Przejdź do zawartości

Rzeczyca (obwód homelski): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Pw72 (dyskusja | edycje)
konin
Konarski (dyskusja | edycje)
ilustracja
Linia 47: Linia 47:


{{przypisy}}
{{przypisy}}

<gallery>
File:Rečyca. Рэчыца (1663).jpg|Plan obozu wojsk polskich pod Rzeczycą w 1663 roku
</gallery>


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==

Wersja z 12:42, 22 lut 2012

Szablon:Miasto zagranica infobox

Rzeczyca (biał. Рэчыца, ros. Речица) – miasto w południowo-wschodniej części Białorusi, w obwodzie homelskim, nad Dnieprem i Wiedryczem. Stolica rejonu rzeczyckiego. 64,6 tys. mieszkańców (2010).

Przemysł lekki, spożywczy, chemiczny, maszynowy, poligraficzny, stocznia, port rzeczny; w pobliżu wydobycie ropy naftowej i gazu ziemnego oraz torfu.

Kościół parafialny pw. Trójcy Świętej w Rzeczycy

Historia

W 1909 roku, w czasie wyborów samorządowych, do rady miejskiej zostało wybranych 11 Rosjan i 1 Żyd[1].

W czasie wojny polsko-bolszewickiej między 6 a 9 maja 1920 roku Rzeczyca została zajęta przez Wojsko Polskie. Dokonała tego Grupa Poleska pod dowództwem gen. Władysława Sikorskiego. Polacy administrowali miastem do czerwca 1920 roku[2].

  1. W walce o prymat w kraju. Samorząd lokalny. W: Między nadzieją…. s. 168–169.
  2. Lech Wyszczelski: Operacja na Mozyrz i Kalenkowicze. W: Lech Wyszczelski: Wojna polsko-rosyjska 1919–1920. Wyd. 1. Warszawa: Bellona, 2010, s. 313. ISBN 978-83-11-11934-5.

Bibliografia

Szablon:Bibliografia start

  • Dariusz Tarasiuk: Między nadzieją a niepokojem. Działalność społeczno-kulturalna i polityczna Polaków na wschodniej Białorusi w latach 1905–1918. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, 2007, s. 211. ISBN 978-83-227-2629-7.

Szablon:Bibliografia stop

Linki zewnętrzne