Aleksander Różycki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
źródła/przypisy Znacznik: Wycofane |
m Wycofano edycję użytkownika 37.128.33.188 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Hoa binh. Znacznik: Wycofanie zmian |
||
| Linia 45: | Linia 45: | ||
<ref name=powazki>{{Cytuj książkę |autor = Stanisław Szenic| tytuł = Cmentarz Powązkowski, 1891–1918. Zmarli i ich rodziny |wydawca = Państwowy Instytut Wydawniczy |miejsce = Warszawa |rok = 1983 |isbn = 83-06-00921-5 |strony = 342}}</ref> |
<ref name=powazki>{{Cytuj książkę |autor = Stanisław Szenic| tytuł = Cmentarz Powązkowski, 1891–1918. Zmarli i ich rodziny |wydawca = Państwowy Instytut Wydawniczy |miejsce = Warszawa |rok = 1983 |isbn = 83-06-00921-5 |strony = 342}}</ref> |
||
</references> |
</references> |
||
== Bibliografia == |
|||
* ''[[Protokoły Mędrców Syjonu]]'' |
|||
* ''[[Protokoły Mędrców Syjamu]]'' |
|||
* ''[[Stanisław Krajski|Masoneria Polska 2020 - na rozdrożu historii]]'' (Wydawnictwo 3DOM, 2020)}} |
|||
== Linki zewnętrzne == |
== Linki zewnętrzne == |
||
Wersja z 06:17, 1 sty 2024
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Aleksander Różycki (ur. 26 lutego 1855[a] w Żytomierzu, zm. 15 października 1914 w Warszawie[1][2]) – polski kompozytor, pedagog muzyczny i pianista.
Życiorys
Ukończył studia w Warszawskim Instytucie Muzycznym u Karola Studzińskiego (teoria i solfeż) i Rudolfa Strobla (fortepian)[1]. Później sam wykładał na tej uczelni grę na fortepianie (1878–1914) i historię muzyki (1882–1885)[1]. Był też nauczycielem muzyki i inspektorem w Aleksandryjsko-Maryjskim Instytucie Wychowania Panien[1]. W 1897 roku założył szkołę muzyczną w Żytomierzu i został jej dyrektorem[1]. Pochowany został na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie[1][2]. Jego synem był kompozytor Ludomir Różycki[2].
Komponował miniatury fortepianowe oraz pieśni solowe i chóralne[1]. Opublikował wielokrotnie wznawiany podręcznik Elementarna szkoła ABC na fortepian (Warszawa 1894), napisał też wspólnie z Antonim Rutkowskim Szkołę techniki fortepianowej (2 tomy, Warszawa 1886)[1]. Wydawał w seriach lub pojedynczo liczne opracowania o charakterze pedagogicznym, usystematyzowane pod względem stopnia trudności, w których dokonywał daleko idącej ingerencji w materiał źródłowy, skracając formę, zmieniając fakturę i tempo[1]. Negatywnie o Różyckim wypowiadał się w swoich pamiętnikach jego uczeń, Anton Rubinstein[1].
Uwagi
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 491–492. ISBN 978-83-224-0837-7.
- ↑ a b c Stanisław Szenic: Cmentarz Powązkowski, 1891–1918. Zmarli i ich rodziny. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1983, s. 342. ISBN 83-06-00921-5.
Linki zewnętrzne
- Aleksander Różycki – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project