Zamek w Papowie Biskupim: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m MalarzBOT: regeneracja szablonu {{Budynek infobox}} |
drobne merytoryczne, źródła/przypisy |
||
| Linia 33: | Linia 33: | ||
'''Zamek w Papowie Biskupim''' – ruiny [[średniowiecze|średniowiecznego]] zamku [[zakon krzyżacki|krzyżackiego]] w [[Papowo Biskupie|Papowie Biskupim]], w [[powiat chełmiński|powiecie chełmińskim]], w [[województwo kujawsko-pomorskie|województwie kujawsko-pomorskim]]. |
'''Zamek w Papowie Biskupim''' – ruiny [[średniowiecze|średniowiecznego]] zamku [[zakon krzyżacki|krzyżackiego]] w [[Papowo Biskupie|Papowie Biskupim]], w [[powiat chełmiński|powiecie chełmińskim]], w [[województwo kujawsko-pomorskie|województwie kujawsko-pomorskim]]. |
||
Budowę niewielkiego zamku konwentualnego rozpoczęto od budowy muru obwodowego, potem zbudowano skrzydło północne (główne), a następnie pozostałe skrzydła. W dalszej kolejności wybudowano przedbramie i nieregularne przedzamcze<ref name="archeozamki.pl">http://archeozamki.pl/?page_id=109</ref>. Kolejne prace wykonywano na zamku na początku XV wieku. Zamek nie miał wieży głównej i był to typowy kasztel z małymi wieżami narożnymi oraz dziedzińcem otoczonym drewnianym gankiem. Nietypowe w zamku w Papowie było to, że zbudowano go w większości z kamieni polnych, a nie z cegły tak jak zamki zbudowane w późniejszym okresie. Do 1410 roku znajdowała się tutaj siedziba niewielkiego [[komtur]]stwa. Po Bitwie pod Grunwaldem w lecie 1410 roku na krótko zamek obsadziło rycerstwo polskie. Po wycofaniu wojsk polskich była to siedziba [[wójt]]a krzyżackiego. W 1411 roku polski rycerz [[Janusz Brzozogłowy]] najechał Papowo co spowodowało zniszczenia na przedzamczu. Podczas wojny Wojny trzynastoletniej w 1454 roku na zamku schronił się Wielki marszałek, komtur gdański i komtur grudziądzki. W dniu 7 lutego 1454 roku zamek został zdobyty przez walczące po stronie Polski wojska Związku Pruskiego i czeskich rycerzy najemnych pod dowództwem pruskiego rycerza Ottona Machwica. Zamek obsadziła załoga dowodzona przez Janka z Targowiska. Wkrótce król [[Kazimierz IV Jagiellończyk|Kazimierz Jagiellończyk]] rozkazał zniszczyć zamek, jednak w 1458 roku, zamek obsadziły krzyżackie oddziały zaciężne pod dowództwem [[Bernard Szumborski|Bernarda Szumborskiego]] na czele 55 żołnierzy. W lipcu tego samego roku pod zamek podeszli Polacy dowodzeni przez rycerza [[Piotr z Szamotuł|Piotra z Szamotuł]], w związku z czym Krzyżacy się poddali. Następnie wojska polskie zamek spaliły realizując polecenie króla. W 1466 roku zamek został włączony do Królestwa Polskiego i wszedł w skład [[królewszczyzna|Królewszczyzny]]. Jego pierwszym starostą został [[Gabriel Bażyński]]. W 1505 roku król [[Aleksander Jagiellończyk]] nadał obiekt biskupom chełmińskim, którzy w XVI wieku częściowo rozebrali go przed 1639 rokiem na materiał budowlany na potrzeby budowy seminarium duchownego w [[Chełmno|Chełmnie]], jednak z uwagi na to, że zamek zbudowano z kamieni polnych, w dużym stopniu przetrwał tę rozbiórkę. W rękach biskupów ruiny zamku pozostawały do I Rozbioru Polski w 1772 r. W XIX wieku dalszych zniszczeń dokonali okoliczni mieszkańcy. Zamek był wybudowany z głazów narzutowych oraz [[granit]]u<ref name="archeozamki.pl"/><ref>Informacje pochodzą z tabliczki znajdującej się na ruinach zamku. Zdjęcie tabliczki [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Tabliczka_Papowo_Biskupie.JPG dostępne jest tutaj].</ref>. |
