Przejdź do zawartości

Rokosowo (wieś w województwie wielkopolskim): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
commonscat
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne
Linia 30: Linia 30:
[[Podział administracyjny Polski 1975–1998|W latach 1975-1998]] miejscowość położona była w [[województwo leszczyńskie|województwie leszczyńskim]].
[[Podział administracyjny Polski 1975–1998|W latach 1975-1998]] miejscowość położona była w [[województwo leszczyńskie|województwie leszczyńskim]].


== Historia ==
We wsi znajduje się okazała [[Pałac w Rokosowie|rezydencja Mycielskich]] w stylu [[neogotyk]]u romantycznego, zaprojektowana przez [[Friedrich August Stüler|Friedricha Augusta Stülera]] w latach 1849-1854. Pałac został przebudowany około 1900 i odrestaurowany w latach 1984-1986. Charakterystyczne dla obiektu narożnikowe, masywne wieże i częściowo sucha [[fosa]] wokół. Z tyłu pałacu znajduje się [[ogród zimowy]]. Całość otacza park o powierzchni 3,2 ha. Pałac pełni obecnie rolę Ośrodka Integracji Europejskiej i należy do Urzędu Marszałkowskiego [[Województwo wielkopolskie|Województwa Wielkopolskiego]]<ref>[http://www.rokosowo.pl/asp/start.asp?page=pl_oferta&tytul=Oferta Pałac Rokosowo]</ref>.
Od nazwy wsi pochodzi nazwisko rodu Rokossowskich, którego przedstawicielem jest marszałek Polski i ZSRR [[Konstanty Rokossowski]] <ref>W. Białkowski "Rokossowski - na ile Polak?", ISBN 83-7001-755-X</ref>


== Zabytki ==
[[Plik:Palace_in_Rokosowo,_Poland.jpg|thumb|left|pałac]]
[[Plik:Palace_in_Rokosowo,_Poland.jpg|thumb|left|Pałac w Rokosowie]]

* We wsi znajduje się [[Pałac w Rokosowie|Pałac Mycielskich]] w stylu [[neogotyk]]u romantycznego, zaprojektowany przez [[Friedrich August Stüler|Friedricha Augusta Stülera]] w latach 1849-1854. Pałac został przebudowany około 1900 i odrestaurowany w latach 1984-1986. W narożach głównej fasady wznoszą się masywne wieże i otacza go częściowo sucha [[fosa]]. Z tyłu pałacu znajduje się [[ogród zimowy]]. Całość otacza park o powierzchni 3,2 ha. Pałac pełni obecnie rolę Ośrodka Integracji Europejskiej i należy do Urzędu Marszałkowskiego [[Województwo wielkopolskie|Województwa Wielkopolskiego]]<ref>[http://www.rokosowo.pl/asp/start.asp?page=pl_oferta&tytul=Oferta Pałac Rokosowo]</ref>.
Oprócz pałacu we wsi znajduje się zabytkowa [[gorzelnia]], zabudowania [[folwark|folwarczne]] i [[platan]]y (usychające) o obwodach 410 i 490 cm, a także [[lipa]] o obwodzie 340 cm. Dom ogrodnika pochodzi z 1901 (nr 45). Do zabytków należą też budynki mieszkalne z lat 1862-1864. Przy drodze do [[Karzec|Karca]] rośnie aleja zabytkowych [[kasztanowiec|kasztanowców]] o długości 1,4 km. W dolinie [[Kopanica (rzeka)|Kopanicy (Polskiego Rowu)]], około 2 km na południe od Rokosowa, istnieje [[Rezydencja rycerska typu motte|grodzisko stożkowe]] o średnicy około 100 m i wysokości 5 m (XI/XII wiek).
* zabytkowa [[gorzelnia]],

* zabudowania [[folwark|folwarczne]]
Od nazwy wsi pochodzi nazwisko rodu Rokossowskich, którego przedstawicielem jest marszałek Polski i ZSRR [[Konstanty Rokossowski]] <ref>W. Białkowski "Rokossowski - na ile Polak?", ISBN 83-7001-755-X</ref>
* [[platan]]y (usychające) o obwodach 410 i 490 cm, a także [[lipa]] o obwodzie 340 cm.
* Dom ogrodnika z 1901 (nr 45).
* budynki mieszkalne z lat 1862-1864
* Przy drodze do [[Karzec|Karca]] rośnie aleja zabytkowych [[kasztanowiec|kasztanowców]] o długości 1,4 km.
* W dolinie [[Kopanica (rzeka)|Kopanicy (Polskiego Rowu)]], około 2 km na południe od Rokosowa, zachowało się [[Rezydencja rycerska typu motte|grodzisko stożkowe]] o średnicy około 100 m i wysokości 5 m. W średniowieczu wznosiła się na nim drewniana wieża rycerska.


== Zobacz też ==
== Zobacz też ==

Wersja z 18:11, 26 lut 2015

Rokosowo
{{{rodzaj miejscowości}}}
{{{alt zdjęcia}}}
Fasada pałacu w Rokosowie
Państwo wielkopolskie
Powiat

gostyński

Gmina

Poniec

Strefa numeracyjna

(+48) 65

Kod pocztowy

63-805
(poczta: Łęka Mała)

Tablice rejestracyjne

PGS

SIMC

0375148

Położenie na mapie gminy Poniec
Mapa konturowa gminy Poniec
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie powiatu gostyńskiego
Mapa konturowa powiatu gostyńskiego
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark}

Rokosowowieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie gostyńskim, w gminie Poniec.

W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie leszczyńskim.

Historia

Od nazwy wsi pochodzi nazwisko rodu Rokossowskich, którego przedstawicielem jest marszałek Polski i ZSRR Konstanty Rokossowski [1]

Zabytki

Pałac w Rokosowie
  • We wsi znajduje się Pałac Mycielskich w stylu neogotyku romantycznego, zaprojektowany przez Friedricha Augusta Stülera w latach 1849-1854. Pałac został przebudowany około 1900 i odrestaurowany w latach 1984-1986. W narożach głównej fasady wznoszą się masywne wieże i otacza go częściowo sucha fosa. Z tyłu pałacu znajduje się ogród zimowy. Całość otacza park o powierzchni 3,2 ha. Pałac pełni obecnie rolę Ośrodka Integracji Europejskiej i należy do Urzędu Marszałkowskiego Województwa Wielkopolskiego[2].
  • zabytkowa gorzelnia,
  • zabudowania folwarczne
  • platany (usychające) o obwodach 410 i 490 cm, a także lipa o obwodzie 340 cm.
  • Dom ogrodnika z 1901 (nr 45).
  • budynki mieszkalne z lat 1862-1864
  • Przy drodze do Karca rośnie aleja zabytkowych kasztanowców o długości 1,4 km.
  • W dolinie Kopanicy (Polskiego Rowu), około 2 km na południe od Rokosowa, zachowało się grodzisko stożkowe o średnicy około 100 m i wysokości 5 m. W średniowieczu wznosiła się na nim drewniana wieża rycerska.

Zobacz też

  1. W. Białkowski "Rokossowski - na ile Polak?", ISBN 83-7001-755-X
  2. Pałac Rokosowo

Bibliografia

  1. praca zbiorowa, Słownik krajoznawczy Wielkopolski, PWN, 1992, s.232, ISBN 83-01-10630-1