Zamek w Pucku: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m w czasie tamtego Potopu jeszcze Szwedów nie było, poprawa linków |
kat. |
||
Linia 26: | Linia 26: | ||
[[Kategoria:Zamki Pomorza Gdańskiego]] |
[[Kategoria:Zamki Pomorza Gdańskiego]] |
||
[[Kategoria:Nieistniejące zamki w Polsce]] |
[[Kategoria:Nieistniejące zamki w Polsce]] |
||
[[Kategoria:Fortyfikacje polskie do 1795 roku]] |
|||
[[Kategoria:Arsenały I Rzeczypospolitej]] |
|||
[[Kategoria:Puck]] |
[[Kategoria:Puck]] |
Wersja z 18:30, 6 lut 2011
Zamek w Pucku–zbudowany został przez Krzyżaków w końcu XIV lub na początku XV wieku. Początkowo był to murowany dom mieszkalny, siedziba lokalnej administracji zakonu. Budynek był jednopiętrowy, podpiwniczony, z kuchnią i kaplicą oraz poddaszem służącym jako magazyn zbożowy. Wzniesiony na piaszczystym wzniesieniu, w północno-zachodniej części miasta. Nie miał własnych fortyfikacji, lecz włączony był w system obrony miasta. Od Pucka oddzielała go fosa ze zwodzonym mostem. Fosa i wał ziemny były tez od strony Zatoki Puckiej.
W 1454 zamek, wraz z Pomorzem Gdańskim przeszedł we władanie królów polskich, jako siedziba starostwa.
Starostowie z rodów Weyherów i Kostków rozbudowali zamek o nowy budynek mieszkalny, zbrojownię, stajnię, spichlerz i browar. Związane to było, między innymi z ustanowieniem Pucka jako portu polskiej floty wojennej.
W czasie wojny ze Szwecją w 1626 Puck wraz z zamkiem został zdobyty przez Szwedów. Po wojnie Władysław IV Waza zlecił rozbudowę i umocnienie miasta oraz zamku, ale rozbudowa, zaprojektowana w 1634 przez inżyniera Fryderyka Getkanta, nie została w pełni zrealizowana, ze względu na kłopoty finansowe.
W czasie Potopu zamek był oblegany przez Szwedów w 1665, lecz obronił się dzięki pomocy wojsk gdańskich.
Z I rozbiorem Polski Puck przypadł Prusom w 1772. Wkrótce później zamek rozebrano. Do dzisiaj zachowały się niektóre ściany piwnic.
Wykopaliska archeologiczne
W czasie prac archeologicznych odsłonięto pełny zarys fundamentów z częściowo zachowanymi gotyckimi piwnicami. Odnaleziono resztki bramy i przedbramia oraz młyn zamkowy. Na dziedzińcu odnaleziono resztki ceglanego pieca, prawdopodobnie z łaźni. Na podstawie badań dendrochronologicznych pali użytych do umocnienia skarpy stwierdzono, że Krzyżacy rozbudowali zamek w latach XVI wieku. Oprócz szczątków naczyń glinianych odnaleziono także groty strzał i bełtów, pociski muszkietowe, resztki kafelkafli z pieców i małych szybek okiennych, oprawionych w ołów. Unikatem jest para ceremonialnych ostróg, prawdopodobnie należących do Karola Knutsona, króla szwedzkiego, który opuszczał zamek w pośpiechu.
Wykopaliska prowadzone są od 1991 przez Instytut Archeologii i Etnologii PAN oraz Instytut Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego
Źródła
Martyna Milewska, Grażyna Zborowska, Jerzy Kruppé: Archeologia o zamku puckim. Warszawa. ISBN 83-85463-73-9.
Nieprawidłowe parametry: {54|43|18|N|18|24|31|E}