Przejdź do zawartości

La Fornarina: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Ilustr.
Znaczniki: Wycofane Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Anulowanie wersji 70880519 autorstwa 81.41.175.237 (dyskusja)
Znaczniki: Anulowanie edycji Wycofane
Linia 2: Linia 2:
|tytuł = La Fornarina (1518-1519)
|tytuł = La Fornarina (1518-1519)
|tytuł oryginalny =
|tytuł oryginalny =
|zdjęcie = La Fornarina, por RafaelFXD.jpg
|zdjęcie = La Fornarina by Raffaello.jpg
|opis zdjęcia =
|opis zdjęcia =
|alt zdjęcia =
|alt zdjęcia =

Wersja z 22:15, 19 lip 2023

La Fornarina (1518-1519)
Ilustracja
Autor

Rafael Santi

Data powstania

1483–1520

Medium

olej na płótnie

Wymiary

85 × 60 cm

Miejsce przechowywania
Lokalizacja

Galleria Nazionale d’Arte Antica

La Fornarina (znany także jako Portret młodej kobiety) – obraz włoskiego malarza i architekta renesansowego Rafaela Santiego, wykonany pomiędzy 1518 i 1520 rokiem. Znajduje się obecnie w Galleria Nazionale d’Arte Antica w Palazzo Barberini, Rzym.

Prawdopodobnie obraz był w warsztacie malarza po jego śmierci w 1520, a następnie został zmodyfikowany i sprzedany przez pomocnika artysty – Giulio Romano. W XVI wieku dzieło znajdowało się w domu hrabiny Santafiora, rzymskiej szlachcianki, później stało się własnością księcia Boncompagni, by na koniec trafić do Galleria Nazionale, gdzie nadal jest przechowywane.

Kobietę tradycyjnie identyfikuje się z Margheritą Luti, która została kochanką Rafaela podczas jego pobytu w Rzymie. Nie jest to jednak wersja potwierdzona. Postać została przedstawiona w orientalnym nakryciu głowy, z odsłoniętymi piersiami, trzymająca rękę w okolicach klatki piersiowej. Oświetlona jest silnym, sztucznym światłem. Na lewym ramieniu widnieje wąska wstęga z podpisem artysty – RAPHAEL URBINAS. Historycy sztuki i uczeni debatują nad tym, czy prawa ręka na lewej piersi nie jest ułożona na guzie nowotworowym, ukrywając go tym samym w klasycznej pozie miłości[1]. Szczególne, ustalone spojrzenie młodej kobiety przyczynia się do nienaturalności całej kompozycji.

Analizy prześwietleń rentgenowskich pokazują, że początkowo tło było namalowane w stylu Leonarda da Vinci – nie znajdowały się tam krzaki mirtu, które widać obecnie, poświęcone Wenus, bogini miłości i namiętności.

Zobacz też

  • La velata – inne dzieło Rafaela, przedstawiające tę samą kobietę

Przypisy

Bibliografia