Ziemia michałowska

Ziemia chełmińska z Ziemią michałowską w pocz. XV w.

Ziemia michałowska (łac. Terra Michaloviensis) – dawna jednostka terytorialna w dawnej Polsce. Obejmowała tereny dzisiejszych powiatów: brodnickiego, nowomiejskiego, część iławskiego i działdowskiego.

W okresie rozbicia dzielnicowego związana z Mazowszem, a od 2 poł. XIII wieku z ziemią chełmińską znajdującą się pod kontrolą krzyżacką. Od XV wieku ponownie w granicach Królestwa Polskiego. Nazwa pochodzi od Michałowa – w średniowieczu grodu osłaniającego ziemie polskie przed atakiem Prusów, który po zniszczeniu pożarem został wchłonięty przez Brodnicę, leżącą w bezpośrednim sąsiedztwie po drugiej stronie Drwęcy. W XIV i XV wieku ziemia michałowska stanowiła niejednokrotnie przedmiot sporu polsko-krzyżackiego. Po powrocie tego obszaru do Królestwa Polskiego na mocy II pokoju toruńskiego w 1466 r. ziemia michałowska wchodziła w skład województwa chełmińskiego jako powiat michałowski, w którym istniały:

• starostwo bratiańskie
• starostwo brodnickie (czasowo wyodrębniano z niego klucz lidzbarski jako starostwo lidzbarskie).

Ziemia jest zamieszkana przez ok. 150 tys. mieszkańców.

Zobacz też

• krainy historyczne w Polsce
• starostowie brodniccy w I Rzeczypospolitej
• województwo chełmińskie
• ziemia chełmińska

Linki zewnętrzne

• Ziemia Michałowska w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. VI: Malczyce – Netreba. Warszawa 1885.
• Michałowska ziemia w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska. Warszawa 1902.