Budowę niewielkiego zamku konwentualnego rozpoczęto na przełomie lat 70.-80. lub w latach 80. XIII wieku<ref>{{Cytuj |autor = Bogusz Wasik |tytuł = Przekształcenia techniki budowy i architektury zamków krzyżackich w końcu XIII i początku XIV wieku w kontekście rozwoju państwa zakonnego w Prusach, [w:] Życie społeczno-kulturalne w państwie zakonu krzyzackiego (XIII-XVI w.), red. J. Gancewski i in., Olsztyn 2016, s. 115-136 |data dostępu = 2018-05-08 |url = https://www.academia.edu/36515614/Przekszta%C5%82cenia_techniki_budowy_i_architektury_zamk%C3%B3w_krzy%C5%BCackich_w_ko%C5%84cu_XIII_i_pocz%C4%85tku_XIV_wieku_w_kontek%C5%9Bcie_rozwoju_pa%C5%84stwa_zakonnego_w_Prusach_w_%C5%BBycie_spo%C5%82eczno-kulturalne_w_pa%C5%84stwie_zakonu_krzyzackiego_XIII-XVI_w._red._J._Gancewski_i_in._Olsztyn_2016_s._115-136 |język = en}}</ref> od budowy muru obwodowego, potem zbudowano skrzydło północne (główne), a następnie pozostałe skrzydła. W dalszej kolejności wybudowano przedbramie i nieregularne przedzamcze<ref name="archeozamki.pl">http://archeozamki.pl/?page_id=109</ref>. Kolejne prace wykonywano na zamku na początku XV wieku. Zamek nie miał wieży głównej i był to typowy kasztel z małymi wieżami narożnymi oraz dziedzińcem otoczonym drewnianym gankiem. Nietypowe w zamku w Papowie było to, że zbudowano go w większości z kamieni polnych, a nie z cegły tak jak zamki zbudowane w późniejszym okresie. Do 1410 roku znajdowała się tutaj siedziba niewielkiego [[komtur]]stwa. Po Bitwie pod Grunwaldem w lecie 1410 roku na krótko zamek obsadziło rycerstwo polskie. Po wycofaniu wojsk polskich była to siedziba [[wójt]]a krzyżackiego. W 1411 roku polski rycerz [[Janusz Brzozogłowy]] najechał Papowo co spowodowało zniszczenia na przedzamczu. Podczas wojny Wojny trzynastoletniej w 1454 roku na zamku schronił się Wielki marszałek, komtur gdański i komtur grudziądzki. W dniu 7 lutego 1454 roku zamek został zdobyty przez walczące po stronie Polski wojska Związku Pruskiego i czeskich rycerzy najemnych pod dowództwem pruskiego rycerza Ottona Machwica. Zamek obsadziła załoga dowodzona przez Janka z Targowiska. Wkrótce król [[Kazimierz IV Jagiellończyk|Kazimierz Jagiellończyk]] rozkazał zniszczyć zamek, jednak w 1458 roku, zamek obsadziły krzyżackie oddziały zaciężne pod dowództwem [[Bernard Szumborski|Bernarda Szumborskiego]] na czele 55 żołnierzy. W lipcu tego samego roku pod zamek podeszli Polacy dowodzeni przez rycerza [[Piotr z Szamotuł|Piotra z Szamotuł]], w związku z czym Krzyżacy się poddali. Następnie wojska polskie zamek spaliły realizując polecenie króla. W 1466 roku zamek został włączony do Królestwa Polskiego i wszedł w skład [[królewszczyzna|Królewszczyzny]]. Jego pierwszym starostą został [[Gabriel Bażyński]]. W 1505 roku król [[Aleksander Jagiellończyk]] nadał obiekt biskupom chełmińskim, którzy w XVI wieku częściowo rozebrali go przed 1639 rokiem na materiał budowlany na potrzeby budowy seminarium duchownego w [[Chełmno|Chełmnie]], jednak z uwagi na to, że zamek zbudowano z kamieni polnych, w dużym stopniu przetrwał tę rozbiórkę. W rękach biskupów ruiny zamku pozostawały do I Rozbioru Polski w 1772 r. W XIX wieku dalszych zniszczeń dokonali okoliczni mieszkańcy. Zamek był wybudowany z głazów narzutowych oraz [[granit]]u<ref name="archeozamki.pl"/><ref>Informacje pochodzą z tabliczki znajdującej się na ruinach zamku. Zdjęcie tabliczki [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Tabliczka_Papowo_Biskupie.JPG dostępne jest tutaj].</ref>. |
||
Obiekt wpisany na listę rejestru zabytków (Nr rej: A/106 z 13.04.1937)<ref>http://www.nid.pl/pl/Informacje_ogolne/Zabytki_w_Polsce/rejestr-zabytkow/zestawienia-zabytkow-nieruchomych/stan%20na%2030%20czerwca%202014/KUJ-rej.pdf</ref> |
Obiekt wpisany na listę rejestru zabytków (Nr rej: A/106 z 13.04.1937)<ref>http://www.nid.pl/pl/Informacje_ogolne/Zabytki_w_Polsce/rejestr-zabytkow/zestawienia-zabytkow-nieruchomych/stan%20na%2030%20czerwca%202014/KUJ-rej.pdf</ref> |
||
Wersja z 09:27, 8 maj 2018
 nr rej. A/106 z 13 kwietnia 1937 (brak decyzji w NID)[1]
| |
.jpg) Ruiny zamku w Papowie Biskupim | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Ukończenie budowy | |
| Pierwszy właściciel | |
Położenie na mapie gminy Papowo Biskupie  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu chełmińskiego  | |
 53°15′07,20″N 18°33′51,47″E/53,252000 18,564297
| |
Zamek w Papowie Biskupim – ruiny średniowiecznego zamku krzyżackiego w Papowie Biskupim, w powiecie chełmińskim, w województwie kujawsko-pomorskim.
