Bryjka: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Nie podano opisu zmian Znaczniki: Wycofane VisualEditor Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Bryjka''' – mączna potrawa z [[Podhalanie#Pożywienie|regionalnej kuchni podhalańskiej]]. Jedno z podstawowych dań [[Podhalanie|górali]] w początkach [[XX wiek]]u; podawane było zwykle na [[śniadanie]]. |
'''Bryjka''', '''sapka''', '''kasa''' – mączna potrawa z [[Podhalanie#Pożywienie|regionalnej kuchni podhalańskiej]], gorczańskiej. Jedno z podstawowych dań [[Podhalanie|górali]] w początkach [[XX wiek]]u; podawane było zwykle na [[śniadanie]]. |
||
Potrawę tę przyrządzało się z [[mąka|mąki]] (dowolnego rodzaju), [[kasza manna|kaszy manny]], a nawet tartych [[ziemniak]]ów; gotowano je około pół godziny w osolonej wodzie, a powstałą masą wyściełano talerz. Następnie okraszano ją [[Tłuszcze jadalne|tłuszczem]] ([[słonina|słoniną]], [[masło|masłem]], roztopionym [[boczek|boczkiem]]), a dla dzieci – [[mleko|mlekiem]]. Bryjkę jadło się łyżką. |
Potrawę tę przyrządzało się z [[mąka|mąki]] (dowolnego rodzaju), [[kasza manna|kaszy manny]], a nawet tartych [[ziemniak]]ów; gotowano je około pół godziny w osolonej wodzie, a powstałą masą wyściełano talerz. Następnie okraszano ją [[Tłuszcze jadalne|tłuszczem]] ([[słonina|słoniną]], [[masło|masłem]], roztopionym [[boczek|boczkiem]]), a dla dzieci – [[mleko|mlekiem]]. Bryjkę jadło się łyżką. |
||
Wersja z 21:08, 28 kwi 2024
Bryjka, sapka, kasa – mączna potrawa z regionalnej kuchni podhalańskiej, gorczańskiej. Jedno z podstawowych dań górali w początkach XX wieku; podawane było zwykle na śniadanie.
Potrawę tę przyrządzało się z mąki (dowolnego rodzaju), kaszy manny, a nawet tartych ziemniaków; gotowano je około pół godziny w osolonej wodzie, a powstałą masą wyściełano talerz. Następnie okraszano ją tłuszczem (słoniną, masłem, roztopionym boczkiem), a dla dzieci – mlekiem. Bryjkę jadło się łyżką.
Gęstszą odmianę bryjki nazywano kluską (nie mylić z kluskami, także stanowiącymi część kuchni podhalańskiej). Rzadszą bryjkę gotowano zazwyczaj dla dzieci; kluskę przygotowywano często dla gospodarzy, których czekały ciężkie prace. Bryjkę czy kluskę można było „hartować”: zalewano masę podczas gotowania zimną wodą bądź mlekiem, przez co potrawa skrupiała się w drobne grudki. Wielu górali wolało jednak zwartą, spoistą kluskę – wówczas, by uniknąć skrupiania, gospodyni podczas gotowania rozcierała masę drewnianą rogalką.
Zdzisława Zegadłówna przytacza w swej książce śpiewkę góralską, poświęconą tej potrawie:
Jo tyz przecie
ślubnego miłujem,
na rano i wiecór
bryjke mu gotujem.Kie se bryjki poje,
popije zyntycy,
do roboty krzepki
i figlów mu sie kce.
Bibliografia
- Zdzisława Zegadłówna: Kuchnia góralska. Nowy Sącz: Oficyna Wydawnicza Związku Podhalan, 1986, s. 4-11.