagiellońskim a skończył na Uniwersytecie Poznańskim. W przeprowadzonych 10 czerwca 1936 roku wyborach Rada Miejska Torunia powierzyła mu stanowisko prezydenta miasta. Kontynuował i rozwijał modernizację i rozbudowę Torunia, zapoczątkowaną przez Antoniego Bolta. Obok wojewody pomorskiego Władysława Raczkiewicza był gorącym rzecznikiem idei utworzenia Wielkiego Pomorza i praw Torunia do zachowania stolicy, w czasie rozpatrywanych wówczas projektów granic niektórych województw. Po wybuchu II wojny światowej, 5 września 1939 roku ewakuował ważne agendy miejskie do Lublina, gdzie ratusz wyznaczony był jako punkt kontaktowy. Tam po zdaniu spraw służbowych został odwołany ze stanowiska i zaciągnął się w szeregi Wojska Polskiego. Zginął podczas niemieckiego nalotu załatwiając sprawy służbowe w ratuszu w Lublinie.