Ziemia michałowska

Ziemia chełmińska z Ziemią michałowską w pocz. XV w.

Ziemia michałowska (łac. Terra Michaloviensis) – dawna jednostka terytorialna w dawnej Polsce. Obejmowała tereny dzisiejszych powiatów: brodnickiego, nowomiejskiego, część iławskiego i działdowskiego.

W okresie rozbicia dzielnicowego związana z Mazowszem, a od 2 poł. XIII wieku z ziemią chełmińską znajdującą się pod kontrolą krzyżacką. Od XV wieku ponownie w granicach Królestwa Polskiego. Nazwa pochodzi od Michałowa – w średniowieczu grodu osłaniającego ziemie polskie przed atakiem Prusów, który po zniszczeniu pożarem został wchłonięty przez Brodnicę, leżącą w bezpośrednim sąsiedztwie po drugiej stronie Drwęcy. W XIV i XV wieku ziemia michałowska stanowiła niejednokrotnie przedmiot sporu polsko-krzyżackiego. Po powrocie tego obszaru do Królestwa Polskiego na mocy II pokoju toruńskiego w 1466 r. ziemia michałowska wchodziła w skład województwa chełmińskiego jako powiat michałowski, w którym istniały:

• starostwo bratiańskie
• starostwo brodnickie (czasowo wyodrębniano z niego klucz lidzbarski jako starostwo lidzbarskie).

Ziemia jest zamieszkana przez ok. 150 tys. mieszkańców.

Zobacz też

• krainy historyczne w Polsce
• starostowie brodniccy w I Rzeczypospolitej
• województwo chełmińskie
• ziemia chełmińska

Linki zewnętrzne

• Ziemia Michałowska, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 310 .
• Michałowska ziemia, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 321 .

Bibliografia

• J. Powierski, Studia nad strukturą administracyjno-terytorialną ziemi сhłemińskiej i mi­chałowskiej w okresie piastowskim, Prace Wydziału Nauk Humanistycznych (wyd. Bydgoskie Towarzystwo Naukowe), Ser. C, nr 13, 1972, ss. 3-85.