Budowę niewielkiego zamku konwentualnego rozpoczęto na przełomie lat 70.-80. lub w latach 80. XIII wieku[2] od budowy muru obwodowego, potem zbudowano skrzydło północne (główne), a następnie pozostałe skrzydła. W dalszej kolejności wybudowano przedbramie i nieregularne przedzamcze[3]. Kolejne prace wykonywano na zamku na początku XV wieku. Zamek nie miał wieży głównej i był to typowy kasztel z małymi wieżami narożnymi oraz dziedzińcem otoczonym drewnianym gankiem. Nietypowe w zamku w Papowie było to, że zbudowano go w większości z kamieni polnych, a nie z cegły tak jak zamki zbudowane w późniejszym okresie. Do 1410 roku znajdowała się tutaj siedziba niewielkiego komturstwa. Po Bitwie pod Grunwaldem w lecie 1410 roku na krótko zamek obsadziło rycerstwo polskie. Po wycofaniu wojsk polskich była to siedziba wójta krzyżackiego. W 1411 roku polski rycerz Janusz Brzozogłowy najechał Papowo co spowodowało zniszczenia na przedzamczu. Podczas wojny Wojny trzynastoletniej w 1454 roku na zamku schronił się Wielki marszałek, komtur gdański i komtur grudziądzki. W dniu 7 lutego 1454 roku zamek został zdobyty przez walczące po stronie Polski wojska Związku Pruskiego i czeskich rycerzy najemnych pod dowództwem pruskiego rycerza Ottona Machwica. Zamek obsadziła załoga dowodzona przez Janka z Targowiska. Wkrótce król Kazimierz Jagiellończyk rozkazał zniszczyć zamek, jednak w 1458 roku, zamek obsadziły krzyżackie oddziały zaciężne pod dowództwem Bernarda Szumborskiego na czele 55 żołnierzy. W lipcu tego samego roku pod zamek podeszli Polacy dowodzeni przez rycerza Piotra z Szamotuł, w związku z czym Krzyżacy się poddali. Następnie wojska polskie zamek spaliły realizując polecenie króla. W 1466 roku zamek został włączony do Królestwa Polskiego i wszedł w skład Królewszczyzny. Jego pierwszym starostą został Gabriel Bażyński. W 1505 roku król Aleksander Jagiellończyk nadał obiekt biskupom chełmińskim, którzy w XVI wieku częściowo rozebrali go przed 1639 rokiem na materiał budowlany na potrzeby budowy seminarium duchownego w Chełmnie, jednak z uwagi na to, że zamek zbudowano z kamieni polnych, w dużym stopniu przetrwał tę rozbiórkę. W rękach biskupów ruiny zamku pozostawały do I Rozbioru Polski w 1772 r. W XIX wieku dalszych zniszczeń dokonali okoliczni mieszkańcy. Zamek był wybudowany z głazów narzutowych oraz granitu[3][4].
Obiekt wpisany na listę rejestru zabytków (Nr rej: A/106 z 13.04.1937)[5]
Przypisy
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo kujawsko-pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 marca 2024 [dostęp 2015-03-14].
- ↑ Bogusz Wasik, Przekształcenia techniki budowy i architektury zamków krzyżackich w końcu XIII i początku XIV wieku w kontekście rozwoju państwa zakonnego w Prusach, [w:] Życie społeczno-kulturalne w państwie zakonu krzyzackiego (XIII-XVI w.), red. J. Gancewski i in., Olsztyn 2016, s. 115-136 [online] [dostęp 2018-05-08] (ang.).
- ↑ a b http://archeozamki.pl/?page_id=109
- ↑ Informacje pochodzą z tabliczki znajdującej się na ruinach zamku. Zdjęcie tabliczki dostępne jest tutaj.
- ↑ http://www.nid.pl/pl/Informacje_ogolne/Zabytki_w_Polsce/rejestr-zabytkow/zestawienia-zabytkow-nieruchomych/stan%20na%2030%20czerwca%202014/KUJ-rej.pdf
