Borys Kowerda: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Życiorys: drobne merytoryczne |
|||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
Urodził się jako syn nauczyciela szkoły ludowej i sympatyka [[Partia Socjalistów-Rewolucjonistów|eserów]]. Od 1915 do 1920 wraz z matką przebywał w [[Samara|Samarze]], gdzie na własnej skórze doświadczył czerwonego terroru (m.in. śmierci kuzyna i rozstrzelania przyjaciela rodziny o. Lebiediewa). Po [[Traktat ryski (1921)|traktacie ryskim]] rodzina wróciła na [[Wileńszczyzna|Wileńszczyznę]], gdzie Kowerda uczył się najpierw w gimnazjum białoruskim, a później rosyjskim w [[Wilno|Wilnie]]. Pracował też w redakcji pisma o orientacji antykomunistycznej ''"Biełaruskaje słova"''. |
Urodził się jako syn nauczyciela szkoły ludowej i sympatyka [[Partia Socjalistów-Rewolucjonistów|eserów]]. Od 1915 do 1920 wraz z matką przebywał w [[Samara|Samarze]], gdzie na własnej skórze doświadczył czerwonego terroru (m.in. śmierci kuzyna i rozstrzelania przyjaciela rodziny o. Lebiediewa). Po [[Traktat ryski (1921)|traktacie ryskim]] rodzina wróciła na [[Wileńszczyzna|Wileńszczyznę]], gdzie Kowerda uczył się najpierw w gimnazjum białoruskim, a później rosyjskim w [[Wilno|Wilnie]]. Pracował też w redakcji pisma o orientacji antykomunistycznej ''"Biełaruskaje słova"''. |
||
Wraz z jej redaktorem Arsenijem Pawlukiewiczem i byłym białogwardzistą Michaiłem Jakowlewem przygotował w 1927 roku zamach na [[Piotr Wojkow|posła ZSRR w Warszawie Piotra Wojkowa]], do którego doszło 7 czerwca na Dworcu Głównym w Warszawie. Według relacji Borysa Kowerdy zastrzelenie Wojkowa było wykonaniem wyroku białych Rosjan za udział w zamordowaniu cara [[Mikołaj II Romanow|Mikołaja II]] i jego 16-osobowej rodziny. |
Wraz z jej redaktorem Arsenijem Pawlukiewiczem i byłym białogwardzistą Michaiłem Jakowlewem przygotował w 1927 roku zamach na [[Piotr Wojkow|posła ZSRR w Warszawie Piotra Wojkowa]], do którego doszło 7 czerwca na Dworcu Głównym w Warszawie. Według relacji Borysa Kowerdy zastrzelenie Wojkowa było wykonaniem wyroku białych Rosjan za udział w zamordowaniu cara [[Mikołaj II Romanow|Mikołaja II]] i jego 16-osobowej rodziny. Moskwa ogłosiła zabójstwo na dworcu warszawskim „aktem wojny” i postawiła w stan gotowości bojowej [[Armia Czerwona|Chłopsko-Robotniczą Armię Czerwoną]]. |
||
Kowerda został aresztowany i postawiony przed sądem w [[Warszawa|Warszawie]]. Bronili go znani wtedy adwokaci [[Franciszek Paschalski|Paschalski]], [[Paweł Andrejew|Andrejew]], [[Marian Niedzielski|Niedzielski]] i [[Henryk Ettinger|Ettinger]]. Kowerda został skazany na dożywotnie roboty (później zamienione na 15-letnie więzienie). Po wyjściu na wolność w 1937 roku, Kowerda wyjechał do [[Jugosławia|Jugosławii]], gdzie zdał maturę w rosyjskim gimnazjum w [[Bela Crkva|Białej Cerkwi]]. |
|||
Od 1944 roku przebywał w Niemczech, później w [[Stany Zjednoczone|USA]] – pracował tam w [[Nowy Jork|nowojorskiej]] gazecie ''"Rossija"'', później w drukarni ''"Nowogo russkogo słowa"''. |
Od 1944 roku przebywał w Niemczech, później w [[Stany Zjednoczone|USA]] – pracował tam w [[Nowy Jork|nowojorskiej]] gazecie ''"Rossija"'', później w drukarni ''"Nowogo russkogo słowa"''. |
||
Wersja z 15:27, 20 gru 2016
Borys Kowerda, ros. Борис Софронович Коверда; Boris Sofronowicz Kowierda, biał. Барыс Сафронавіч Каверда; Barys Safronawicz Kawierda (ur. 21 sierpnia 1907 w Wilnie, zm. 18 lutego 1987 w Waszyngtonie) — rosyjski działacz emigracyjny pochodzenia białoruskiego w II RP i USA, zabójca posła ZSRR w Warszawie Piotra Wojkowa.
Życiorys
Urodził się jako syn nauczyciela szkoły ludowej i sympatyka eserów. Od 1915 do 1920 wraz z matką przebywał w Samarze, gdzie na własnej skórze doświadczył czerwonego terroru (m.in. śmierci kuzyna i rozstrzelania przyjaciela rodziny o. Lebiediewa). Po traktacie ryskim rodzina wróciła na Wileńszczyznę, gdzie Kowerda uczył się najpierw w gimnazjum białoruskim, a później rosyjskim w Wilnie. Pracował też w redakcji pisma o orientacji antykomunistycznej "Biełaruskaje słova".
Wraz z jej redaktorem Arsenijem Pawlukiewiczem i byłym białogwardzistą Michaiłem Jakowlewem przygotował w 1927 roku zamach na posła ZSRR w Warszawie Piotra Wojkowa, do którego doszło 7 czerwca na Dworcu Głównym w Warszawie. Według relacji Borysa Kowerdy zastrzelenie Wojkowa było wykonaniem wyroku białych Rosjan za udział w zamordowaniu cara Mikołaja II i jego 16-osobowej rodziny. Moskwa ogłosiła zabójstwo na dworcu warszawskim „aktem wojny” i postawiła w stan gotowości bojowej Chłopsko-Robotniczą Armię Czerwoną.
Kowerda został aresztowany i postawiony przed sądem w Warszawie. Bronili go znani wtedy adwokaci Paschalski, Andrejew, Niedzielski i Ettinger. Kowerda został skazany na dożywotnie roboty (później zamienione na 15-letnie więzienie). Po wyjściu na wolność w 1937 roku, Kowerda wyjechał do Jugosławii, gdzie zdał maturę w rosyjskim gimnazjum w Białej Cerkwi.
Od 1944 roku przebywał w Niemczech, później w USA – pracował tam w nowojorskiej gazecie "Rossija", później w drukarni "Nowogo russkogo słowa".
Zmarł w Waszyngtonie i został pochowany na terenie prawosławnego klasztoru Nowe Diwiejewo.